Халықаралық сайыс екі кезеңнен тұрады І кезең
жүктеу/скачать 89,55 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- ҒАШЫҚТАРҒА УАҒДА ҚЫЛДЫ ДИДАРЫН – ХАҚ
- Уа, дариғ, түсті басқа ғаріптік кеп
| ЛӘМӘКАНДА САБАҚ АЛДЫМ
Жүрек көзін аша алмасам тағат қылып, Хақ дәргейі мақұл көрмес, білдім мән-а. Хақиқаттың пәк сөзімен таң аттырып, Ләмәканда* Хақтан сабақ алдым мән-а. Бір уа Барым сабақ берді ашып перде, Жер мен көктен шайтан безді, қашып көрге. Сайран құрдым, – шарап ішіп ғашық-пенде, Ләмәканда Хақтан сабақ алдым мән-а. Дидар-талап пендеге жан аямаған Мақшар күні тақ пенен бақ даяр оған. Ғашыққа Алла нұр-құшағын жаяды әмән, Ләмәканда Хақтан сабақ алдым мән-а. Қанды жасын төгіп көздің, жад етпедім, Жүз мың түрлі мехнат арттың, дат етпедім. Сенен қорқып қаста көңілім шат етпедім, Ләмәканда Хақтан сабақ алдым мән-а. Алла дертін сатып бермес, – сатып алсаң, Пірмұғанның қызыметінен қапы қалсаң. Хақ жолына кірдің, – құлдың сафы болсаң, Ләмәканда Хақтан сабақ алдым мән-а. Ғашық патша, ғашық пақыр қайтпас жолдан, Хақтан ғана пәрмен алар, – айтпас жалған. Дүние қумас, – Құдайымен шарттасқаннан, Ләмәканда Хақтан сабақ алдым мән-а. Құл Қожа Ахмет, жеті жаста білдім сабақ, Сегізімде жалғаншымен тындым, – талақ. Тоғызымда Құдайымды қылдым талап, Ләмәканда Хақтан сабақ алдым мән-а. ҒАШЫҚТАРҒА УАҒДА ҚЫЛДЫ ДИДАРЫН – ХАҚ «Фа азкуру уа Аллаһу касиран» – иманым хақ! – Зікір айтып, зар еңіреп жүрдім мән-а. Ғашықтарға уағда қылды дидарын – Хақ, Ғашық жолда жанды байлап жүрдім мән-а. Шын ғашықты сүйіп Аллам жолды аршыды, ал, Аллам сүйсе, жарты жолда қалман сыңар. «Дидарымды көрмес, – деді, – жалғаншылар», – Ғашық сында бекем болып тұрдым мән-а. Ақылға ерсең, көрстаннан хабар білгін, Соңғы сағат маған да кеп соғар бір күн. «Маута қабла ән тамутаға»* амал қылғын, Бұл хадистен пікір етіп білдім мән-а. Хабар берер: «Файадхаку қалилан»*, – деп, Айтар және: «Уа лиабку касиран»*, – деп. Бұл аяттың мағынасын аш, илан, деп, Бұл дүнияда еш күлместен тындым мән-а. Пәмсіз күлер, алып қашып бойын сыннан, Қайғы шегер Хақ әмірге мойынсұнған, – Жанарлары жастан кеппей уайым қылған, Көз жасымды дария қылып тұндым мән-а. Нәпсісі өлген шын ғашықтар «Алла» деді, Сахар тұрып, шар зарб ұрып зарлап еді. Ондай құлға Алла назар салған еді, Сонда жарды дария болып ұрдым мән-а. Ырық бермей отқа салды залым нәпсім, Тұла бойым бара жатыр жалындап шын. Мүшіріктен иман ұрлап лағын жатсын, – «Ағузы биллаһи бисмилла» – деп жүрдім мән-а. Мұнафықтар күйіп-жанар тозақтағы, Иман тапқан жолығады ғажапқа әлі. Имансыздың тартар мәңгі азап тәні, Барлығына иман тілеп жүрдім мән-а. Нәпсім билеп, арбағанда есімді анық, Пірмұғанға қарай қаштым басымды алып... Құл Қожа Ахмет, қақпаны ашып, есік жауып, Ұшқан құстай Ләмәканға кірдім мән-а. Уа, дариғ, түсті басқа ғаріптік кеп Уа, дариғ, түсті басқа ғаріптік кеп, Бел байлап кезбелікті қылдым мән-а. Хорасан, Шам, Ғираққа бағыт тіктеп, Қадірін ғаріптіктің білдім мән-а. Көрмек шарт не келсе де бір Алладан, Жүсіп те Кеңғанында тұра алмаған. Мүбәрак Түркістаннан – тұран-далам, Бауырыма тасын ұрып келдім мән-а. Бұл ғұрбат* Мұстапаның жолы еді ашқан, Сахаба отыз үш мың сара басқан. Мұртаза, Әбубәкір, Омар, Оспан Жүрген жол, соңдарынан ердім мән-а. Бұл жолда қуат бітіп шала жанға, Шикілер айналады даналарға. Ас, киім уайым емес сара жолда, Сол үшін Түркістанға ендім мән-а. Ғаріптік жүз жыл езсе, аһ ұрып тұрсам, Тақ, бақыт бағы – зындан, сақылық құрсам. Құл болды ол ғаріптікте Махмұд Сұлтан, Жарандар, осы жолда күйдім мән-а. Ғаріп ем, Арыстан бабам жетті ізімнен, Перделеп, сыр таныды бет-жүзімнен. «Көрдім, – деп, – бихамдилла», – өпті ізімнен, Қайран боп осы сырға тұрдым мән-а. Арзулық бөлейді елді гүл-шаһарға, Бағында ұлық баба тұр сахарда. Бабамның рухы салды бұл сапарға, Өзіңе шексіз тағзым қылдым мән-а. Жеткіздің, Құл Қожа Ахмет, Хақтың жадын, Ұқтырдың достарыңа хаттың мәнін. Кезіп кеп шаһарыңның таптың бағын, Мазар боп Түркістанда қалдым мән-а. жүктеу/скачать 89,55 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|