Демек ұлы Айтматовтың да стильдік-тілдік спонсор-демеушілері болғаны ғой. Апырай, а?!
Кейін мен оның тілін біраз зерделедім. Ташкентте жолыққанымызда Шыңғыстың көзінше Шаханов: «Біз Шықаңмен бірлесіп, бір кітап жазып жүрміз. Соны аударып бересіз бе?» – деген ұсыныс жасады.
Не айтарымды білмей, аңырып қалдым.
Ия, орыстың көркем тіліне Шықаң онша мықты емес екен. Орта деңгейдегі публицистикалық тіл, оны кейде орыстың байырғы оралымдарымен тірілткен болады. Сол себепті болу керек, шынайы орыс жазушылары (Распутин, Белов, Астафьев, Можаев, Крупин, Краснов т.т.) оны пәлендей менсінбеген. Ол жағдай қазақ әдебиетінде де көрініс тапқан: Әлімжанов, Санбаев, Бақытжан Момышұлы, Жақсылықов, Накипов, Бельгер, Лаврентий Сон, Михаил Пак… толып жатыр.
