156 ЭКОТОКСИКОЛОГИЯ
Таяудағы ғылыми зерттеулердің бірі − мырыштың протеиннің
синтезделуі
және
жарақаттың
жазылуы
үшін
қажетті
антиоксидант ретінде әрекет ететінін көрсетті. Ол 30-дан астам
энзимдердің – ферменттердің әрекетімен байланысқан, көбею
мүшелерінің дамуы үшін өте қажетті элемент. Ол организмді
қабынуға душар ететін, сөйтіп оны көбею қабілетінен айыра
алатын риновирустармен байланысқа түседі.
Соңғы уақытта өздігінен пайда болатын онкопатологияны
рационда микро және макроэлементтердің тапшылығымен байла-
ныстыруда. Осыған қатысты, селен және басқа микроэлемент-
тердің организмнің жалпы қарсы тұра алу қабілетін ғана емес,
оның радиацияның жоғары дозасынан туатын ауруларға
төзімділігін арттыратыны, әр түрлі ісіктер санын азайтып,
олардың дамуын баяулататыны, сөйтіп орташа өмір сүру жасын
ұзартатыны дәлелденген. Тағамның құрамына селенді, ламинария
ұнтағын, хлорелла штамдарын қосу сәулеге ұшырау қаупін
кемітеді.
Ауыр металдар организмге тікелей және жанамалай уытты
әсер етеді. Бірінші жағдайда ферменттер қатысатын реакциялар
тежеледі де, олардың катализдік әсері кемиді немесе тоқталады.
Жанама әсер етуде қоректік заттар қабылдай алмайтын күйге
көшіп, «ашыққан» орта пайда болады.
Ауыр металдардың барлығы бірдей биотаға қауіпті бола
бермейді. Уыттылығы, таралғыштығы, қоректік тізбектерде
жиналғыштығы жөнінен 10 элементтен сәл астам ғана металдар
ерекше бақылауға алынатын биосфераны басым ластауыштарға
жатады. Олардың қатарынан сынап, қорғасын, кадмий, күшән,
мыс, ванадий, қалайы, сурьма, молибден, кобальт, никельді
атауға болады. Бұлар қауіптілік дәрежесіне қарай үш класқа
бөлінеді:
Достарыңызбен бөлісу: