14
кешенді, ұжымдық, жүйелі түрде қолға алып, тізбеге түсірмесе және
өз картамызды өзіміз жасамасақ, бір ғасыр бұрынғы атаулардың өзінен
көз жазып қалатындығымыз анық. Әйтсе де себеп-салдардың түп-
төркіні басқада, ономастика мен топонимиканы зерттейтін ғылым мен
оның қорытындыларын тарихи атауларды қайтарудың құралы ретінде
пайдалануға лайықты идеологияның жоқтығында.
Әрбір ауылға, ауданға қарасты елді мекендердің атауларын, ең
бастысы о бастағы тарихи атауларын термелеп шығып, олардың қаншасы
сақталған, қаншасы өзгертілген және қай кезде, қандай мақсатпен
өзгертілгендігі туралы мәліметтерді жинастырып, өткен ғасырлардың сан
қилы оқиғасынан сыр шертетін бағзы атаулардың тізбесін жасай алсақ
та тарихтың талай қазбасы ашылып, інжу маржандары тарих арқауын
тарқатуға себепкер де болар ма еді. Атауларды жинақтау барысында,
көптеген топонимиялық атаулардың негізгі, бастапқы, тым болмаса
қазақы атауының тұрғындар есінде қалмауы, әрі ондай мысалдарды
ондап келтіруге болатындығы, кеңес өкіметі кезіндегі идеологияның
ел есін басқа арнаға бұрып, тарихи есін көмескілендіруге себепші
болғандығын көруге болатын еді. Бірнеше ғасырлар бұрынғы атаулар,
көбінесе, хабарламашылар жадында сақталмаған. Ономастика оның
ішінде топонимика мәселесіне мемлекеттік тұрғыда көңіл бөлініп, әрбір
ауданға экспедиция жасақталу қажеттігі кезек күттірмейтін мәселенің
бірі. Облыстың он төрт ауданына барып, әрбір елді мекеннің атауларын
жинастырып, ол материалды мұрағат материалдарымен салыстыра қарай
отырып, негіздеп барып реестр жасалмаса, тарихи жадыға үлкен нұқсан
келері анық. Мысалы, Аршаты ауылды мекеніне кіре берісте оң қол
жақта әсем, сұсты, биік бейнесімен ерекше назар аудартатын бүгінде
«Хрустальная гора» деп аталатын таудың қазақы атауы халық жадынан
шыққан. Тек Өрел ауылынан жүз жастағы қария ғана ол таудың қазақы
атын айта алды. Сол сияқты
Достарыңызбен бөлісу: