= -
(х
+
с
Г + у 2|
’
*
9
теңдеуіндеп у -тын орнына койсак,
'1 =
(х
+ с)2 +
xL
- х ~ - c L
+ a L
=
+ 2сх +
JC
a
\ a
с
a + - x
a j
\2
Q
Q
Мұндағы
a
+
x
> 0
болуы
керек,
аныктама
бойынша
> 1
я
а
с
с
болгандыктан,
х >
0 болғанда rj =
а
+ ■
х жэне
х <
0 болганда Г| = - а —
х
а
а
75
болады. Дэл осындай жолмен егер
х >
О болса, онда
г2
= - я +
°
дг, ал егер
а
'
'
. ’УУ
*' *
Q
' - f . -
Ц/-Д- r_ ,
.*./ : ;• ^
?. I j,'-'
x
< 0 болса, онда
г2
=
а
—
х
болатынын табамыз.
а
Сонымен карастырып отырған
М( х , у )
нүктесі үшін
rx = - х + а\,
r2
=i
- x - a ,
(5.23)
a
a
j
,
v
f.
яғни
rx - r 2 = 2 a
теңдігі орындалады да,
M( x , y )
нүктесі гиперболада
жататындығын көреміз.
‘. “-г1
-
• !
..
(5.23)
теңдеулеріндегі
гх
жэне
г2
гиперболаның кезкелген
М
(*,
у )
нүктесінің фокальдык радиус-векторлары, яғни
болады.
rl = F lM,
r2 = F 2M
(5.23) теңдеулеріндегі — шамасы
гиперболаның эксцентриситеті
деп
аталады жэне
е
аркылы белгіленеді.
■
Гиперболаның эксцентриситеті эруакытга £ > 1, себебі гиперболаның
анықтамасынан
2с > 2а
болатынын білеміз.
теңдеулерін
Г\ — ex + а
жэне
г2
=
ех — а
(5.24)
түрлеріне
формулалары
деп аталады.
5.3.2 Гипербола пішінін оның канонды к
теңдеуі бойынш а зерттеу
Гиперболаньщ (5.22) канондык теңдеуін
4
. ^
2
2
у
=
±
~
х
~
а
(5.25)
түрінде жазып,
х
-ке кез келген мэн беру аркылы,
у
-тің сэйкес мәнін табуға
болады.
Енді гиперболаның пішінін оның (5.22) жэне (5.25) теңдеулері бойынша
зерттейік.
а) Егер
х
= 0 болса, онда
у
=
±Ьі9
ягни гипербола
Оу
өсімен
қиылыспайтынын көреміз;
б) егер .у = 0 болса, онда
х
=
±а,
ягни гипербола
Ох
өсімен екі
А, ( - а,
0)
жэне
А2(а,
0) нүктеде киылысады. Бұл нүктелер озара симметриялы абсцисса
бойында жатқан гиперболаның нүктелері;
в) (5.25) теңдеуі
х > а
мәндерінде ғана орын алады, себебі
х 2 - а 2
> 0
болуы керек, осыдан
х 2 > а 2,
ал
х > а
;
76
г)
с 2
- а 2 =
Ь2
теңдігінен:
с > b9 с > а
немесе
2 с > 2 Ь, 2 с > 2 а .
Мұндағы
2 а
- глперболаның накты өсі,
2 Ь -
онын жорамал өсі, ал 2с - фокустык
аралык;
19-сурет
д)
(5.22) теңдеуі ағымдағы координаталардын тек квадраттарынан гана
тұратын болгандыктан, координат өстері гиперболаның симметрия өстері
болады. Гиперболаның фокустары орналаскан симметрия өсі
фокустык, өсі
деп аталады. Симметрия өстерінің киылысу нүктесі - симметрия центрі -
гиперболаның центрі
деп аталады. (5.22) теңдеуімен берілген гипербола үшін
фокустык өс
Ох
өсімен беттеседі, ал координат басы - 0 (0, 0) нүктесі
гиперболанын центрі болады. Гиперболанын фокустык оспен киылысу
нүктелері Л |(-а ,0 ) жэне
А2(а,0) гиперболаның төбелері
деп аталады. Бұл
екі нүктенін аракашыктығы 2а-га
(А]А2 = 2 а )
тең, ал осы
А}А2
кесіндісі
т
гиперболаның нақты (фокустық) өсі
деп аталады (19-сурет).
Егер гиперболанын жорамал симметрия өсі бойынан центрдің екі
жағынан ұзындығы
6 - ғ а
тең
ОВх
және
ОВ2
кесінділерін өлшеп салсак,
онда
В}В2
кесіндісі гиперболанын жорымал өсі деп аталады,
В]В2 =2Ь.
Гипербола
х
=
±а
түзуінен сырт орналаскан, ол екі тармактан тұрады. Егер
М(х, у )
нүктесі он жак тармагында жатса, онда
г{
> г2, демек
гх - г 2
= 2
а.
Егер
М( х, у )
нүктесі сол жак тармагында жатса, онда
гх < г 2.
Олай болса,
і'
2 — rj = 2
а
болады.
5.3.3 Г иперболанын асимптоталары
Қабырғаларының ұзындыктары 2
а
жэне 2 6 -га тен координат өстеріне
параллель болатын, диагональдарынын киылысу нүктесі координат басында
жататын тіктөртбұрыштын диагональдары гиперболанын асимптоталары
болатынын көрсетейік. Алдымен карастырып отырган тіктөртбұрыштын
диагональдарынын тендеулері
у - ± ^ х
түрінде жазылатынын білуіміз керек.
а
Жоғарыда көрсетілген (5.25) тендеуін кайта карастырамыз:
V = ±
Ъ
а
•С2 - а 2
(5.25)
77
жэне
х
> 0,
у >
О болсын деп, гиперболаның
М(х, у )
нүктесімен
у —
Енді осы теңдеудің оң таңбалы жағын, яғни
у = - х 2 - а 1
түрін алып
а
Ь
—
х
а
түзуінің
нүктесін салыстрамыз (20-сурет). Бұл нүктелердің
абсциссалары бірдей болғандыктан, біз олардың тек ординаталарын
салыстырамыз. Суреттен
у х > у
болатыны көреміз. Онда бұл нүктелердін
ординаталарының айырмасы
у х - у
олардың аракашыктығын көрсетеді, яғни
MN = у г - у .
’
*
Біздің ендігі максатымыз абсцисса мәні шексіз өскен сайын осы ара
кашыктык мәнінің азая беріп, нөлге ұмтылатындығын көрсетеміз.
Қарастырып отырған
N ( x , y x)
нүктесі тузуде болғандыктан, оның
координаталары түзудің теңдеуін канағаттандьфады, яғни
Ъ
У і = ~ х
a
теңдеуі орындалады.
Ал
М(х, у )
нүктесі гиперболада жаткандыктан, оның координаталары
(5.25) теңдеуін канағаттандыратьш болады, яғни
Ъ
2
2
У = — х - а
а
теңдеуі орындалады.
Демек,
W m m 7 y m
\
a
a
немесе
MN = - ( x - :Х2 - а 2 )
a
болады.
Осы теңдеудегі иррационалдыктан кұтылу үшін теңдеудің оң жағын
жакша ішіндегі айырымның түйіндесіне көбейтеміз жэне бөлеміз. Сонда
20-сурет
MN
_ Ь ( х - х 2 - а 2 Ц х + х 2 - а 2 ) Ь
1
а~
а
78
немесе
а • Ь
Ш =
-----
-г
' 2
х + х - а
теңдеуін аламыз.
Осы формуладан х-тің мәні шексіздікке ұмтылса, бөлшектің шамасы
нөлге ұмтылатындығын көреміз. Бұл дегеніміз, егер
М
нүктесі гипербола
бойымен
козғалып,
шексіздікке
ұмтылса,
оның
у -
—
х
түзуімен
а
аракашыктығы азайып, нөлге ұмтылатындығын білдіреді. Г ипербола
нүктесі
жүиесінің басына Караганда симметриялы болғандыктан,
М
.•___
. .
Ь
нші ширекте орналасса да, өзінщ козғалысында
у
= —
х
түзуіне
а
жакындай беретінін дәлелдеуге болады.
Оу
өсіне Караганда гиперболаның
симметриялыгын ескерсек,
М
нүктесі екінші немесе төртінші ширектерде
_
.
Ъ
орналасып козғалатын жағдаиларында да
у -
—
х
түзуіне жакындаи
а
беретінін дәл жоғарыдағыдай дэлелдеуге болады.
Сонымен тіктөртбұрыштың диагональдары болатын бұл екі түзу
гиперболанын
асимптоталары
деп аталады жэне олардын теңдеулері
жоғарыда көрсеткеніміздей
b
Ьт
У - - х
жэне
у -
—
х
(5.26)
а
а
түрлерінде жазылады.
(5.22) теңдеуімен берілген гиперболаға түйіндес гипербола деп
у 2
х2
і
& V
— Г - 1
(5.27)
о
а
теңдеуімен
аныкталатын
гиперболаны
айтады.
Бұл
гиперболанын
беттесіп
аныкталады
0 \
нүктелерінде
21-сурет
гиперболанын төбелері деп аталады (21-сурет). 21-суретте (5.22) теңдеуімен
аныкталған гипербола бөліктелген сызыктармен көрсетілген де, ал оган
7 9
түйшдес (5.27) теңдеуімен аныкталған
Оу
өсімен киылыскан гипербола
кескінделген.
Егер
а = Ь
болса, онда гипербола тең кабырғалы (тармакты) деп аталады
(22-сурет). Бұл жағдайда оның канондык теңдеуі
(5.28)
түрінде жазылады да, асимптоталарының теңдеулері
V = ±
X
болады.
. , .
ш
Б і
22-сурет
5.3.5 Г иперболанын директрисалары
Гипербола центрінен, яғии координат жүйесінің басынан қашықтығы
а
шамасына тең болатын,
Оу
өсіне параллель,
екі
а
х = ± -
түзулерін
€
жүргіземіз. Гипербола үшін * > 1 болгандыктан,
^ < а ,
демек ол түзулер
гиперболанын төбелерінің арасында орналаскан болады (23-сурет).
23-сурет
Гиперболанын кезкелген
М( х , у )
нүктесінен х = - түзуіне дейінгі
кашыктыкгы | аркылы белгілеп, егер
М
нүктесі гиперболанын оң жак
80
.
а
тармағында жатса, онда
а
=
х
— , ал ол нүкте гиперболанын сол жак
s
тармагында жатса, онда
d
=
— х
болады.
£
j■
v;-- v , ^ , ■
- *
\ %
-■
'Шк&АшШ
Енді
МҒ2
= г2 екенін ескеріп, — катынасын карастырамыз:
d
r7
ex — a
tj
a — ex
— = ------- немесе — = ---------.
d
o
d a
x - —
— - j c
£
£
Осы екі жағдайда да — катынасы бірдей және
е
-ге тең, яғни
d
e x - a
-------- =
е
, сонымен — =
е
ex- а
d
болады.
Гиперболанын фокустары координат басына Караганда симметриялы
орналаскандыктан, сол жак фокус
F*
мен
а
х =
—
түзуі үшш де осы
I
катынастын тұракты жэне
е
- ге тен болатынын дэл осы лай корсетуге болады.
4
-анықтама.
Г иперболанын фокустык өсіне перпендикуляр, онын
а
___
центрінен
кашыктыкта жаткан екі түзу
е
х = ±
а
гиперболаның директрисаяары
деп аталады (23-сурет).
5.4 Парабола
5.4.1 Параболанын канондык тендеуі
5
-анықтама.
Берілген
фокус
деп аталатын нүкте мен берілген
директриса
деп
аталатын
түзуден
бірдей
кашыктыкта
орналаскан
жазыктыктын нүктелер жиыны
парабола
деп аталады.
24-сурет
81
Параооланын канондык теңдеуін қорытып шығару үшін
Ох
өсі есебіне
оның фокусы аркылы өтетін директрисасына перпендикуляр түзуді аламыз
(24-сурет). Координаттар жүйесінің бас нүктесі үшін фокус пен директриса
аралығының ортасын аламыз. Ал директриса мен фокус аралыгы
DF
=
р
аркылы белгіленіп,
параболаның параметрі
деп аталады. Онда фокустын
координаталары
х
= —
жэне
у
= 0, яғни
F ( — ;0), ал директрисасынын
Ш
?
2
*1-
р
р
теңдеуі
х
— — — немесе
х
+ — = 0 болады. Енді
параболаның кезкелген
М( х 9у )
нүктесін аламыз. Осы
М ( х , у )
нүктесінен директрисаға жүргізілген
перпендикулярдың директрисамен қиылысу нүктесі
N ( - —:y)
болады.
г' ‘
J ч *
2
Демек аныктама бойынша
МҒ
=
MN.
Ал егер
МҒ
=
г
жэне
MN = d
деп
белгілесек, онда соңғы теңдік
r = d
(5.29)
түрінде жазылады. Бұл теңіктің орындалуы
М
(х,
у )
нүктесінің параболада
жатуының қажетті жэне жеткілікті шарты болады.
Ал, екі нүкте аракашыктығының формуласы бойынша
г -
I * -
—
+ у 2\
d =
[х + —
болады. Сондыктан (5.29) теңдігі
f
Р } 2
2
(
Р л1
х - ~
+ y z
=
х +
—
v
2 J
^
A
2
j
(5.30)
түріне келтіріледі. Осы теңдеудің екі жағын квадраттап,
2
р 2
2
2
Р 2
X - p X + ^ - + y Z - X 1 + р х +
;
4
4
теңдеуін аламыз, бұл теңдеуден
У2 = 2 р х
(5.31)
теңдеуі шығатынын көреміз. Бұл теңдеу
параболаныц канондык, тещдеуі
деп
аталады.
5.4.2 Параболаның пішінін оның канондық
\
теңдеуі бойынша зерттеу
Параболаның канондык (5.31) теңдеуінен
у = ± '2рх,
(5.31')
мұндағы
р >
0, ендеше
х >
0 тэуелсіз айнымалы шама. Айнымалы
х
шамасы
( 0 , + о о )
аралығында өзгеретін болады.
1)
Егер
х
= 0 болса, онда
у
= 0. Демек парабола координат жүйесінің бас
нүктесінен өтеді екен;
2) х-тің әрбір оң мәніне
у
-тің екі мәні сәйкес келеді. Демек парабола
нүктелері
Ох
өсіне карағанда симметриялы больш орналасады екен. Ал х -
тің мәні өскен сайын
у
-тін абсолют мәні де өсіп отырады (25-сурет);
3) параболаның бір ғана симметриялык өсі болады. Оны парабола өсі деп
Ітаймыз. Ол (5.31) теңдеуімен берілген парабола үшін
Ох
өсі болады;
Параболаның симметрия өсімен киылысу нүктесін оның төбесі деп атаймыз;
4) параболанын директрисасы
х
= - ~ теңдеуімен аныкталады.
25-сурет
26-сурет
5.4.3 Параболанын канондык тендеулерінін түрлері
Параболанын келесі түрдегі
2
У =
=
—2рх
(5.32)
тендеуін карастырамыз (26-сурет). Бұл тендеуде
айнымалы
х
шамасы
(0 ,+ со)
аралығында өзгереді,
Ох
өсі онын симметрия
өсі, ал төбесі координат жүйесінің бас нүктесінде жататын болады.
Ғ ( - —; 0) нүктесі онын фокусы, ал х = -- түзуі оның директрисасы болып
? ?
'f
с
л
' '"J, J
»Д V
2
Jji -- r-A
i
'*
“*
1
j
табылады. Ал,
Oy
өсіне Караганда симметриялы болатын төбелері координат
жүйесінін бас нүктесінде жататын параболалар мына түрде жазылады (27-
сурет):
х2 = 2ру, X2
= - 2
р у ( р >
0).
27-сурет
Е н д і
канондык теңдеуіне кайта оралайык. Осы теңдеумен берілген
параболанын фокусы мен кезкелген
M ix ,у )
нүктесінің аракашыктыгы
ҒМ
=
г
параболанын
М
нүктесінің радиус-векторы деп аталады.
Г = 2 +Х
(5,33)
себебі аныктама бойынша
г = d ,
ал
d = р / 2 + х
болады.
Параболанын эксцентриситеті эр уакытта
£ = — = 1.
d
5.5 №6 өздік жүмыс тапсы рм алары
№1
Центрі
0 {х \ у )
нүктесінде орналаскан, радиусы
R = a
тең шеңбер
теңдеуін жазыңыз жэне сызбасын салыңыз.
А(х
1;
у
х),
В(х2; у2)
және
С(хъ, у 3)
нүктелері шеңберде жататынын немесе жатпайтынын тексеріңіз.
1.1.
0(2,4); R
= 3;
А(
3;2),
В ( -
1;2), С(2;1).
1.2. <Э(-2;1);
R
= 4;
А(
2;-1), Я(3;1),С(-3;-2).
1.3. 0 (-3 ;-2 );
R =
5; Л(3;0), Я(1;-1),С(-8;1).
1.4. 0(-4;1);
R =
3; /1(-7;1), Я(-3;4),С(-2;1).
1.5. 0 (2 ;-6 ); Я = 4; Л(3;1), Я (4;-4),С (-2;-6).
1.6. 0 (-1 ;-3 ); Д = 5;
А(2;1), В (4;4),С (-2;-3).
