философия ғылымдарына үлкен эсер етіп, философияда механистік көзкарасты жэне метафизикалык ойлау тәсілін калыптастырды. Тіпті, коғамдык өмірді де, адам табиғатын механика тұрғысынан карастыру эдетке айналды. Философияда механикалық, метафизикалык көзкарастың калыптасуына зор үлес коскан ойшыл - ағылшын философиясының көрнекті өкілі, ғылыми зерттеудің индуктивтік тәсілінің негізін калаушы - Фрэнсис Бэкон (1561-1626 ж) еді. Негізгі еңбектері: “Ғылымдар табысы”, “Жаңа органон”, “Жаңа Атлантида” т.б. Бэконның ілімінше, адамның негізгі максаты - табиғат күштерін игеру. Табиғаттың сырын, заңдылыктарын білген адам оларды өз қажетіне жарата алады, ал табиғатты материян карастыру аркылы түсінуге болады. Материяның қасиеттері көп, солардың ішіндегі негізгісі - козғалыс. Қозғалыс материяның кеңістіктегі орын ауыстыру ғылымдары тәсілмен кабылдап білуге болатын денелер ғана, ал рух, жан т.б. ғылыми түрғыдан танып білуге болмайтын болғандыктан - накты шындыкка жатпайды. Табиғатты танып-білу негізінде мәдени өмірі максаттылыкпен өзгерту адамзаттың негізгі максаттарының бірі. Бұл жолда адамдар эр нәрсеге сеніп - табынушылык, жалған эксперимент екендерін түсінулері керек. Бэконның түсінігінше зерттелетін заттардың касиеттері ешуақытта өзгермейді жэне олар бір-бірімен байланыста болмайды. Дін мен ғылым бір-біріне кедергі жасамай, эр кайсысы өз жолымен акикатка жетулеріне болады. Томас Гоббс (1588-1679 ж.) Бэконның ілімін жалғастырушы жэне бір жүйеге түсіруші. Ол механикалык тәсіл аркылы әлемдік құбылыстармен катар таным процесінде, коғамдық кұбылыстарды да карастырып, жүйеленген механикалык көзкарасгың негізін калады.
