75
Әдебиеттер
1. Қайдаров Ә. Қазақ тілінің ӛзекті мәселелері. -Алматы: Ана тілі, 1998. -304 б.
2. Лотте Д. С. Основы построения научно-технической терминологии// Вопросы теории и
методики. -Москва, 1961. С.72-79.
3. Байтҧрсынов А. Тіл тағылымы. -Алматы: Ана тілі, 1992. - 445 б.
4. Реформатский А.А. Что такое термин и терминология// Вопросы терминологии. -Москва,
1961. -С.46-54.
IMPACT OF JOURNAL WRITING ON STUDENTS’ PSYCHOLOGYCAL THINKING
Беркалиева М.
Сулейман Демирель атындағы университет (СДУ), Алматы, Казахстан
Annotation:
All academic study requires a lot of reading. Competent readers adapt their mode of reading to their
reading purpose. Reading a novel for entertainment, for instance, is different from reading a philosophic
treatise, and looking only for a specific bit of information in that treatise is different from trying to completely
understand it. For that purpose it is useful to distinguish the main aim in intensive reading.
The psycholinguistic model
This is a meaning-based model proposed by Goodman (1967) and Smith (1971). According to
Goodman (1975), reading is ―a psycholinguistic guessing game which involves an interaction between thought
and language‖. In his view, reading is psycholinguistic process by which the reader constructs, as best as he
can, a message which has been encoded by a writer as a graphic display (1973). Smith states that two types of
information are necessary in reading: visual information, which we get from the printed pages, and non-visual
information, which includes our understanding of the relevant language, familiarity with the subject matter,
and some general ability in reading. The more non-visual information we have when we read, the less visual
information we need.
The Sociolinguistic Model
This is a knowledge-based model proposed by Widdowson (1979) and Candlin ―Reading is seen not as
a separate ability which can be investigated and taught in disassociation from other aspects of language
behavior (as it tends to be), but as the realization of a general interpretative process operating at two different
levels of mental activity. The first dealing with the immediate comprehension of information and the second
with the discrimination of this information into patterns of conceptual significance‖ (1979). In this view,
reading is regarded not as a reaction to a text but as an interaction between writer and reader mediated through
the text. Reading efficiency depends on how much knowledge the reader brings to the text, and how much he
wishes to extract from it. Reading efficiently is a matter of how effective a discourse the reader can create from
the text. According to this model, in order to comprehend a text it isn’t enough for the reader only to use his
linguistic knowledge. He must also make use of his cultural and social knowledge as well as his own
experience. This explains why different readers have different interpretations of the same text and get
significant amount of meaning from it.
The Schema Theory Model
The Schema theory has been formulated to account for the role of the readers’ background knowledge
in language comprehension. According to Anderson and Pearson (1984), a schema is an abstract knowledge
structure which the reader brings to the text while reading. It is abstract in the sense that it summarizes what is
known about a variety of cases that differ in many particulars. And it is structured in the sense that it represents
the relationships among its component parts. The fundamental assumption of this theory is that a test doesn’t
by itself carry meaning. Rather, it only provides directions for the reader as to how he should reconstruct
meaning from his own previously acquired knowledge, i.e. background knowledge. According to this model,
comprehension is an interactive process between the readers’ background knowledge and the text; and between
new information and old knowledge store.
Schemas are hierarchically organized from the most general at the top to the most specific at the bottom.
The process of comprehension is guided by the principle that every input is mapped against some existing
schema and that all aspects of the schema must be compatible with the input information. This principle results
in two basic modes of information processing: The bottom-up processing and the top-down processing. The
former is evoked by the in-coming data, whose features enter the system through the best fitting bottom-level
schemata. As these schemata converge into higher level, more general schemata, and the top-level schemata,
become activated. The top-down processing takes place when the system makes general predictions based on
76
higher level, general schemata, and then searches the input for information to fit into these partially satisfied
higher schemata.
