Мен осы курстық жұмысымды аяқтай отырып, мынадай қорытындыға келдім: жалпы сібір жарасы ауруы барлық ауыл шаруашылық малдарына жіті әсерін тигізетін, қанын қағындырып оның денесінде көптеген үлкенді-кішілі ісіктер, барлық ағзаларын, әсіресе талағын зақымдайтын , ішкі мүшелердің серозды-қанараласа қабынуымен сипатталатын инфекциялық ауру. Бұл ауруға көбінесе саулықтар мен ірі қара малдары ауырады.Сібір жарасы ауруның қоздырғышы негізінен мал денесін жарақаттанған терісімен ауызбен танаудың кілегейлі қабықтары арқылы, қан сорғыш жәндітер арқылы да енеді.Қазіргі кезде сібір жарасы ауруы кең таралған. Сібір жарасы ауруы маусымдық ауруы болып саналады.
Сонымен сібір жарасы мал организімінде ауруға едәуір тән анатомиялық өзгерістер болады. Алайда, топалаң бацилласы спора құрып жер қыртысында жылдар бойы сақталатындықтан, сыртқы ортада бұл микробтың таралуына жол бермеу мақсатында топалаңға күдік болған жағдайда өлексені сойып-зерттеуге тыйым салынады.Сібір жарасы ауруының алдын-алу үшін вакциналар қолданылады. Мал ауырған жағдайда емдеу шараларын қолданғанмен өте үлкен шығынға әкелуі мүмкін. Сол себептен де вирустық ауру болумен қатар ауырған малдарды өртейді.Сібір жарасынан өлген малдың өлексесін соймайды, көмуге тиым салынады, міндетті түрде өртейді. Ауру малдың тезегі де өртеледі.