Я 0 ( - - ; 4 ) ; /г = 6; Л(2;3), 5(-5;2),С(1;2).
1.8. 0(-2;2,5);
R = 7; А(5;2,5), В(-7;7),С(0;0).
1.9. О М ;-5 ) ;Л = 5 М М ;0 ),
1.10. 0(4;2);
R =
3; ^(1;2), Я(0;0),С(-2;-3).
1.11. 0(3;-1); /? = 1; Л(0;0), 5(-2;-2),С (4;-1).
1.12. 0 (-2 ;-7 );
R =5; А (-
3;-2), й(2;4),С(-2;4)
1.13. 0 (-4 ;-1 ); Л Ц 6;
А(
2;-1), £(4;1),С(-6;-2).
1.14. 0(2;8); Я = 3; Л{-2;3), Д(1;7),С(4;6).
1.15. 0(4; 4);
R =
4; Л(3;-6), fi(-l;0),C (l;-2).
1.16. 0(6;0); Л = 5; Л(2;2), 5(0;3), С (-3;-4).
1.17. 0 (-4 ;2 );
R
= 3; ^(-6;4), 5(-2;4),С (-6;6).
1.18. 0(7;2); Я = 6; Л(1;2), 5(4;3),С(8;-1).
1.19. 0(4;-3);
R = 7; А ( -
3;-2), 5(3;-3),С(2;4).
1.20. 0 (-1 ;-3 ); | = 5; Л(-5;0), 5(-2;-2),С (2;3).
1.21. 0(-7;1);
R =
3; ^ (-2 ;-4 ),
84
1.22. 0(4;5);
R = 4; А ( -
1;2), Я(0;5),С(3;2).
1.23. 0(8;1);
R =
4;
А(
2;5), £(7;3),С(5;-2).
1.24. 0 (-7 ;-2 ); Л = 5; Л(0;2), Я (-6;-1),С (-4;2).
% 1.25. 0 (-6 ;-5 ); R = 4;
А ( -
5;-1), Д (-1;-3),С (-3;-2)
1.26. 0(-2 ;4 ); Л = 7; Л(4;1), Я(5;2),С(-1;3).
1.27. 0(4;-5 ); Л = 6; Л(5;1), Д(0;0),С(4;1).
1.28. 0 (-2 ;-7 ); Л = 5; Л(4;2), 5 (^ ;-3 ),С (-2 ;-1 ).
1.29. 0 (-2 ;-5 ); Л = 7;
А ( - 1 - 2 ) ,
Я(-5;3),С(1;-2).
1.30. 0(-8;1); Л = 5; Л(0;3), ДМ ;0),С(-6;1).
№2
Келесі теңдеулермен берілген шеңберлерді салыңыз.
2.1 1 х 2
•у
+ у
' — 6
jc
- 1 0 ^ + 30 =
3
2
X
2
+ У
- Ю у + 9 = 0.
2.2 1
X2
+ г
1+ 2 х
-4 j> + 4 = 0;
3
2
X + у 2
—
+
5
=
0.
2.3 1
2
X + у 2
- 8
jc
+
2 у
+
11
=
0;
3
х2 + у 2
+ 8
у -
2 0 = 0 .
2.4 1
х 2 + У 2
+
6х
+
%у
+
16
=
0;
3
2
X
+ у 2
+ 6 у -
40 = 0.
2.5 1
2
X
2
+ У - 6 х —
й
с-
О
M
l
1
О
3
х 2 + у 2
- 1 6 ^ + 15 = 0.
2.6 1
2
X + у 2
+ 4
jc
- Юу + 9 = 0;
3
х 2
2
+ у
+ 4
у -
45 = 0.
2.7 1
х 2
2
+ г + 8* + і0у + 40 = 0;
3
х 2
+ 14
v
+ 40 = 0.
ң н
2.8 1
2
X
+ / - 4
jc
+
8 v -
20 = 0;
3
х 2 + у 2
+ 10у
т
-11 = 0.
2.9 1
X
2
2
+
V
W
+ 10*
- 2 y + 2 2 =
0;
3 X2
+ у 2 + 2 у -
48 = 0.
0;
2
2.10 1)
х + у
4 +8дг-6>-+24 = 0;
3)
х 2 + у 2
+12^
+ 35 =
0.
2.11 I) дг2
+ у 2 + 2х + 2 у + \ - 0 ;
2) х 2
+
у 2
-
4х
- 211 0;
Достарыңызбен бөлісу: |