References
1. Janice Thomas, Thomas Mengel, 2008. Preparing project managers to deal with
complexity – Advanced project
management education
Original Research Article.
International Journal of Project
Management
, 26(3): 304 – 315.
2. Larionov, V.V., etc., 2010. Students training for professional activity in a
process of physics study in a technical higher educational institution. Innovation in
Education, 10:63-75.
146
3. Sorin Valcea, Maria Riaz Hamdani, M. Ronald Buckley, Milorad M. Novicevic,
2011. The Leadership Quarterly. International Journal of Project
Management
, 22(3):
604-615.
4. Mane, L. Miville,
etc.
, 2009. Integrating practice guidelines into professional
training. Journal of Counseling Psychologist, 37: 519-563.
5. Gomez-Mejia, Luis R.; David B. Balkin and Robert L. Cardy, 2008.
Management: People, Performance, Change. New York USA: McGraw-Hill, 3: 19-20.
ISBN 978-0-07-302743-2.
6. Sakenov, D.Zh. etc, 2012. Preparation of students of higher education institution
for professional activity in the course of studying of pedagogical disciplines. World
Applied Sciences Journal, 19(10): 1431-1436.
7. Ash, D., Levitt, K., 2003. Working within the zone of proximal development:
formative assessment as professional development. Journal of Science Teacher
Education, 1(14): 23-48.
8. Manfred, F. R., Kets de Vries, 2003. The Dark Side of Leadership. Business
Strategy Review, 14(3): 26.
9. Yarulina, L.P., 2010. Formation of basic management skills of students of higher
education. Modern High School: An innovative aspect, 4: 11-18.
10. Pozdnyakov, A.P., 2007. Project activities as a means of formation of
administrative culture in the university. Vestnik Tambov University,
ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ ОРТА БІЛІМДІ ЖАҢАРТУДЫҢ
БАСЫМ БАҒЫТТАРЫ
К.Н. Сариева
ББЖКБАРИ, Алматы қ.
Қазақстандағы орта білімді жаңартудың басым бағыттары, немесе
«асан» емес «үсенді» тәрбилеу.
Орта білімді бер жүйесін жетілдіру – үзілмейтін үрдіс және оның
өткені,бүгіні және болашағы бар. Қазақстандағы білім беру саласының
дамуы Кеңес одағы тарихымен тығыз байланысты. Сол заманға көз
жүгіртетін болсақ,білім мазмұнын анықтаудың жүйелі және ғылыми
негіздемесін 1920 жылы С.И. Гессен жасаған. Ол білім мазмұнының
алты түрін белгілеген: тәрбиелік, ғылыми, көркемдік, құқылық, діни,
шаруашылық. 1970-1980-ші жылдары Ресей ғалымдары И.Я. Лернер и
И.С. Леднев осы бағыттағы жұмыстарын жалғастырады. С.И. Гессен и
В.С. Леднев те білім мазмұнын алты түрін атайды: ғылыми (ақыл-ой),
рухани-тәрбиелік, көркемдік (эстетикалық); құқылық, діни және
шаруашылық (С.И. Гессен); коммуникативтік, еңбек и дене шынықтыру
(В.С. Леднев). Осы зерттеулерді В.В. Фирсов бастаған ғалымдар Ресей
педагогикалық ғылым академиясының Оқытудың мазмұны және әдістемесі
ғылыми-зерттеу институтында в 1988 жылы жалғастырған. Тәуелсіздік
алғанға дейін Ы. Алтынсарин атындағы педагогика ғылымдары институты
Ресей ғалымдарымен тығыз байланыста болып, бірге жұмыс жасаған.
147
Осы зерттеулер негізінде 1990 жылы Ы. Алтынсарин атындағы
білім беру проблемалары институтында білім мазмұнының алты түрі
анықталған:
1. Әлемді және адамды тану (химия, география, биология,
астрономия, физика).
2. Қоғамды және адамды тану (адам,қоғам,тарих).
3. Ана тілін және басқа тілдерді білу және үйрену.
4. Математиканы тану (математика, информатика).
5. Өнертану (көркем сурет, музыка, әдебиет).
6. Тіршілік жасау және өзін-өзі тану (еңбек, дене шынықтыру).
2012, 2015 жылдардағы Бастауыш, негізгі және жалпы білім беру
Мемлекеттік жалпыға міндетті стандартында жеті білім салалары
белгіленген,бірақ осылар білім беру салалары ма, пәндер ме?
«Тіл және әдебиет», «Математика және информатика», «Жараты-
лыстану», «Адам және қоғам», «Өнер», «Технология», «Дене шынықтыру».
Біздің ойымызша,Жартылыстану (химия – заттың қасиеті, физика-
заттың болмысы, география, биология) және «Өнер»(сурет, музыка) сала,
ал басқалары пәндер.
Осы стандарттағы үлкен жаңалық – ол құзыреттілік, немесе
біліктілік. Бұл түсінік бізге тансық емес,себебі А.Байтұрсынов
жазғандай: « Білім –біліктілікке жеткізер баспалдақ,ал біліктілік – сол
білімді іске асыра білу дағдысы».
Оқушы мектепте алған білімін неге және қалай жұмсайды? - деген
басым идея стандартта өз орнын таба алған,бірақ мұны іске асыру үшін
бар болғаны сабақ құрылымын өзгерту керек, себебі сабақ өзгерсе,
жетілсе, құрылымы нақты болса, онда сол арқылы барлық реформалар,
жаңалықтар мектепке енеді. Күнделікті өзгертілген сабақ саны білім
сапасасына әсері тиеді де күтілетін нәтижеге жеткізеді.
Стандарттағы пәндік, түйінді, негізгі құзыреттіліктер іске асыру
арқылы оқушы әлеуметтенеді. Мемлекеттік стандарттағы екі тиек
сөздерде тоқталайық:
1. Тұлғаны әулементендіру – жеке адамның қоғамның толық
құқылы мүшесі ретінде өмір сүруіне қажет белгілі ілімдер, ережелер мен
байлықтарды меңгеру.Олар әр пән мазмұнында берілген.
Әлеуметтендіру жеті жасқа дейін отбасы немесе бақшада өтсе, 7-18-
ге дейін мектепте, жоғарғы оқу орны, жұмыс орны, қоғамдық орындар
арқылы жалғасады. Ал ең басты талап – отбасын құру, ұрпақ жалғастыру,
қоғамның ең кіші бөлшегі-жанұя арқылы ең үлкен құрылымы –
мемлекетке еңбек ету.
2. Құзыр – араб сөзі – қатысу, қатынасу, көру, көріну.
Компетенция – 1. міндет, қызмет бабы? 2. Біліктілік.
Компетентный – білікті, жетік, терең білетін, құзырлы.
Компетентность – құзыреттілік, біліктілік.
148
Құзыреттілік, біліктілік үлгісін Ы. Алтынсарин «Асан мен Үсен»
әңгімесінде көрсете білді. Заманауи оқушы Үсен сияқты алдында
кездескен тығырықтан шыға білу және кез-келген мәселені шеше білу
қабылеті қалыптасқан тұлға болу керек. Өзгермелі өмірде өз орнын таба
алу, әлеуметтену. Амонашвили сөзімен айтатын болсақ: «в ось питание»,
қазақша «орам ал», себебі айнала үн, белгі, ұғымдар мен үлгілер.
Білім – қазақша түсінікте ҚОРҚҰТ(Қор және Құт). Өлмейтін,
өшпейтін нәрсе. Ж. Баласагуни айтқандай Өзөлмес, Өзгермес. Тек оны
көре білу және насихаттау керек. Оқушы сол Қордан рухани нәр алу
керек, сонда ғана ол Қор оған Құт болып дариды.
Оқушы білімді ала білу керек, мектеп бере білу керек. Алған білім,
білік, дағдыны окушы өмірде пайдалана білсе, оны құзыретті деп айтуға
болады. Сондықтан араб сөзінен бастау алатын құзыреттілікттің
қазақшасы – біліктілік. Оқушы үшін білім алу мақсаты – өмірге керекті
білім, білік, дағдыларды игеру.
Адамның қоршаған әлеуметтік ортасы құрауыштары: табиғат,
руханиет (мәдениет), ғылым, тарихат (саясат).
2006 жылы 11 қаңтарда Елбасы Н.А. Назарбаев былай деді: «Келесі
онжылдықта біз бәсекеге қабілетті 50 ел қатарына қосыламыз. Ол үшін
экономикасы,саясаты,әлеуметі,мәдениеті дамыған мемлекет болуымыз
кажет». Соңғы Жолдауларында 30 ел қатарына қосылу керектігін айтып
келеді.
Осы ойды іске асыру үшін мектептің де берері мол емес бе?
Сондықтан біздің ұсынып отырған модель – үлгімізде пәндер төрт сала
бойынша топтастырылған.Орта мектепте төрт бағыт болуы тиіс: ғылыми –
жаратылыстану, көркемдік – гуманитарлық, саяси – қоғамдық, әлеуметтік –
экономиқалық.
Білім беру мақсаты: Экономикалық, саяси, ғылыми және мәдени
бағыттар арқылы оқушыны әлеуметтендіру.
Міндеттері:
Математика, технология арқылы экономикалық білім қалыптастырып,
нарық жағыдайында шаруашылыққа икемді болу көзделеді (қамқоршы
отбасы және бәсекеге қабілеттілік-жеке кәсіп ашу; үй салу).
Тарихтан білім алып, өз отбасы шежіресін қалыптастырып, Отан,
әлем құбылыстары мәліметі арқылы өз құқын білетін және өзін қорғай
алатын, елін сүйетін азамат болу (жауапты және өз құқын қорғай алатын
азамат – ұл, қыз өсіру; ұл – ұлт негізі, ұлтжандылық ).
Тіл, әдебиет, өнерді танып білген, өз елінің және әлем халықтары-
ның ұлттық құндылықтарын игерген, әдемілікке құштар, эстетикалық
талғамы биік мәдениетті тұлға қалыптастыру (шығармашыл және
рухани бай тұлға – мәдени Қорды игеру; үйінің төріне домбыра ілу).
Биология, химия, физика арқылы ғылым жетістіктерін игеріп, өз
елінің және әлем ғалымдарының өркениетке қосқан үлесін бағалай
білетін, табиғатты аялайтын азамат қалыптастыру (денсаулығы мықты
және экологиялық адам – үйінің айналысына бақ өсіру).
149
Оқушының ең басты қасиеті-тектілік.
Мемлекеттік жалпыға міндетті білім беру стандартының (2010.01.09)
мазмұны тұлғаны әлеуметтендіру, орта білім беруде білім, білік,
дағдыдан құзыреттілікке, нәтижелілікке, оқушылардың алған білімдерін
күнделікті өмірге пайдалануға үйретуге бағытталған. Бұл құжатта
базалық (мейірімді адам, бауырмал отбасы,шығармашыл тұлға, жауап-
кершілікті азамат, салауатты тұлға), бұған қосымша: тектілік, отбасына
қамқорлық, эстетикалық талғампаздық, өз құқығын қорғау,экологиялық
қасиеттер оқушыны әлеуметтендірудің басым бағыттары ретінде
қарастырылып;
– пәндік ( пән бойынша білім, білік, дағды;
– пәнаралық байланыс, жүйелілік, көзқарас қалыптастыру;
– түйінді (ақпараттық, коммуникативтік, проблемаларды шешу)
құзыреттеріне сипаттама беріледі.
Бұл тұжырымдарды үлгі-модель арқылы да көрсетуге болады:
Құзыреттіліктің орнына қазір «функционалдық сауаттылық» терминін
жиі қолданады. Байқасаңыз, аты басқа болған мен мазмұны бір ұғымдар.
Салыстырыңыз,
құзыреттіліктер
–
функционалдық
сауаттылық
құрауыштары.
Білім
салалары
Мақсаты
Пәндер
Кәсіби бағдарлау
Негізгі
құзыреттілікте
р
1. Саясат
Тарихи
таным
және
құқылық
мәдениет
Қоғамдық бағыт.
Шежіре, халық,
ел тарихы.
Тарихшы,
философ, заңгер
Жауапты
және
өз
құқығын
қорғай
алатын
азамат
2. Мәдениет
Эстетикал
ық
мәдениетті
қалыптаст
ыру
Гуманитарлық
бағыт.
Тіл,
әдебиет,
өнер.
Этика, эстетика,
этномәдениет.
Мәдениеттанушы,
психолог,
журналист,
дизайнер, филолог,
өнертанушы
Шығармашыл
және эстет тұлға
3. Ғылым
Ғылыми
көзқарас
және
экология-
лық
мәдениетті
дамыту
Жаратылыстану
бағыты.
Биология,
география,
физика,
химия,
дене
шынықтыру
Ғалым,
мұғалім,
дәрігер, т.б.
Денсаулығы
мықты
және
эколог тұлға
4. Экономика
Шаруашыл
ықты
жоспарлап,
жүргізе
білу
Есеп-қисап
бағыты.
Математика,
алгебра,
геометрия,
технология,
сызу.
Бизнесмен,
кәсіпкер, инженер,
шопан,
фермер,
құрылысшы.
Қамқоршы
отбасы
және
бәсекеге
қабылетті адам
150
«Оқушылардың функционалдық сауаттылығын дамыту жөніндегі
2012-2016 жылдарға арналған ұлттық іс-қимыл жоспары» 7 негізгі
құзыреттіліктерге саяды:
1. Басқарушылық (проблеманы шешу қабілеті).
2. Ақпараттық (өзіндік танымдық қызметке қабілеті немесе өмір
бойы білім ала білу).
3. Коммуникативтік (қазақ орыс,ағылшын (шет) тілдерінде ауызша,
жазбаша қарым-қатынас жаау қабілеті).
4. Әлеуметтік (өзара іс-қимыл жасау қабілеті).
5. Тұлғалық (өзін-өзі жетілдіру,өмірлік және кәсіби өзін-өзі
анықтау,төзімді болу қабілеті).
6. Азаматтық (қазақстандық сана-сезім мен мәдени ұқсастық
негізінде отаны үшін жауапкершілікті сезу қабілеті).
7. Технологиялық (ғылыми, сандық технологияларды пайдалану
қабілеті).
Орта білімді жаңартудың басым бағыттарының теориялық негіздерін
тәжірибеге еңгізу үшін педагогтардың кәсіби деңгейін арттыру жүйесін
жаңарту керек.
Ол үшін педагогтардың құзыреттіліктерін дамытудың үлгісі-
моделін ұсынылады.
Педагогикалық құзыреттіліктің құрауыштары:
– Білім мазмұнын жаңартудың заманауи басым бағыттарын білу.
– Оқу-тәрбие үрдісіне осы бағыттарды енгізу жолдарын игеру.
– Оқу-тәрбие жұмысын ұйымдастыруды іске асыру (басқару,
жоспарлау, қалыптастыру).
1. Орта білімді жаңартудың басым бағыттары:
– Оқушылардың функционалдық сауаттылығын дамыту жөніндегі
2012-2016 жылдарға арналған ұлттық іс-қимыл жоспары.
– Базалық, пәндік, түйінді құзыреттіліктердің мазмұны.
– Соңғы нәтижеге бағытталған оқыту түрлері.
– Инновациялық педагогикалық технологиялар түрлері.
2. Оқу және тәрбие үдерісін жетілдірудің негізгі біліктері:
– Сабақ жоспарының жаңа түрлерін ұсыну және эксперимент жүргізу.
– Күтілетін нәтижеге жету үшін инновациялық технологияларды
оқыту үдерісінде кеңінен қолдану.
– Құзыретті тапсырмалар құрастыру дағдысын қалыптастыру.
– Әр сабақ сайын жақын және соңғы кіріктірілген мақсатқа жетуді
жоспарлау.
– Жаңашыл мұғалімдердің тәжірибесін зерттеу,насихаттау және оқу
үдерісіне енгізу.
3. Оқу және тәрбиелеу үдерісін ұйымдастырудың біліктіліктері:
– Базалық, пәндік, түйін құзыреттіліктерді қалыптастыру әдістерін
анықтау.
– Базалық, пәндік, түйінді құзыреттіліктерді жақын және соңғы
кіріктірілген нәтижеге бағыттау.
151
Заманауи білім беру саласындағы ең басты мәселе – соңғы жасалған
Мемлекеттік стандарттың негізгі талаптарын оқу – тәрбие үдерісіне
еңгізе беру, бірақ бұл жұмыс көптеген қиыншылықтарға келіп тіреледі.
Сондықтан өткізіліп жатқан курс барысында жоғарыда аталған
мемлекеттік құжаттар мазмұны теория ретінде қарастырылып қана
қоймай, базалық, пәндік, түйінді қызыреттіліктер тәжірибеде іске асу
барысы талқыланып, сабақ кезінде дәстүрлі сабақ пен жаңа сабақтар
құрылымы мен мазмұны сараланады, себебі білім жүйесінің өзгеруі,
жетілдіруі – сабақ үлгісінің өзгеруімен тығыз байланысты. Теңіздің
құрамын білу үшін бір тамшыны зерттеу керек,сол сияқты білім
саласындағы реформалар мектеп тәжірибесіне ену үшін сабақ
құрылымы өзгертілуі керек.
Оқулықтарымен жұмыс істеу барысында білім, білік, дағдыдан
құзыреттілікке дейін жету амалдары, нәтижеге бағытталған сабақ
үлгілерін құрастыру әдістемесі, дәстүрлі сабақ пен жаңашыл сабақ
үлгілері беріледі. Егерде дәстүрлі сабақта үш мақсат: білімділік,
дамытушылық, тәрбиелік қойылса, қазіргі талаптар бойынша бір мақсат
(ол күтілетін нәтиже ретінде сабақтың соңында ескерілуі тиіс), содан соң
білім, білік, дағды жоспарланып – осы үшеуінін қолжетімділігі ретінде
құзыретті тапсырма құрастырылады.
Мемлекеттік стандарт талаптарын орындау және жоспарлау үшін
жаңа сабақ стандарты ұсынылады.
Жаңа сабақ үлгісінің ерекшелігі – сабақтың мақсаты мен нәтижесі
арасындағы байланыс қарастылады. Сабақта үш мақсат емес (білімділік,
дамытушылық, тәрбиелік), бір мақсат (ол сұрақ түрінде берілуі
тиіс,сонда ғана ол тақырыптың проблемасын,өмірлік мәселені шешуге
ықпал етеді), үш міндет: білім, білік, дағды және нәтиже ретінде
құзыреттілік жоспарланады.
Мысалы: М. Әуезовтың «Көксерек» әңгімесі бойынша мынандай
мәселе қоюға болады: Көксерек кінәлі ме? Оқушылар адвокат, прокурор,
айыпкер, күәгер рөлдеріне бөлініп мәтінмен жұмыс жасайды. Күтілетін
нәтиже:Табиғаттың,қоғамның өз заңдылықтары бар, өмірде соған орай
әрекет етуді түсіну. Құзыреттілік: Жабайы аңды үйде өсіруге болмайды.
Немесе: М. Әуезовтың «Қорғансыздың күні» әңгімесі бойынша
қойылатын мәселе: Тығырыққа тірелген қыздардың бәрі өз-өзіне қол
жұмсауы дұрыс па?
Білім саласындағы жаңа идеялар сабақтың құрылымымен тығыз
байланысты, егер сабақ өзгерсе, онда білім мазмұнын игеру процессі-
үдерісі өзгереді, сол арқылы оқушы да өзгереді.
Аталған идеялар базалық мектептер тәжірибесінде іске асырылып,
қысқа мерзімді курс кезінде тыңдаушылармен талқыланады. Базалық
мектептерде өтетін сабақтарда құзыретті тапсырмалар құрастыру
әдістемелерін, нәтижеге бағыттап оқыту технологияларын игеру
көзделеді. Инновациялар практикаға ену үшін базалық мектептерде
152
эксперимент жұмыстары жүйелі жүріп, коучинг қызметіне сүйенеді.
Коучер – «қара», «қосыл», «өзің жаса» деген үш кезеңде өтетін сабақтар
жүйесін іске асырады.Бұл жерде Lesson study тәсілін де пайдалану
тиімді. Біздің тәжірибемізде ашық сабақты талқылауда мақтаулар
көбірек орын алады, ал осы тәсілді ойлап тапқан жапондықтар білім
сапасын жақсарту үшін мұғалімдердің пайдаланатын әдіс-амалдарын
бірлесіп талқылау, жүйелеу, зерделеу, зерттеуді қолға алған. Сондықтан
бұл тәсілдің қазақшасы «сабақты зерттеу» емес, «сабақтағы зерттеу»
деген дұрыс деп есептейді отандық ғалымдар.
Пәндерді кіріктіріп оқытуда сыни тұрғысынан ойлау стратегиялар
мазмұны ашылады. Олар: Инсерт, Кластер, Синквейн, Венн диаграммасы,
Екі жақты күнделік, Мига шабуыл, Блум таксономиясы. Оларға
қосымша жобалау технологиясы, деңгейлік оқыту, жеке және топтық
жұмыс, рольдік ойын, т.б.
Сыни тұрғысынан ойлау – мәтінмен,мәлімет,ақпаратпен жұмыс
істеу технологиясы.
Осы жерде пайдаланып жүрген терминдерді нақтылап алу керек
(kritik (анг.) – талдай білу өнері; екі мағынасы бар: 1. анықтау, талдау,
бағалау; 2. сынау). Ағылшындар бұл технологияны «сынау» емес
«талдау», анализ деп түсінеді. Сондықтан, дұрысы: Талдау технологиясы.
Технология – навык, дағды. «Бір-біріңізді түсіну үшін терминдерді, кілт
сөздерді анықтап алыңыз», – деген Сократ.
«Оқылық, оқылық. оқығанды көңілге ықыласпен тоқылық!» – дейді
ұлы Ы. Алтынсарин. Білімді «тоқуға» заманауи оқулықтар,басқа да
ақпарат ресурстары – қорлары, әдістемелер және инновациялық
технологиялардың мәні мен ықпалы зор.
Мәлімет, ақпаратты оқушы оқып, талдап, тоқып алса ғана «усен»
болады. Ал мұғалім «асандар» «үсен» болу үшін оқу – тәрбие үрдісін
ұйымдастырушы.
THE FORMATION OF REFLEXIVE-DEVELOPING COMPETENCE
OF FUTURE TEACHERS
У.Н. Сатылганова
Казахский университет международных отношений и
мировых языков имени Абылай хана, г. Аматы
In the process of renovation of modern society education is increasingly
focused on the personal statement of the active principle in man, i.e. to a
person who not only has a certain amount of knowledge and prepared for the
competent performance of professional activity, but also capable of further
self-improvement, self-development and self-realization in it. Thus, education
has a number of basic functions for the individual, society and the state. This
153
demonstrates its universal character. Pedagogical high school students –
future teachers – get professional education. Trend of personal priority, the
active principle, involves the orientation of students in the field of knowledge
about themselves, their educational needs, capacities and abilities, knowledge
of their individual potential and possible routes of its implementation and
development in vocational education. Preparing for the implementation of
professional pedagogical activity also involves the formation of skills and
relates their professional activities with the capacity and the individual
characteristics of students to predict the consequences of their actions in the
practical teaching activities. At the same time students, as future teachers
must master the acceptance of the actualization of personal knowledge in their
students. Therefore, the question arises about the formation of a reflexive-
developing competence in students of pedagogical university.
S. Stepanov defines that reflective competence – is a professional quality
of a person, makes the most efficient and adequately perform reflexive
processes, implementation of reflexive abilities that ensures the development
and self-development, promotes creativity in professional activities, achieve
its maximum efficiency and effectiveness [1 ]. I. Sleptcova identifies the main
components of readiness of the teacher to professional work, based on
personality-oriented interaction with students [2]. One of the most important
components of readiness for professional work, in her view, is a
professionally-reflexive, which includes the pursuit of professional growth, a
high level of autonomy of teachers, their ability to justify the decision of
pedagogical problems, development of reflective skills to adequately assess
their own behavior and actions students.