For comprehension to take place both modes of information processing should be functioning
simultaneously at all levels. The bottom-up processing ensures that the reader will be sensitive the information
that is novel or that doesn’t fit his on-going prediction about the structure or the content of the text. And the
top-down processing helps the reader to select between alternative possible interpretations of the in-coming
data and to resolve ambiguities. As long as the in-coming information being processed through the bottom-up
processing and the predictions being made through the top-down processing are compatible, the reader has a
satisfactory interpretation of the text. When there is a mismatch between the two modes of processing, the
reader is forced to revise the interpretation so as to make the two compatible. To put it simply, comprehension
of a message entails drawing information from both the external graphic message and the internal schemata
until the two are reconciled as a single schema or message in which the constraints of both graphic message
and the internal schemata are satisfied. (Anderson et. al., 1976)
Summary
The above two models show the process of efficient reading that involves two types of interaction:
1.
the interaction between writer and reader
2.
the interaction between the reader’s background knowledge and the text; between the new
information and the old knowledge store.
Teachers who are developing psychological thinking of their students help students incorporate active
reflection in their learning. They scaffold the processes of reflection, questioning, evaluating, and other
thinking strategies. The strategies include opportunities to reflect on learning and to learn to regulate or direct
one’s work:
•Predicting outcomes
Predicting helps students understand what kinds of information they might need to successfully solve a
problem. Prediction also helps students compare their initial thoughts with the final outcomes of a problem.
Evaluating work
Students review their work and determine where the strengths and weaknesses are in their work and
their thinking.
Questioning by the teacher
The teacher asks students as they work. ―What are you doing now? Why are you
doing it? How does it help you?‖ (Schoenfeld, 1987).
Self-assessing
Students reflect on their learning and determine how well they have learned something or how their
skills have developed.
Self-questioning
Students use questions to check their own knowledge as they are learning. When students learn to ask
questions (of themselves or of others) while they work, they intentionally direct their thinking and clarify the
areas where they need assistance.
Selecting strategies
Students decide which strategies are useful for a given task. Strategy selection may depend on
understanding one’s own learning style and strengths as well as understanding the features of a problem.
Using directed or selective thinking
Students choose consciously to follow a specific line of thinking or structured approach in order to find
an answer.
Using discourse
Students discuss ideas with each other and their teacher. This process makes thinking more concrete
and helps students learn to ask questions, identify gaps in their own knowledge, and learn from others’
thoughts and ideas.
Critiquing
Students provide feedback to other students about their work in a constructive way. This process allows
students giving feedback to practice verbalizing their own thinking and students receiving feedback to improve
their own thinking process and performance.
•Revising
Students return to their work after receiving feedback. This opportunity allows students to update their
thinking and check their use of learning strategies.
References:
1.
Schoenfeld. 1987. To gauge correctness of arguments and solutions. p.p. 205-210.
2.
Anderson. 1976. Language, memory and thought. p.p. 185-212.
77
Резюме:
Жазу - жаңа тілді үйрену жолдарының бірі болып табылыды. Жазу ойды тұжырымдайды.
Кӛптеген әйгілі жазушылар туындыларын қолмен жазғанды ұнатады. Ең болмаса алғашқы ойлар мен
сюжетті қағаз бетіне қолмен түсіру арқылы ойды тиянақтай алады. Жазу барысында керекті ойлар
тезірек келіп, жеңілірек баяндалады. Сондай-ақ ойдың жылдамдығы мен жазу жылдамдығы бірдей
болады.Жазу барысы ойды үшкірлеп, еске де жақсы әсер етеді. Яғни жазу арқылы жаңа тілді
үйренген оңайырақ екені дәлелденіп отыр.
Выражение мысли- один из легких путей усвоение родных предметов.Перепись необхадимой
информации помагает и улучшает память,кроме того позваляет подытожить свои мысли.Многие
известные писатели выполняют свою работу (работу над созданием произведения) в рукописном
варианте.Не секрет , что при рукописном работе мысли постоянно обнавляются и легче их
изменить.В этом случае скорость мысли и провописание одинаковы.Рукопись- тренировка мозга.
Такими упражнениями мозг постоянно обнавляется и не секрет этот метот работы позляет
быстрее овладеть другими языками.
ӘОЖ 316.663.3
СТУДЕНТТЕРМЕН ӚЗІНДІК ЖҦМЫСТАР ҦЙЫМДАСТЫРУ ЖОЛДАРЫ
Бимаханбетова Н.Б., Ормаханова Г.С.
М.Әуезов атындағы ОҚМУ, Шымкент, Қазақстан
Резюме
В этой стстье расматривается пути подготовки студентов самостаятельного изучения иностранного
языка
Summary
The ways of student’s self-preparation in learning foreign language is considered in this article.
Егемен елімізде болып жатқан ӛзгерістер білім жҥйесіне елеулі жаңалықтар әкеліп отыр. Ең
алдымен студентердің шығармашылығына жол ашылды. Демек студенттерге жҥйелі білім, саналы
тәрбие беру ісіне жаңа талап тҧрғысынан қарап, оқыту тәсілдерін ҥнемі жетілдіріп отыруға міндеттіміз.
Студенттердің ӛздік жҧмысының (СӚЖ) басқа жҧмыстардан ерекшелігі – студент ӛз алдына
мақсат қояды, оған жету ҥшін жҧмыс тҥрін, тапсырманы таңдайды.
Инновациялық білім беру – тҧлғаға бағытталу, білім берудің негізділігі, шығармашылық, кәсіби
бағдар, ақпараттық технологияларды қолдану деген тҥсінік-тердің жиынтығы. Сондықтан оқытушыны
студенттердің қандай қасиеттерін, сапаларын дамыту керек, қалайша ӛзін-ӛзі дамыта білуіне
кӛмектесуге болады деген сҧрақтар толғантуы керек. Студенттердің ең алдымен, ӛзін-ӛзі дамыту, ӛзін-
ӛзі тәрбиелеу, ӛз білімін жетілдіру, ӛзін-ӛзі бақылау мен бағалау әдет-дағдысын қалыптастыру
тҧлғаның шыңға жету жолы болмақ.
Оқытушының бақылауымен студент: Зерттеушілік іскерлігімен дағдысын қалыптастырады;
Ӛткен материалдарды жалпылай алу және қайталау; Алған білімді қолдану, оларды толықтыру,
кеңейту дағдысын қалыптастырады; Студентпен бірлесекен іс-әрекет барысында оқытушы – студенттің
уақытын тиімді пайдалануға беретін тҥсіндірмелі-иллюстративті (схема, таблица, тезис, т.б.)
материалдарды қолдануды ҥйрету, қажетті әдебиетті іздеу жолдарын кӛрсету; Ӛзіндік белсенділігін,
дербестігін дамыту ҥшін проблемалық баяндау, шығармашылық ізденіс әдістерін қолданған
дҧрыс.Оқытушы студентке жеке тапсырма таңдауға (курстық жҧмыс, реферат, ғылыми баяндама, ҥлгі
сабақ жоспарын қҧруға) кӛмектеседі. Тиімді әдіс-тәсілдер, тапсырма орындау жолдарын қолдана білуге
ҥйретеді;Жеке не бірнеше студентке кеңес береді, студенттердің бір-бірімен жҧмыс жасауын
ҥйлестіреді.
Жоғары оқу орындарындағы студент-тердің ӛздік жҧмысы (СӚЖ) барлық оқу бағдарламасының
басым бӛлігін қҧрағандықтан, оның тиімді болуы маманның кәсіби бағыттылығының талаптарына сай
жасалған ӛздік жҧмысты ҧйымдастыру ҥлгісінің дҧрыс қҧрылуына байланысты болады. Алайда
студентке қойылатын негізгі талаптар тӛмендегідей жіктелініп кӛрсетіледі:
- Студенттің шығармашылық потенциалын белсендіру: студент оқу тапсырмасын ӛз бетінше
орындау барысында ғылыми әдебиеттермен, әдістемелерді талдаумен танысу және шығармашылық
технологиясын меңгеуді жҥзеге асырады.
78
- Ӛз бетінше білім алу және ӛзіндік дамуға ынтасын тәрбиелеу: шығармашылық белсенділігін
қабілетін белсендіру, кәсіби даярлық қасиетін жоғарылату, кәсіби тапсырмаларды шешу барысында
шығармашылық бағытын дамыту, жалпы және жеке дара зерттеу әдіс-тәсілдерін меңгеру т.б.
- Танымдық белсенділікті дамыту: ӛз бетінше ойлауға талпынысы, қандай да бір тапсырманы
немесе мәселені шешуде ӛзіндік бағытты табу, ӛз бетінше білім алуға тырысуы, пікірлерді сыни
тҧрғыдан қалыптастыру, оқу процесіндегі оқу-танымдық процесс белсенділігінде студенттердің оқыту
әдісінің белсенділігі жанама қызығушылығымен басымдылық танытып, жҥзеге асады.
