Абруптив (глоттальды дауыссыз) – артикуляцияның соңғы кезеңінде дауыс шымылдықтарының жақындауынан немесе қосылуынан пайда болатын дауыссыз дыбыстар
Акустика(грек. аkustikos - есту) – дыбыстау мүшелері арқылы дыбыстың пайда болуын зерттейтін ілім.
Аллофон – фонеманың варианты, қосымша типі.
Алмасу (лат. аlternation ) - әр түрлі сөзформалардың құрамында кездесетін морфеманың бір дыбысының көрші дыбыстың әсерінен басқа бір дыбысқа өзгеруі.
Анаптикса -екі дауыссыз дыбыстың арасында тұрған дауысты-ның жеңіл түрде айтылуы.
Артикуляция (лат.articulatio – бөлшектеу) – дыбыстау мүшеле-рінің дыбыс жасау барысындағы қызметі.
Ассибиляция – шұғыл (эксплозив) дауыссыздардың ызың да-уыссыздармен байланысы.
Ассимиляция (лат. аssimillatio - үндесу) – дыбыстардың комби-наторлық өзгеруі.
Ассонанс – бірыңғай дауысты дыбыстардың қайталануы.
Аферезис– қатар тұрған сөздердің арасындағы көрші тұрған дыбыстардың өзара ықпал етуі. Аферезис элизияға қарама-қарсы құбылыс.
Апокопа - кірме сөз соңында біздің тіліміздің заңдылығына сәйкес келмейтін екі дауыссыз дыбыстың тіркесі кезінде, оның соңғысының түсіп қалуы
Аффрикат дыбыстар -актив және пассив дыбыстау мүшелері-нің толық ашылмауына байланысты пайда болатын саңылаулық дауыссыз дыбыстар
Ашық буын - жеке дауыстыдан тұратын немесе дауыссыздан басталып, дауыстыға аяқталатын буын.
Ашық буын - жеке дауыстыдан тұратын немесе дауыссыздан басталып, дауыстыға аяқталатын буын.
Аккомодация (лат. accomadatіo - бейімделу) - морфемалар жігінде қатар келген дауысты және дауыссыз дыбыстардың бір-біріне ықпал етіп, бейімделіп айтылуы.
Архифонема - фонеманың негізгі типі.
Ашық дауыстылар – жақтың кең ашылуынан пайда болған дауысты дыбыстар
Акут – жоғары тон, жоғары екпін
Акцентология– 1) екпіннің табиғаты мен қызметін зерттейтін сала; 2) екпінге байланысты болатын тілдік құбылыстардың жүйесі
Алфавит – 1) жеке дыбыстық элементтерді символ арқылы бей-нелеп, тілдегі сөздердің дыбыстық келбетін бейнелейтін таңбалар жүйесі; 2) әріптердің рет-ретімен тізбектеле берілген жиынтығы
Аблаут – фонетикаға байланысты болмайтын, сөзжасамдық және сөз түрлендіруші мағынаны білдіретін дауысты дыбыстар-дың алмасуы. Герман тілдеріне тән құбылыс.