200
Рəбиға Сыздық
Осының бəрі біздің баяндауымызда қиындау ұғылып тұрғаны-
мен, айналып келгенде, көркем əдебиет деген үлкен ұғымға қызмет
ететін пайымдаулар. Абайдың сөз өрнегі, өлең өрнегі не себепті
əрбір ақынның қолынан келе бермейтін қиюын тауып, жұмыр боп
қалыптасқан күйде деген сұрауға жауап беретін тұжырымдар.
Р.Сыздықова зерттеуінің артықшылығы – əңгіме əдебиет жайында,
молынан айтсақ, өнер жайында екенін əсте естен шығармауы. Рас,
мазмұн мен форманың үйлесімінен туып отырған əдеміліктің тілдік
тетігі осы кезге дейін құпия болып келген-ді. Басқаша бұраумен ашы -
латын сол құпияның кілтін, міне, оқырмандарымыз осындай зерттеу -
ден байқай алады. Абайтанушы ғалым текст түзудің теориялық
негіздеріне сүйене отырып, ұлы ақынның жазба тілге тəн текст құ-
руының, сөз өрнегін жасауының шарттары мен заңдылықтарын аша-
ды. Сондықтан ғалымның бұл зерттеуін ұлы суреткердің көркемдік
əлемін тереңірек тануға мол септігін тигізетін жаңа бағыттағы бас -
тама деу қажет.
«Қазақ əдебиеті» газеті, 1995, 22 тамыз.
Достарыңызбен бөлісу: