Жасушааралық заттың некроз кезіндегі өзгерістері аралық затты да,
талшықты
құрылымдарды
да
қамтиды.
Аралық заттың гликозаминагликандары деполимерленіп, қан плазмасының белоктары
сіңгендіктен, ісініп ериді.
Коллаген талшықтарына плазмалық белоктар сіңіп,
олар да ісініп, тығыз біртекті затқа айналады, ыдырайды немесе ериді.
Эластикалық талшықтар да тап осылай өзгереді: ісіну, базофилия, ыдырау,
еру –
эластолиз .
Ретикулалық талшықтар некроз ошағында көбіне ұзақ уақыт
өзгермей, кейін бөлшектеніп (фрагментация) және түйіршіктеніп ыдырайды.
Жүйкелік талшықтар да осылай өзгереді. Талшықты құрылымдар коллагеназа
мен эластаза сияқты арнаулы ферменттердің әсерінен ыдырайды. Сөйтіп,
некроз кезінде жасушааралық затта көбінесе
фибриноидты некрозға тән
өзгерістер дамиды. Кейде тін су сіңіп өте ісінеді, шырыштанады; бұл өзгерістер
колликвациялық некрозға тән.
Майлы тінде липолиздік үдерістер басым
болады. Нейтрал майлар ыдырағанда түзілген май қышқылдары мен
сабындардың әсерінен қабыну үдерісі дамып,
липогранулемалар қалыптасады
(«
Қабынуды » қара).
Сонымен, некроздық өзгерістердің даму барысында, әсіресе жасушада
коагуляция мен колликвациялық үдерістер өзара алмасып, көбіне бірі
екіншісінен басымырақ болады. Бұл жағдай некроздың себебі мен механизміне
және мүшенің немесе тіннің құрылымдық ерекшеліктеріне байланысты.
Некроз ошағында ыдыраған жасушалар мен жасушааралық заттардан
тіндік детрит (өлексе) түзіледі. Некроз ошағының айналасында
