7
НЕГІЗГІ ТІРЕК ҰҒЫМДАР
Әріп – дыбыстың графикалық таңбасы.
Дыбыс – айтылатын әрі естілетін ең кіші дыбыстық бірлік.
Фонема – сөздер мен морфемаларды бір-бірінен мағына
және форма жағынан ажырататын тілдің дыбыстық жүйесін-
дегі негізгі типтік бірлік.
Емле – жазу нормаларын
қалыптастыратын ережелердің
жинағы.
Тіл үндесімі – бірінші буынның үндесіміне қарай бірыңғай
жуан, не бірыңғай жіңішке айтылатын қазақ тілінің негізгі ды-
быстық заңдылығы.
Түбір – сөздің әрі қарай бөлшектеуге келмейтін, лексика-
лық мағынасы сақталған негізгі бөлігі.
Фонематикалық принцип – дыбыстардың сөз ішіндегі не-
месе сөз тіркесіміндегі өзара әсері ескерілмей, негізгі фонема-
лық түрі (мәні) сақталып жазылатын емле ұстанымы.
Морфологиялық принцип – жеке сөздің және күрделі сөз
сыңарларының түбір тұлғасы сақталып жазылатын емле ұста-
нымы.
Қосымша – сөз мағынасын өзгертетін, түрлендіретін, сөз
бен сөзді байланыстыратын грамматикалық бірлік. Қазақ тілін-
дегі қосымшалар түбірдің соңғы буынына үндесіп, не жуан, не
жіңішке жалғанады.
Күрделi сөздер – сыңарлары арасындағы синтаксистік қа-
тынас жойылып, тұтасқан бірлік ретінде бір мағынаны біл-
діріп,
бір ғана морфологиялық, синтаксистiк қызмет атқа-
ратын,
біріккен, кіріккен, қос
сөз және атауыштық тіркес
түріндегі сөздер.
Біріккен сөз – екі сыңардан бірігіп бір ғана зат пен құбылыс-
тың атауы болатын, бірге жазылатын сөз.
8
Қос сөз – бір сөздің қайталануынан, буынының, не бір дыбы-
сының қайталануынан жасалған, дефиспен жазылатын күрделі
сөз.
Қысқарған сөз – күрделі
атаулардың қысқартылып жа-
зылған түрі.
Шеттілдік сөз – жазба тұрпаты түпнұсқасынан үлкен айыр-
масы болмайтын өзге тілден енген сөз.
Кірме сөз – қазақ тілінің дыбыстық заңдылықтары бойын-
ша игеріліп жазылатын өзге тілден енген сөз.
Достарыңызбен бөлісу: