Нуржігіт Алтынбеков
522
Патологиялық анатомиясы
. Бұл аурудың ең жиі нысаны –
уринарлық
шистосомоз;
ол қуықты зақымдайды. Аурудың алғашқы кезеңінде
қуықтың
шырышты қабатының үсті ғана қабынады, қанды ошақтар қалыптасып,
эпителийі сыдырылады. Кейін үдеріс тереңге жайылады. Шырышты қабаттың
астына шоғырланған шистосома жұмыртқаларының айналасына лейкоциттер
жиналып, біртіндеп шырышты қабықшаны түгел жайлайды, ойық жаралар
қалыптасады. Кейін экссудатты қабыну пролиферациялы қабынуға ұласып,
жұмыртқалар грануляциялық тінмен қоршалып,
шистосомалық
гранулемалер
түзіледі (290-сурет). Гранулеманың құрамында эпителиоид жасушалар көп
болады. Үдеріс созылмалы нысанға айналып, склероз дамып, қуықтың сиқы
бұзылады. Өлі жұмыртқалар ізбестенеді. Паразит кіші жамбас қуысына
жайылса,
қуықасты
безі
мен
еннің
қосалқысы
да қабынады. Қуықтағы жаралар
баяу жазылып, ауру ұзаққа созылса, карцинома дамуы да мүмкін.
290-сурет. Уринарлық шистосомоз.
Паразиттің шистосомалық гранулемадағы жұмыртқалары.
Шистосомоз тоқ ішекте дамыса, жоғарыда сипатталған үдерістер ішекті
жайлап, ақырында оның қабырғасы шорланады (
шистосомоздық колит
). Кейде
шистосомоздық аппендицит
те байқалады.
Паразит
гематогендік
жолмен
жайылса, бауыр, өкпе, ми зақымдалып,
қабынып, грануляциялық тін (гранулемалар) түзіледі, склероз дамиды.
Нуржігіт Алтынбеков
523
БАЛАЛЫҚ ШАҚ АУРУЛАРЫ
Нуржігіт Алтынбеков
524
Достарыңызбен бөлісу: |
