1. Кішібеков Д. Сыздыков ¥. Философия.- А.,1994 ' 2. Бейсенов Қ.Ш. Философия тарихы. - А.,1994,2000
Алтаев Ж.А., Мұқанбетәлі К. Философия тарихы. - А., 1999
Әбішев Қ. Философия.- А., 1998,2000
1) ¥йымдастыру кезеңі- 5 мин. - (6%)
XIXг. мәдениетіндегі батысеуропалык философия.XIXг. екінші жартысының мәденитіндегі дэуірлік окиғалар. Рациоиализм және оптимизм, шексіз прогресске деген сенім. Индустриалдык когам және оның негізгі доминанттары. Техникалык прогрессі иидустриалдық коғамның басты күндылыктары ретінде. XIXғ. — ғылымның «Алтын ғасыры».
Адам туралы эпистемологиялық айтыстар. Саяси-әлеуметтік философияның қалыптасуы. К. Маркстын предметтік іс-әрекет туралы ілімі. Адамның әлеуметтік түғырнамасы. Жатсыну және оны жеңу туралы ілім. Қосымша күн және қанау.
Қанаудың себептері. Айналма форма үғымы. Маркс идеяларының батыстық коғамның саяси-элсуметтік түгырнамаларының әсері. Маркс теориясы идеяларының батыстық адамның саяси-әлеуметтік белсенділігін қалыптастыруға, әлеуметтік оптимизмінің артуына, әлеуметтікі эділдік пен әлеуметтік теңдік стратегиясының нығаюына әсері.
Қоғамдык ғылымдардың дамуы. Әлеуметтік-гуманитарлық білімге деген күштарлыктың артуы. Позитивизмнің туындауы. О.Кант позитивтікі социологияның экесі ретінде. Философия және сциентизм. Эмпириокритицизм мен махизм позитивизмнін жалғастырушылары ретінде. Ғылыми зерттеу әдіснамасына деген қүштарлык. Неокантианство және оның ғылыми-зерттеу әдісі мәселесін жасақтауы. Адамның жаңа олшемі: «адам рэміздік жануар ретінде». XXгасыр - ғылыми - техникалык революция дэуірі. Рационализм мен иррационализм арақатынасын ғылыми техникалык прогреске көзкарастан да' байқауға болады. Біріншісін сциентизм деп атайды. Ол бағыт, ғылымға ғылыми техникалык прогреске сенеді. Ғылым адамға қызмет етеді, оның омірін жеңілдетіп, жақсартады. Бул бағыт XXғасырдың екінші жартысында дүниеге келді. Оған коптеген жаңа ғылымдардың, жанатехникалардың, технологиялық әдістердін. компыотердің, т.б. дүниеге келуі себеп болды. Екіншісі аитисциентизм деп аталады. Ол гылымға сенбейді. Ғылыми - техникалык прогресс адамға тек киындық экеліп, зиян келтіреді, когамды басқарудың тоталитарлық жуйесін туғызды. ал адамдардың санасын ол қаспактай үстайды. ойлау жүйесінде шектеу саласы деп есептейді. Сөйтіп, иррационализм сайып келгенде мистикаға, жоққа сенуге де, ғылыми ізденістерге де жеткізеді. Сондыктан оған сыңаржақты қарап, жақтауға, не даттауға болмайды.
Х(Х ғасырдың аяғы - XXгасырдың басында физиология мен психологияның, сезім мүшесінің рөлі артты. Оны уағыздағандар Эрнст Мах (1$38 - 1916) пен эмпириокритизмнің негізін салушы Рихард Авенариус (1843 - 1896) болды. Рессейде оларды жақтап, соңына ергендер А. Богданов (1873 - 1928), В. Базаров (1874 - 1939), т.б. Э. Мах былай деді: "Ағаш, стол, үй менін денемнен тыс, өздігінен өмір сүреді".
Дегенмен, XXғасырдағы идеалистік философияның басты бағыттары үшеу. Олар: неопозитивизм, неотомизм және экзистенциализм.