- «мәтінді мағыналық қайта ӛңдеу тәсілдері, оқу материалын ҥлкейту, оның ішінен бастапқы
идеяларды, принциптерді, заңдарды бӛліп кӛрсету, міндетті орын-даудың жалпыланған тәсілдерін
саналау, мектеп оқушыларының белгілі бір санаттағы міндеттер жҥйесін ӛз бетінше қҧру;
- есте сақтап қалудың жалпы тәсілдері (оқу материалын қҧрылымдау, бейнелі және есту естеріне
сҥйене отырып мнемотехниканың ерекше тәсілдерін қолдану);
- зейінді шоғырландыру тәсілдері, яғни мектеп оқушысының ӛзіндік қадағалаудың әр тҥрлерін
пайдалануына, ӛз жҧмысын сатылап тексеруге, тексеру тәртібін, «бірліктерін» бӛлуге сҥйенетін;
- қосымша ақпаратты іздеудің жалпы тәсілдері (библиографиялық материал-дармен,
анықтамалар, каталогтар, сӛздіктер, энциклопедиялармен жҧмыс) және оларды ҥйдегі кітапханада
сақтау;
Тағы атап ӛтейік, жалпы студенттердің ӛзіндік жҧмысы - оқу іс-әрекеті тҧрғысынан, сыныптық
оқу іс-әрекетін дҧрыс ҧйымдастыруға негізделеді. Соның ішінде бҧл оқытушының сыртқы
қадағалауынан студенттің ӛзін-ӛзі қадағалауына және де сыртқы бағалаудан оның ӛзін-ӛзі
бағалауының қалыптасуына ӛтуі мен олардың байланысына қатысты және бҧл, ӛз кезегінде,
оқытушының бақылау мен бағалауды жетілдіруін ҧйғарады.
- Студенттің ӛздік жҧмыс мәселелерін шешуде білім алушылардың жеке ерекшеліктерін ашуға,
ой қабілеттерін дамытуға жағдайлар жасау. Мҧның ӛзі студенттердің ӛздік жҧмысын ҧйымдастыру
ҥлгісін жҥзеге асырумен тікелей байланысты. Нәтижесінде ӛздігінен жҧмыс жасау, ӛз бетінше білім
алу, ӛз кәсіби әрекетінде ғылыми ізденіс жасау іскерлігі мен дағдысы, аналиткалық ойлауы
қалыптасқан, ӛз әрекетін басқара алатын, ӛз жҧмысының нәтижесінде ӛзіндік бақылау жасайтын
студенттің шығар-машылық тҧлғасы қалыптасады.
Әдебиеттер
1.
Каменский Я.А. Великая дидактика.
2.
Онищук В.А. Урок в современной школе.
3.
Махмутов М.И. Современный урок.
4.
Кириллова Г.И Теория и практика урока в условиях развивающего обучения
ӘОЖ 004:910.1
ГЕОГРАФИЯЛЫҚ АҚПАРАТТЫҚ ЖҤЙЕЛЕРДІҢ ҚҦРЫЛЫМЫ МЕН ОЛАРДЫ
ГЕОГРАФИЯЛЫҚ ЗЕРТТЕУЛЕРДЕ ҚОЛДАНУ ТӘСІЛДЕРІ
Бишеева Б., Тасболат Б.
М.Әуезов атындағы Оңтҥстік Қазақстан мемлекеттік университеті, Шымкент, Қазақстан
Резюме
В данной статье рассмотрены основы и методы использования географических информационных систем
как Arсview GIS, ERMAPPER, MAPINFO PROFESSIONAL, ArcGis в географических исследованиях.
Summary
In this article considered basises and methods of using geographic information systems as Arсview GIS,
ERMAPPER, MAPINFO PROFESSIONAL, ArcGis in geographical researches.
Геоинформатика бҧл – табиғи және әлеуметтік-экономикалық геожҥйелерді, олардың
қҧрылымын, байланысын, динамикасын, кеңістік пен уақыттағы тіршілік етуін географиялық білімдер
мен мәліметтер банкісі (МБ) негізінде компьютерлік белгілеудің кӛмегімен зерттейтін ғылым /1/.
География, информация, автоматика деген ҥш тҥбірден тҧратын «геоинформатика» терминінің
мағынасына тоқталып ӛтелік. Ағылшын ғылыми әдебиеттерінде бағдарламалау, қолданбалы
математика, бағдарлама тілдері және операциялық жҥйелер қосқандағы ЭЕМ жасау және қолданудың
әр тҥрлі бағыттарын білдіретін Informatics және Computer Science деген терминдер бар. Алайда
ағылшын терминологиясында соңғы кезге дейін геоинформатика мағынасына тең термин жоқ болды,
79
бірақ geographic information system - GIS термині кеңінен колданылуда. Тек жақында ғана
Geoinformatics термині ағылшын әдебиеттеріне енгізіле бастады, бҧл соған сәйкес оқу жҥйесінің пайда
болуына байланысты болатын /1/. Ол жҥйе ретінде географияны, информатиканы, ақпараттық жҥйелер
теориясын біріктіре отырып, картография және басқа ғылымдардың тоғысқан жерінде пайда болды. Ол
таным әдісі ретінде жҥйелік тҧрғы негізінде электронды есептеу техникаларының ең жаңа
жетістіктерін қолданып қҧрылған жҥйе.
Физикалық географияда информатиканың әдістері мен қҧралдарын қолдану нәтижесінде жаңа
мҥмкіндіктер ашылып, маңызды ғылыми және колданбалы мәні бар жҧмыстарды атқару жолға
қойылады. Олар физикалык-географиялық аудандастыру, ландшафттың қҧрылымын ҥлгілеу, халық
шаруашылық жобаларын географиялық сараптамадан ӛткізу, геожҥйелерді кеңістік-уақытта талдау,
географиялық интерполяция және экстрополяция, арақашықтықтан зерделеп мәліметтерді ӛңдеу /2/.
Геоинформатиканың маңызды міндеттерінің бірі - географиялық ақпараттардың синтезі мен
талдауының кӛптеген нҧсқаларының орындалуына кӛмектесетін алгоритмдер мен бағдарламалық
қҧралдарды қҧрудағы, географиялық зерттеулердің автоматтандырылуы.
Географиялық ақпараттық жҥйелер (ГАЖ) біртіндеп адамның маңызды әрекет салаларына,
әлеуметтік және экономикалық саясатқа, шаруашылықты және табиғи қорларды басқару, табиғатты
қорғау, жерлерді бағалау және тіркеу, кадастр және ӛзге де ғылым, ілімге енді. ГАЖ барлық кеңістіктік
деңгейлерді (ғаламдық, ҧлттық аудандық, муниципальды) және біздің ғаламшарымыз туралы әр тҥрлі
ақпараттарды (картографиялық, ара кашықтықтық зерделеу мәліметтерін, қайта жазу, метео мәліметтер
және далалық зерттеулердің мәліметтерін, т.б.) біріктіріп, байланыстырады.
ГАЖ қҧруға халықаралық ҧйымдар (БҦҦ, ЮНЕП, ФАО, т.б), ірі мемлекеттік мекемелер
(картографиялық, геодезиялық және геологиялық қызметтер), министрліктер, жеке фирмалар, ғылыми-
зерттеу институттары және университеттер катысады. ГАЖ жасау жҧмыстарына кӛптеген қаржы
жҧмсалады және оған ӛнеркәсіптің әр тҥрлі салалары қатысып, жҥйеленген геоақпараттық
инфрақҧрылым жасалады. ГАЖ қҧру және оны одан әрі жақсарту жҧмыстарының техникалық және
әдістемелік тҧрғыдан камтамасыз етілуінде геоинформатиканың ғылыми бағыт ретінде қабылдануына
кӛп уақыт ӛтпегенімен, оның жылдам қарқын ала бастауы, әрине, таң қаларлық жағдай. Геоақпараттық
дҥмпу барлық елдерде осы сала мамандарына деген сҧранысты кҥрт жоғарылатты, бҧл ӛз кезегінде
жаңа оқыту курстары мен әдістемелерін, жаңа бағыттың теориялық әдістемелік негіздерін жасауды
талап етті. Әлемнің кӛптеген оқу орындарында, соның ішінде біздің елде геоинформатика курстары
оқытылуда және сәйкестелген кафедралар ашылуда.
Геоинформатика ғылымында табиғи және әлеуметтік экономикалық геожҥйелерді мәліметтер
базасы мен білім базасын пайдалана отырып, компьютерде ҥлгілеу арқылы зерттейді. Сонда осы
жҧмыстарды атқару ҥшін, бірінші геоақпараттық жҥйелер қҧрылады. ГАЖ - бҧл қандай да болсын
аумақ бойынша бекітілген ақпаратты сараптау, беру, сақтау, ӛңдеу, қабылдаудың адамдық-әдістемелік
машиналық кешені.
ГАЖ мәліметтердің негізгі екі тҥрімен жҧмыс істейді:
•
кеңістіктік (картографиялық, векторлық) мәліметтердің географиялық зерзаты және кеңістіктің
формасы мен кеңістіктік байланыстарын бейнелейді;
•
бейнелік (атрибут, кестелік) мәліметтер сан мен мәтіннен тҧратын географиялық зерзаттың
мәліметтік, бейнелік ақпараттар базасын қҧрайды.
Жеке кестелер, ӛзара негізгі сӛздермен байланыста болады, оларды белгілі бір индекстермен,
байланыстармен, т.б. белгілеу мҥмкіндігі бар. Сонымен қатар олар кеңістіктік мәліметтермен
байланысты. Кеңістіктік мәліметтердің негізгі екі тҥрі бар: векторлық және расторлық. Векторлық
тҥрде мәліметтер нҥкте, сызық, контур тҥрінде болады. Расторлықта жҥйелік торлар тҥрінде кездеседі.
Мәліметтер тӛменгі географиялық зерзаттарды камтиды:
•
нҥкте;
•
сызық;
•
полигон.
Ӛмірдегі зерзаттар ағаш, қоныс, т.б. тҥрінде бейнеленеді. Сызық тҥрінде - жол торабы, су
торабы, кӛшелер, т.б. Полигон – аумақтық бӛліктер/2/ .
Мәліметтің біршама қасиетті компонент екендігі айқын. Кеңістіктік мәліметтер (географиялық
мәлімет) кестелік мәліметтерде жинақталады, даярланады. Бҧл тҧтынушының мәліметтерге қол
жеткізуін жеңілдетеді. Кеңістіктік мәліметтерді басқару ҥдерісінде ГАЖ геоақпараттарды басқа
тҥрдегі мәліметтермен біріктіреді. Мысалы, электрондық карталардағы қауіпті зерзаттар жақындығы,
топырак қҧрылымы, халық саны туралы мәлімет ӛзара байланысты (ГАЖ-дың кӛмегімен шешілетін
тапсырмаларға байланысты). Сонымен қатар кҥрделі және бӛлшектенген жҥйедегі ақпараттарды жинау
мен ӛңдеу қазіргі кездегі зерзаттардың жағдайына, ТТК (табиғи-территориялық кешен) қабаттарынан
алынған мәліметтердің қайнар кӛзін картадағы зерзаттармен байланысты.
80
Мҧндай тәсілдер, мысалы, эпидемия немесе ормандағы ӛрт сиякты қауіпті жағдайлармен
кҥресуде қолданылады.
Нақты тапсырмаларды шешуде бағдарламалык ӛнімде жҧмыс істейтін адамдар колданушылар
болып табылады. Бағдарламаны қамтамасыз етуде жҧмыс істейтін адамдарды ГАЖ-ды қҧраушы
бӛлігінің бірі ретінде қарастыру онша келіспейтін сияқты, бірақ оның ӛзіндік мағынасы бар. ГАЖ-дың
тиімді жҧмыс істеуі ҥшін ӛңдеушінің қарастырған әдісін сақтау керек, сондықтан да жҧмыс орнының
дайындықсыздығы, тіпті, ең сәтті ӛңдеуде де ӛзінің әсерін тигізеді. ГАЖ-ды қолданушылар: жҥйені
қолданатын және ӛңдейтін техникалық мамандар мен кҥнделікті ӛмірде кездесетін географиялық
мәселелерді шешуге қолданылатын қарапайым қолданушылар.
Достарыңызбен бөлісу: |