As a regulator of important professional and educational components of
pedagogical reflection serves an integral part of such pedagogical skills as a
gnostic, communication, organizational, design, is a necessary component in
solving strategic, tactical and operative tasks, allows us to find a constructive
way out in situations of pedagogical conflicts, promotes adequate assessment
of social roles depending on the situation of social interaction, helps to
overcome personal stereotypes.
Reflexive competence of teachers, ensuring the effectiveness of his
teaching activities, is an integral component of professional competence and
can be regarded as the quality of the person that makes the most efficient and
appropriate to carry out a reflection that contributes to the development and
self-development, creativity in educational and professional activities.
Therefore, the reflexive competence is an important component of readiness
of the future teachers to the profession.
The need for orientation of the educational process in pedagogical high
school on the development of reflexive and developmental competence due to
the new paradigm of education, based on the implementation of the
competency approach to training future specialists. However, as the analysis
of numerous scientific studies have shown that the majority of future teachers,
the main components of reflective-developmental competence poorly formed:
154
Students do not consider reflexivity as professionally significant
personal qualities of the teacher, emphasizing a communicative teaching
activities, organizational skills, empathy, creativity, etc .;
Future teachers is not a clear picture and understanding of the essence of
reflective competence, reflection as a process of learning and analyzing the
phenomena of self-consciousness and self-activity;
Students poorly formed or lack the skills of self-analysis and self-
assessment results of their own educational and professional activities and
characteristics of their personality;
Many students do not possess the skills of self-development and self-
improvement or impeded in their rational use.
Often, the teachers themselves do not own methods of formation of
reflection in students missing a unique opportunity for the sensitive process
adolescence.
Agreeing with S.P. Budnikova believe that reflection of future teachers
should be taught specifically [3]. Make it possible by demonstrating reflective
analysis by teachers and stimulate dialogue and discussion, requiring
understanding, acceptance and criticism and evaluation. Understanding that
show participants in the discussion, helps analyzed to see yourself through the
eyes of another, from the side. Stay in it through communication identifies
problems caused by the need to address them, transforming activities,
cooperation with fellow students and teachers, to help and demonstrate
examples of productive reflective activity. Student Activities aimed at
mastering samples reflective analysis, requiring comprehension and
understanding of the other, stimulates its own self-awareness, self-
development and self improvement.
To carry out all of these skills you need to know the nature and purpose
of reflection in professional activities, which consists in self-knowledge, goal-
setting, the analysis of their own experience, planning, implementing
adjustments of their own actions, self-improvement.
Furthermore, the implementation of student-centered approach to
learning involves the ability to organize student subject activity, to create for
this special conditions apply to the analysis and evaluation of methods to
encourage the student to realize not only the result but also the process of
academic work. In this regard, it is necessary to own techniques that stimulate
reflection of students and methods of obtaining feedback from students. Work
under the student-centered approach involves an appeal to the subjective
experience of students, which, in turn, implies not just the presentation of
teacher’s subject, and an analysis of the content available to the students [4].
The category of «experience», which includes knowledge «what and how» is
a key. In this case, refers to the appropriation of knowledge and skills, which
means having the principles of value and personal meaning.
Ability to plan, design and implement a holistic pedagogical process
presupposes the ability to set goals and objectives to determine their activities
155
relate goals and results of operations, be aware of the reasons for their
successes and failures, which involves a high level of self-knowledge,
knowledge of their own individual characteristics. Self-knowledge includes
knowledge of his character, habits, and will, needs, motives and emotions.
Referring to M.Orlova, self- awareness is due to the expansion of his own
consciousness. The author argues that self-knowledge is carried out not for
the search «pure» truth, but for certain purposes, in particular for the self, that
is the formation of themselves in accordance with their intentions. [5]
To cut long story short, the reflection is a backbone component in
professional educator. Consequently, the formation of professional
competence of the student, as a future teacher, is impossible without the
formation of reflection, and thus the formation of the reflexive-developing
competence is become essential.
Достарыңызбен бөлісу: |