Перес
(4-8 сурет)
Сәбиді зерттеушінің қолына
салып, саусақпен
құйымшақтан мойынға дейін
омыртқаның қылқанды
өсіндісі бойымен жүргізу
Жамбасын, басын
көтереді, қолын және
аяғын бүгеді
Тірек
және
автоматты
жүріс
(4-9 сурет)
Сәбиді арқа жағынан, қолтық
астынан ұстап, көтеру. Сәл
денесін еңкейтіп, аяғын тіреу
Тізе және жамбас-сан
буынында аяғын бүгеді;
толық табанымен
тіреледі, жартылай
бүгілген аяқтарына
«тұрады», қадам
қозғалысын жасайды
Еңбектеу
(4-10 сурет)
Сәбиді ішіне жатқызып,
табанына алақанды тіреу
Аяғымен итеріп
қозғалады
65
Кесте 4-3.
Сегментүсті позотоникалы автоматизмдер
Рефлекстер
Туындату әдісі
Жауапты реакция
Лабиринтті орнату
рефлекстері
Бастың жағдайын
кеңістікте өзгерту
арқылы туындату
Арқасында жатқан
балада мойын, арқа,
аяқ жазушы бұлшық
еттер тонусы жоғары.
Ішіне жатқызса, осы
дене бөліктерінің
бүккіш
бұлшықеттерінің
тонусы жоғарылайды
Жоғары Ландау
рефлексі
Зерттеуші қолын іш
тұсына қойып,
баланының бетін
төмен қаратып,
кеңістікте еркін
ұстау
Басын көтереді, оны
орта сызықта ұстап
орналастырады және
денесінің жоғарғы
бөлігін көтереді
Төменгі Ландау
рефлексі
5-6 айлық баланы
ішіне жатқызу
Аяғын жазып,
көтереді
Қажетінде жалпы клиникалық және неврологиялық
зерттеуден басқа
балаларда зертханалы–инструменталды әдістерді қолданады: ликворды
зерттеу, нейросонография (үлкен еңбегі арқылы миды ультрадыбыстық
зерттеу), электроэнцефалография (ми биотогін тіркеу),
электромиография
(бұлшық ет биотоктарын тіркеу), компьютерлік томография және магнито-
резонансты томография, қан тамырларының допплерографиясы.
Сурет 4-11.
Қитарланған
қылилық
Балалардағы жүйке жүйесінің көптеген аурулары перинатальды
патологиямен байланысты, олар клиникалық
жеке симптомдармен және
синдромдармен, сондай-ақ олардың бірігуімен көрінеді (4-11, 4-12 сурет).
Гипоқозғыштық синдром
баланың қозғалыс және психикалық
белсенділігінің төмендеуімен, барлық
рефлекстердің ұзақ латентті
кезеңімен (оның ішінде туа біткен), гипорефлексиямен, бұлшық ет
гипотониясымен сипатталады.
Синдром мидың диэнцефаальды-
лимбты бөлігінің дисфункциясында басым пайда болады, ол
вегетовисцеральды
бұзылыстарымен
өтеді. Гипоқозғыш синдром мидың
перинатальды зақымдалуында,
кейбір
тұқымқуалаушы және туа пайда біткен
ауруларда
(Даун
ауруы,
фенилкетонурия және т.б.), зат алмасу
бұзылыстарында
(гипогликемияда,
метаболитті ацидозда, гипермагниемия
және
т.б.)
сондай-ақ
көптеген
соматикалық ауруларда дамиды.
68
Гиперқозғыш синдром
қозғалыс мазасыздығымен, эмоционалды
тұрақсыздығымен,
ұйқы бұзылысымен, туа біткен рефлекстердің
күшеюімен, тырысуға дайын меженің төмендеуімен сипатталады. Ол
жиі бұлшық ет тонусының жоғарылауымен, жүйке-психикалық
әлсіреумен жиі қосарлана жүреді.
Гиперқозғыш синдром орталық
жүйке жүйесінің перинатальды зақымдалуы, кейбір тұқым куалаушы
ферментопатиялары, метаболиттік бұзылыстары
бар балаларда болуы
мүмкін.
Достарыңызбен бөлісу: