Коммуникация



Pdf көрінісі
бет70/246
Дата31.03.2022
өлшемі11,31 Mb.
#29375
1   ...   66   67   68   69   70   71   72   73   ...   246
Байланысты:
1 тер-минасова

La  realite  russe  transparaissait souvent sous  la fragile patine de  nos 
vocables frangais. Le president de la Republique n'echappait pas a quelque 
chose de stalinien dans le portrait que brossait notre imagination.  Neuilly 
se peuplait de kolkhoziens16.
Есейе  келе  роман  кейіпкері  қоршаған  ортаға  екі  түрлі  көзқа- 
распен  қараүдың  салдарынан,  әртүрлі  мәдениетті  екі  тұлға  кейпі- 
не  енудің  қолайсыздығын  байқап,  бір  мәдениет  ішіндегі  екі  тілдің 
үздіксіз қақтығыстарынан  шаршай  бастайды.
Царь  (патша)  деген  орыс  сөзі  мен  француз  тіліндегі  tsar  деген 
кірме  сөзді  қолданғанда,  оның  санасында  бір-біріне  ұқсамайтын 
екі  түрлі  бейне  қатар  көлбеңдейді.  Тілдік  түрғыдан  алғанда,  сөз- 
дердің  баламалары  дәлме-дәл  келгенімен,  орыс  сөзін  естігенде, 
ойыңа  кеңес  дәуіріндегі  орыс  тарихы  оқулығында  суреті  берілген 
қанішер  II  Николай  оралады.  Ал  француз  сөзі  баланың  көз  алдына 
француз  әжесінің  әңгімелерінде  суреттелген  Париждегі  көпірдің 
ашылуына  орай  III  Александр  өткізген  салтанатқа  жұбайымен  кел- 
ген,  жас әрі  келбетті  патшаны  келтіреді.
Дәл  осы  «царь»  сөзі  арқылы  Макин  кейіпкері  басцалардан 
өзінің айырмашылығын,  өзгешелігін  байқайды.
Cette  question,  en  apparence,  etait 
toute  simple:  «Oui,  je  sais,  c'etait  un  tyran 
sanguinaire,  c'est  ecrit  dans  notre  manuel.
Mais  que  faut-il-faire  alors  de  ce  vent frais 
sentant  la  mer  qui  soufflait  sur  la  Seine,  de 
la  son о rite  de  ces  vers  qui  s'envolaient  dans 
ce  vent,  du  crissement  de  la  truelle  d'or  sur 
le  granit -   que faire  de  ce jour  lointain?  Car 
je ressens son atmosphere si intensement!»
16A  
Makine.
  Le testam ent 
fra n fa is.  [Paris],  M ercure 
de  France,  1997,  p.  4 3 -4 4 .
Бір  қарағанда  сүрақ  қиын  емес  сияқты:  «Иә,  оның  рақымсыз 
патша  болғанын  білетінмін,  оқулығымызда  солай  жазылған. 
Алайда  теңіз  лебін  жеткізген  Сена  бойындағы  салқын  са- 
малды,  сол  самалмен  үндесіп  жеткен  өлең  жолдарын,  алтын 
күректің  гранит  тасқа  тиген  үнін,  артта  қалған  алыс  күндерді 
қайтпекпін?  Патшаны  осылармен  байланыстырып  елестету 
мен үшін жеңіл болатын.
II  Николайды  ақтап  алу  мүлде  ойымда  жоқ  болатын.  Мен 
өзімніңоқулығыма дә, оқытушыма да сенетінмін. Алайда алыс 
қалған  сол  бір  күн,  сол  кеш,  сол  самал  жел...  Бір-бірімен  байла- 
ныспайтын  ойлардан,  санамда  көлбеңдеген  жарым-жарты  бей- 
нелерден шатастым. Жан-жағымнан қулағымды кекесіндерімен


тундырған жолдастарымды  итеріп түрып, оларға біртурлі  ңыз- 
танышпен  қарадым:  «Самая  ескен  сол  бір  кеш  туралы  естіме- 
гендерге, ол  оқиғаны  білмейтіндерге  қандай  жақсы!  Түкке де 
қажеті  жоқ.  Мен де мыналар секілді өмірге бір ғана  көзқарас- 
пен  қарасам ғой».
Соңғы  ойымнан  селк  ете  қалдым.  Қаумалағандарға  қарсы- 
ласпастан,  басымды  терезеге  бурып,  қар  басқан  қала  кел- 
бетіне  көз тастадым.  Сонда  мен  өмірді  басқаша  көремін  бе? 
Бул  өзі  артықшылық  па,  әлде  кемшілік  пе?  Муның  жауабын 
білмедім.  Өмірге  екі  турлі  көзқараспен  қарауым,  қостілділі- 
гімнен  деп  шештім.  «Царь»  деген  орыс  сөзін  айтқанымда, 
көз  алдыма  қанішер,  рақымсыз  патша -   II  Николай  келсе,  ал 
француз  сөзі -  «tsar»  мулде  басқа  сезімге  бөлейтін:  бүл  сөз -  
жарыққа,  әдемі  эуенге  толы  болатын,  Атлантиданың  қайта- 
ланбас ауасын еске салатын, жарқыраған аспзлы  шамдарды, 
жарықпен  шағылысқан  әдемі  бикештердің  и ы ш н   көлбең- 
дететін.  Соңғы  көзқарзсыма  айналамдағылар  кекесінмен 
қарайтындықтан,  оны жасыру керек екенін түсіндім.»  (А.  Ма- 
кин.  Француз мұрасы,  36 бет).
Non,  il  пе  s'agissait  pas  pour  тоі  de 
rehabiliter ce Nocolas II. Je faisais conflance a 
mon  manuel  et  a  notre  proffesseur.  Mais  ce 
jour  lointain,  ce  vent,  cet  air  ensoleille?  Je 
m'embrouillais  dans  ces  reflexions  sans 
suite -  mi-pensees, mi-images.  En repoussant 
mes  camarades  rieurs  qui  m'agrippaient 
et  m'assourdissaient  de  leurs  moqueries, 
j'eprouvai  soudain  une  terrible  jalousie 
envers  eux:  «Comme  c'est  bien  de  ne  pas 
porter en  soi cette journee  de  grand  vent,  ce 
passe  si  dense  et  apparemment  si  inutile. 
Oui,  n'avoir  qu’un  seul  regard  sur  la  vie.  Ne 
pas  voir comme je  vois...»
Cette derniere pensee me parut tellement 
insolite  que je cessai de  repousser les  attaques  de  mes persifleurs,  me 
tournant  vers  la fenetre  derriere  laquelle  s'etendait  la  ville  enneigee. 
Done, je  voyais autrement! Etait-ce un avantage? Ou  un handicap,  une
tare? Je  n'en  savais  rien.  Je  crus pouvoir expliquer cette  double  vision 
par mes deux tongues: en  effet,  quand je pronongais  en  russe  «ЦАРЬ», 
un  tyran  cruel  se  dressait  devaint  moi;  tandis  que  le  mot  «tsar»  en 
frangais s'emplissait de lumieres,  de bruits,  de vent,  d'eclats de lustres, 
de  reflets  d'epaules feminines  nues,  de parfums  melanges -  de  cet air 
inimitable  de  notre  Atlantide.  Je  compris  qu'il  faudrait  cacher  ce 
deuxieme  regard  sur  les  choses,  car  il  ne  pourrait  susciter  que  les
17 


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   66   67   68   69   70   71   72   73   ...   246




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет