Ғылыми тәжірибелік конференция материалдары



Pdf көрінісі
бет21/26
Дата15.03.2017
өлшемі3,12 Mb.
#9336
1   ...   18   19   20   21   22   23   24   25   26

247 
 
– Вы где покупали яйца? – спросила у друга симпатичная молодая девушка. 
Обладатель диетических яиц охотно рассказал, в каком магазине совершил 
покупку [1, с.82]. 
А  дальше  у  героя  возникает  целая  гамма  чувств  от  зависти  к  другу  до 
ревности. 
Или: 
-  Тетя  Даша  жалуется,  Петенька,  что  ты  очень  мало  кушаешь,  -  ворковала 
Клавочка. 
- А мне, Клавочка, идет подпитка из космоса, - отшучивался Петр. 
А дальше предательство, самоубийство, трагическая случайность. 
Или 
- Заходите, я соберу на стол, попьем чаю, поговорим. Муж  на сенокосе. 
-  Ты  такая  же  красивая,  какой  была  тогда,  когда  вскружила  голову  
молодому секретарю райкома комсомола [1, с.87]. 
А дальше воспоминания об утраченном чувстве, раскаяние, надежда на то, 
что дети будут счастливее их. 
Или 
Однажды  вечером  она  робко  постучала  к  соседу  и  попросила  помочь  ей 
открыть рыбные консервы, а потом предложила вместе поужинать. 
Или 
Они встретились случайно в магазине, когда у столика складывали в пакеты 
свои немудреные покупки. 
«Ужин одинокой женщины», - подумал он. 
«Ужин одинокого мужчины», - подумала она. 
А дальше обман, надежда, разочарование[1, с.85]. 
Создается  впечатление,  что  совместное  принятие  пищи  начало  всех  начал. 
Влюбленный студент дарит любимой преподавательнице бурсаки, влюбленный 
журналист в экспедиции всю ночь ждет завтрак, чтобы встретиться с девушкой. 
Образы  еды  могут  стать  приметами  времени:  «Попутешествовали,  Федя, 
помечтали,  пора  и  честь  знать.  Завтра  после  работы  загляну  на  Центральный 
рынок,  куплю  картошки,  свеклы,  капусты.  Там  они  дешевле,  чем  в  нашем 
магазине» [1, с.71]. 
Образы  еды  становятся  приметами  места:  «Ой,  девоньки!  Это  мы  на 
Капчагайском водохранилище, на шашлыках» [1, с.89]. 
С ужина начинается освоение новой территории. «На ночѐвку обосновались 
на  берегу  шумной  горной  реки.  Ужинали  и  ставили  палатки  в  свете  фар 
автобуса уже далеко за полночь» [1, с.87]. 
Или 
«Иван развѐл костѐр и принялся готовить ужин. Он беспрерывно запускал в 
рюкзак руки, доставал многочисленные свѐртки» [1, с.90]. 
Или 
«И  мы  пошли  обедать.  В  просторной  столовой  (в  интернате  270  детей),  в 
углу, под раскидистым фикусом стоит стол для гостей. На обед подали свежие 
помидоры, борщ, биточки, хлеб, чай с молоком, сливочное масло, мандарины» 

248 
 
[1, с.101]. 
Далеко  не  всегда  еда  описывается  подробно.  Как  мы  видим,  часто  она 
просто  присутствует  в  свертках,  в  рюкзаках,  на  столе.  Автору  удобнее 
описывать  сытого  героя.  Через  образы  еды  писатель  находит  возможность 
индивидуализировать портретные характеристики. У безнравственного Петра в 
палатке «обнаружили "космические подпитки" в совершенно земной упаковке: 
шоколад,  конфеты,  дорогие  вина»;  жгучая  брюнетка  «с  мерцающими,  будто 
звѐзды  в  ночи,  чѐрными  раскосыми  глазищами  целыми  днями  перебирает 
овощи» [1, с.71].  
Личности персонажей раскрываются через режим их питания. Увлеченность 
работой  показана  через  следующую  сценку:  «В  кабинет  впорхнула,  точно 
бабочка, учительница: «Я еще не обедала, меня уже шатает», - выпалила она с 
порога»  [1,  с.56].  Основательность  и  надежность  студентки-практикантки 
раскрывается  через  характерные  детали.  «–  Я  ничего  не  забыла?  Хлеб, 
картошка, чай. До утра же будем ездить, – беспокоится домовитая Эльвира» [1, 
с.57].  Одиночество  холостяка  сопровождается  ироническим  замечанием.  «Но 
вот кефир, консервы, колбасы и сыр при мне. С этим «набором для холостяка» 
(не путать с набором для холодца!), лечу домой» [1, с.89]. 
Итак,  парадигма:  интертекст  –  система  образов  еды  создает  своеобразную 
эстетическую  атмосферу  в  книге  Константина  Прокопова  «Магнитные  бури», 
гармонизирует 
взбудораженную 
«магнитными 
бурями» 
реальную 
действительность, доказывает возможность поддержания порядка, обеспечения 
мира и спокойствия в нашей жизни. 
 
Используемые источники 
1.Прокопов К.П. «Магнитные бури». - г.Усть-Каменогорск, 2015. - 110с. 
УДК 81.115 
 
ҚАЗАҚ, ОРЫС ТІЛДЕРІНДЕГІ БҤРКЕНШІК АТТАРДЫҢ 
ЛИНГВОМӘДЕНИЕТТІК ЕРЕКШЕЛІКТЕРІ 
 
Тӛлеуова А.Т. Абдрахманова Т.М., 
С.Аманжолов атындағы ШҚМУ, Ӛскемен қаласы 
 
Ономастика  жалқы  есімдерді  зерттейді.  Ономастика  ӛз  ішінде  екі  салаға 
бӛлінеді. Оның бірі – антропонимика кісі аттарын зеттеу обектісі етіп алса, екіншісі 
–  топонимика  географиялық  атауларды  зерттеу  обектісі  етіп  қарастырлады. 
Антропонимика ғылымының бӛлімдері: адамның аты жӛні, әке аттары, кісінің шын 
аты, лақап аты, бҥркеншік аты, этноантропонимдер антропонимдер. 
Бҥркеншік  есімдердің  ғылыми  әдебиеттерде  аллонимдер,  титлонимдер, 
астронимдер 
(астеронимдер), 
псевдандрондимдер, 
псевдогонимдер, 
анаграммалар,  ҧжымдық  псевдонимдер,  ананимдер,  криптонимдер,  ҧлттық 
псевдонимдер  деген  тҥрлері  бар.  Лақап  аттардың  бір  тҥрі  ретінде  бҥркеншік 
аттардың  да  (псевдонимдердің)  әлеуметтік  мәні  мен  коммуникативтік  қызметі 

249 
 
ерекше.  Бҥркеншік  ат  (псевдоним)  деп  шын  аттан  бӛлек,  ойдан  шығарылған, 
кӛп  реттерде  фамилия  мен  есімдер  орнына  жҥретін  атауларды  айтады.  Ол 
гректің псевдонимес сӛзінен  «жалған  аталған,  жасырын»  деген  ҧғымды 
білдіреді.  Бҥркеншек  аттарды  әлеуметтік  саяси  ӛмірге  қатысушы  қоғам 
қайраткерлерді,  ақындар  мен  жазушылар,  журналистер  мен  кӛркем  ӛнер 
мамандары  пайдаланған.  Бҥркеншік  аттарды  пайдалану  әсіресе  ӛткен 
ғасырлардағы орыс кӛтерісшілерінде кӛбірек болған. [1] 
Бҥгін  менің  қарастыратын  тақырыбым  бҥркеншік  ат  (псевдоним)  туралы 
болмақ.  Ең  алдымен  бҥркеншік  ат  адамдарға  не  ҥшін  керек  деген  сауалға 
қарапайым ӛмірден мысал келтіретін болсақ: 
Біріншіден, ӛзінің ат-атағына шіркеу келтірмеу ҥшін; 
Екіншіден, ӛзі шынайы айта алмайтын пікірді айту ҥшін; 
Ҥшіншіден, ӛзі таныс адамдардың кӛңілін қалдырмау ҥшін; 
Тӛртіншіден, қоғамдық пікір тудыру ҥшін; 
Бесіншіден,  белгілі  бір  тақырыпты  ӛтімді,  талқыланып  жатқандай  етіп 
кӛрсету  ҥшін.  Мҧнан  басқа  саяси,  діни  тҧрғыдан  да  ғаламторда  ӛтірік, 
бҥркеншік атпен жалған ақпарат, арандатушылық сипаттағы дҥниелерді тарату 
ҥшін қолданады. 
Бҥркеншік  ат ,  псевдоним  (грек.  pscudos  —  жалған,  опута  —  есім)  — 
автордың  ӛзінің  шын  есімін  ауыстырып  қолданатын  ойдан  шығарылған  есімі. 
Бҥркеншік  атқа  қоғам  қайраткері,  жазушылар,  суретшілер  мен  артистер  тҥрлі 
себептердің салдарынан иек артқан: цензураның ізіне тҥсуінен жасырыну ҥшін, 
авторлық  және  шығарма  бағасын  айқындау  ҥшін  қолданған  (әдеби  маска). 
Сондай-ақ,  алғашында  ӛзінің  суреткерлік  қарымына  сенімі  нық  болмаған 
жағдайда,  аттас  адамдар  кездескенде  де  Бҥркеншік  ат  қолдануы 
мҥмкін. Шәкәрім 
Қҧдайбердіҧлы кейбір 
шығармаларының 
астына 
―Ҧмытылған‖  деп  қол  қойған.  Ә. Бӛкейханов ӛзінің  бірқатар  зерттеу, 
мақалаларына  ―Қыр  баласы‖,  ―Арысҧлы‖,  ―Қалмақбай‖,  т.б.  деп  қол  қойса, 
М. Әуезов  ―Қоңыр‖,  ―Арғын‖,  ―Жаяусал‖,  ―Айғақ‖  деп  қол  қойған. 
Ҧлы Абайдың алғаш  ӛлеңдерін  Кӛкбай  ақын  атынан  жариялауы  Бҥркеншік  ат 
пайдаланудың  бір  тҥрі.  Бҥркеншік  ат  тҥрлерінің  елуден  астам  тҥрі  бар. 
Мәселен, автордың туған жерін меңзеуі, (мысалы, Ә. Тарази), арғы тегін білдіру 
ҥшін (Мҧстафа Ӛзтҥрік), т.б. қолданылуы мҥмкін. 
[2] 
 
Бҥркеншік  аттардың  орыс  жазушылары  мен  актерлері  арасында  ХІХ 
ғасырда  кеңінен  тарағаны  белгілі.  Мысалы:  А.И.Герцен  ӛз  шығармаларына 
«Икандер»  деп  А.П.Чехов  –  Анче,  Антоша;  Н.Н.Борисов  –  Кисляев,  Крапива, 
Рувер, Лаэрт деп қол қойып отырғаны аян. А.М.Горкий жазушылық қызметінде 
кӛптеген  бҥркеншік  аттарды  пайдаланыпты.  Мысалы:  Горький,  Некто, 
Паскарелло, Терро, Дон-Кихот, Василий Сизов, Хламида т.б. Бҥркеншік ат әлем 
халықтарына кеңінен тараған. Мысалы, Дж.Свифтің 70-тен, В. Скоттың 160-тан 
астам Бҥркеншік аттары болған.[3] 
  Кез  келген  автор  Бҥркеншік  атпен  шығарма  жазуға  хақылы.  Бҥркеншік  ат 
авторлық  қҧқық  бойынша  қорғалады  және  автордың  келісімінсіз  оның 
Бҥркеншік атын жария етуге ешкімнің хақысы жоқ.  Бҥркеніш атты, яғни ойдан 

250 
 
шығарылған  лақап  атты  кӛбінесе  ӛнер  адамдары:  жазушылар,  ақындар, 
суретшілер  мен  артистер  жиі  қолданады.  Мысалы,  жазушыға  ӛз  аты-жӛнінің 
дыбысталуы қҧлаққа жағымсыз не кҥлкілі болып кӛрінуі мҥмкін, содан барады 
да ол кітабын бҥркеніш атпен жариялайды. Актерге ең қажеті - ӛз есімінің тілге 
жеңіл  айтылуы.  Ӛйткені,  оның  аты-жӛні,  сахнадан  немесе  радиодан  жиі 
айтылады . Сондықтан ол жҧмысты оңайлату ҥшін басқаша, жеңілірек фамилия 
таңдайды.  Кейде  мынадай  да  жағдай  болады:  ақын  ӛз  ӛлеңін  қҧпия  сақтайды, 
оны  кім  жазғанын  жҧртқа  білдіре  бергісі  келмейді.  Сол  себепті  ол  ӛлеңін 
бҥркеніш атпен бастырады. 
Кӛптеген ӛнер адамдары ата-анасы азан шақырып қойған есімдерін ӛзгертіп, 
бҥркеншік  атпен  танылған.  Мҧнда  бірі  руының  атын  шығарғысы  келсе,  енді 
бірі  кӛз  тимесін  деген  мақсатты  кӛздеген.  Мәселен,  эстрада  әншісі  Айжан 
Нҧрмағамбетованың қҧжаттағы есімі Айтжан Нҧрмағамбетова екен. Ал Айжан 
— әншінің туған сіңлісінің аты. Әнші халыққа ер баланың атымен танылғысы 
келмегендіктен  есімін  ӛзгерткен.  Сондай-ақ,  кезінде  талай  бойжеткеннің 
арманына айналған Бҥркіттің шын есімі — Айбек. Әнші бҧл атты таңдауын дәл 
осы  қҧс  секілді  ӛнер  әлемінде  биік  самғағысы  келгенімен  тҥсіндіреді.  Ал 
Ресейде  де  бҥркеншік  аттарды  пайдалану  кеңінен  тараған  және  ойларының 
ҧшқыр  болғанына  таң  қалмасқа  болмайды.  Мысалы,  Жанна  Фриске  (Жанна 
Копылова),  Алсу  (  Алсу  Сафина),  Жасмин  (Сара  Манахимова),  Максим 
(Марина Абросимова), Авраам Руссо (Авраам Ипджян), т.б. 
 Ӛнер  адамдарын  бҥркеніш  ат  жамылуға  мәжбҥр  ететін  жайттар  ӛте  кӛп 
болуы мҥмкін. Ол олардың ӛз еркі, ӛз қҧпиясы. Ал енді бҧл қҧпияны олардың 
ӛз рҧқсатынсыз ешкімнің ашуға, әйгілеуге хақысы жоқ.[4] 
Әдебиеттанушы  ғалым  Б.Кенжебаев  бҥркеншік  аттарды  қою  әдісті  былай 
жіктеді:  

 
Бҥркеншік  аттардың  жасау,  туу  жайымен  байлансыты  немесе 
географиялық принцип бойынша (туған жер ру атымен қою) Мысалы: Ақмола, 
Омбылық, Қоңыр, Семей т.б.  

 
Криптонимдік  әдіс  бойынша  (ӛз  атының  немесе  фамилиясын  бас  әрпін 
қысқартып  қою)  Мысалы: М.Ә.  –  Мҧхтар  Әуезов,  М.Ж.  –  Мағжан  Жҧмабаев, 
С.С. – Сәкен Сейфуллин.  

 
Лақап  аттармен  атау  (дене  пішіні,  псхологиялық  ерекшелігіне 
байланысты) Мысалы: Қараша бала – Б.Майлин, Зайсан жігіті, Жаны ашыған –
Ж.Байболов, Семинарист Әуезов – М.Әеузов т.б. [5] 

 
 Ал 
орыс  жазушылары  мен  ғалымдарының  саяси-қоғам  және 
революционер 
қайраткерлердің 
бҥркеншік 
аттармен 
жарияланған 
шығармаларын  жинап,  авторлығын  анықтап,  ол  бҥркеншік  аттардың  шығу 
себебін  дәлелдеген  тҧңғыш  зерттеуші  Иван  Филиппович  Масанов  еді.  Оның 
«Орыс  ғалымдары  мен  жазушыларының  және  қоғам  қайраткерлерінің 
бҥркеншік  аттарының  сӛздігі»  (М.,  1956-1960)  деген  тӛрт  томдық  еңбегі 
баршаға  мәлім.  Бҧнда  бҥркеншік  аттардың  сипаттары,  оның  шығуы  мен 
тарауындағы тҥрлі себептері мен жағдайлары кеңінен айтылады. [6] 

 
Қазақтарда, орыс халықтарыда бҥркеншік есім алуда, кӛбінесе, туған жерін, 

251 
 
шыққан  ата-тегін,  руын  кӛрсетеді;  аты-жӛндерін  бас  әріптермен  қою,  тегін  емес 
тек  атын  ғана  кӛрсетіп  қоюы,  арман,  мақсатын  бейнелеуі,  баласының  атын  қою 
т.б. Бҥркеншік есімді әркім ӛзі таңдайды. Және ол оның кӛзқарасына, объектіге ат 
қою қатынасына, мінезіне және т.б. себептерге байланысты болады.  

 
Қазақ дәстҥріндеде, орыс әдебиетінде де адамның жалқы есімнен басқа да 
толып  жатқан  (жанама,  бҥркеме  лақап,  балама  т.б.)  қосымша  аттары  болады. 
Қосымша  аттар  адамдар  арасындағы  ӛзара  қарым-қатынастардың  ыңғайына 
қарай  ӛзгеріп,  әр  алуан  морфологиялық  тҧлғалармен  тҥрленіп,  сҧхбаттасушы 
субъектілердің  бір-біріне  деген  ізет-қҧрметін,  кӛңіл-кҥйін,  ішкі  сезімін, 
дәстҥрлі  әдептілік  пен  жол-жоралғыны  таныту  ҥшін,  жан  дҥниесін  паш  ету 
мақсатында жҧмсалады. 
 
Қолданылған әдебиеттер тізімі 
1. ―Ол Кім. Бҧл не.‖, I-том 
2.  «Қазақстан»:  Ҧлттық  энциклопедия  /  Бас  редактор  Ә.  Нысанбаев  – 
Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 жыл 
3. http://massaget.kz/blogs/13040/ 
4.  Дмитриев  В.  Г. Скрывшие  своѐ  имя:  (Из  истории  анонимов  и 
псевдонимов) 
5. «Қазақстан Заман» газеті 
6.  Сақ  Қ.  «Қазақ»  газетінде  қоғамдық-саяси  мәселелердің  жазылуы.  – 
Кандидаттық диссертация қорғау ҥшін арнап жазылған автореферат. – Алматы, 
1998, Б.7. 
УДК 37.01 
 
THE PROBLEM OF INTERCULTURAL  COMMUNICATION IN CONDITIONS 
OF GLOBALIZATION 
 
Тӛлеуова А.Т., 
ВКГУ им. С.Аманжолова, г. Усть-Каменогорск 
 
Humans  have  been  communicating  since  four  million  years.  On  the  other  hand, 
the birth of culture is estimated to have token place about 35,000 years ago. Today, 
both  culture  and  communication  have  evolved  considerably  and  have  become 
interdependent of one another, to the point that communication is considered to be a 
product  of  culture.  Thus,  our  own  culture  has  a  deep  impact  on  our  thoughts  and 
behaviors. Since each culture has its distinct aspects, intercultural communication can 
be  the  cause  of  conflict  and  disorder.   Opportunities  for  cultural  and  intercultural 
communication  is  no  accident  today  attract  the  attention  of  researchers  all  over  the 
world – the world is complex and diverse. In this world coexist different Nations and 
peoples,  developing  in  accordance  with  their  cultures  that  focus  on  a  variety  of 
principles, ideas, values, stereotypes, images. [1] 
Intercultural  communication  (from  the  English.  cross-cultural  communication, 

252 
 
intercultural  communication)  is  the  communication  connection  and  communication 
between  different  cultures,  which  involves  direct  contacts  between  people  and  their 
communities,  and  indirect  forms  of  communication  (language,  speech,  writing, 
electronic  communication).  Intercultural  communication  is  studied  on  an 
interdisciplinary  level,  in  the  ratio  of  such  branches  of  knowledge  as  philosophy, 
cultural studies, psychology, linguistics, Ethnology, anthropology, sociology, ecology 
communications. 
T.  N.  Persikov  understands  intercultural  communication  as  a  "culturally 
conditioned  process,  all  the  components  which  are  in  close  connection  with  the 
cultural (national) identity of the participants in the communication process." 
The author identifies three rules of intercultural communication: 
1.  The  information  transmitted  on  the  non-verbal  level  represents  the  greatest 
difficulties for interpretation by members of another culture.  
2.  To  achieve  understanding  in  communication  is  necessary  to  train  the 
participants in intercultural interaction active listening. 
3.  Must  be  able  to  anticipate  and  prevent  possible  mistakes  in  communication 
with representatives of different cultures, otherwise the planned intercultural  contact 
may break due to the produced negative impressions.[2] 
  The  most  important  feature  of  the  development  of  interaction  of  cultures  in  the 
modern world is globalization. This phenomenon is qualitatively different from the growth 
of  the  intensity  and  importance  of  bilateral  and  multilateral  cultural  ties,  which  is 
particularly  intensified  at  the  turn  of  XIX  —  XX  centuries.,  and  then  after  the  second 
world war. Globalization reflects a dynamic dimension of globality, i.e. it is a process of 
involving  national  cultures  in  a  qualitatively  new  world  unity,  by  its  very  nature  is 
transnational, lying beyond the boundaries of individual States, Nations, and civilizations 
have their own qualitatively specific principles of operation. 
At the turn of the Millennium it becomes more and more obvious that humanity is 
evolving  towards  greater  interconnectedness  and  interdependence  of  different 
countries, peoples and cultures. This process taking place in various spheres of public 
life  of  all  countries  of  the  world,  modern  science  has  received  the  name  of 
globalization.  One  of  the  most  important  aspects  of  this  process  is  cultural 
globalization  -  the  process  of  growing  interconnection  and  interaction  of  cultures 
occurring  on  a  global  scale.  The  development  of  the  processes  of  globalization  is 
intensification  of  cross-cultural  communication  around  the  world  and  turns  it  into  a 
single communicative space.[2] 
Speaking  about  intercultural  communication  in  professional  communication  and 
the problems associated with it, we can imagine that this may be related to different 
types  and  forms  of  interaction.  But  any  interaction  is  connected  with  different 
problems  and  issues.  The  more  developed  human  culture,  the  more  difficult  and 
diverse  issues  associated  with  it.  Sometimes  people  seems  difficult  and  mundane 
reality  that  could  scare  them  with  his  uncertainty  and  difficulties  in  everyday 
interaction.  Sometimes  it  can  be  stress  and  anxiety  at  home  and  at  work,  a  lack  of 
understanding of certain cultural characteristics. [3] 
The problems of intercultural communication 

253 
 
• Incoming people there are certain stereotypes about other cultures, manifested in 
the perception of those allegedly as a crude, backward, uncultured, etc. 
• In every society there are certain rules for both speech and non-speech etiquette, 
ignorance or failure of which may lead to conflict and resentment. 
• The etiquette of verbal behavior is conditioned not only by the laws of language 
development, but also religion, caste and social relations. 
• Different meanings of nonverbal communication in different cultures. 
• Differences in the speed of idiomatic, figurative expressions, references used for 
emotional coloring of speech. 
• The problem of adequate identification for communication. 
Interest  in  the  problems  of  intercultural  communication  exploring  the  many 
Sciences.  This  is  due  to  the  radical  changes  in  society.  One  of  the  main  issues  of 
intercultural  communication  is  a  matter  of  understanding  the  difference  between 
"their"  and  "foreign".  The  culture,  literature,  art  and  science,  is  the  daily  linguistic 
behavior  of  the  people  using  this  language.  Effective  way  of  building  a  business 
intercultural communication is the study of different cases of communication failures 
and conflicts in business and professional activities. Culture can cause social tensions 
and  conflicts.  Man  the  Creator  of  his  culture,  but  it  exists  not  only  in  society  as  a 
social environment, but in the symbolic cultural environment. It is necessary to show 
that  the  main  cause  of  misunderstanding  in  intercultural  communication  is  not 
different language systems, and in the difference between the national consciousness 
of  the  participants  of  communication.  Communicative  failure,  misunderstanding 
caused by  ignorance of the  foreign  culture, mentality  of the interacting  parties is  an 
effective  means  of  learning  the  basics  of  business  intercultural  communication. 
Because  language  learning  is  to  be  able  to  use  it  in  business  communication. 
Language learners need to understand that knowledge of language is a process of skill 
formation.  Frequently  used  linguistic  phenomena  contribute  stronger  to  learn  and 
build skills, and make more efficient the learning process. 
It is important in addition to clear and intercultural balance and to keep space for 
creativity and ingenuity. In the forefront you can put the following problems such as: 
-  The  problem  of  migration.  Here  we  see  globalization  in  the  migration  image, 
because the main role in increasing the diversity of cultures belongs to her.  
- Problems of intercultural management. On this side we can talk about values and 
strategies  in  management,  where  every  aspect,  although  their  diversity  is  growing. 
What we need right now: the reduction and control or wide distribution, balance, or a 
certain  trend?  All  these  issues  are  important  and  are  aimed  at  solving  this  problem 
related to the correct organization of intercultural management. 
- The problem of  misunderstanding. Cross-cultural issues of nationalities creates 
more space for professional, spiritual interaction and exchange, but the interpretation 
of many cultural aspects are depends on the clarity and independence. despite various 
intercultural  similarities,  improper  use  and  replacement  of  basic  concepts  leads  to 
frequent  minor  conflicts  between  different  cultural  groups:  ethnic,  age,  religious, 
subcultural, conservative and innovative groups [4]. 
From the very beginning intercultural communication had a strong applied focus. It 

254 
 
is not only science, but also a set of skills that can and should possess. First of all, these 
skills  are  necessary  for  those,  whose  activity  is  connected  with  interaction  between 
cultures  so  that  errors  and  communication  failures  lead  to  other  failures  in  the 
negotiations,  to  ineffective  work  of  the  collective,  to  social  tension.  With  the 
development  of  intercultural  studies,  new  forms  of  training,  called  cross-cultural,  or 
cross-cultural. There is a new profession – a specialist in intercultural communication, an 
international society for intercultural education ,training and research. 
In conclusion, we come to realize that intercultural communication encompasses 
many  problems.  Language  represents  one  of  the  many  obstacles,  since  each  culture 
has its proper expressions, structure and grammar. Moreover, each language is linked 


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   18   19   20   21   22   23   24   25   26




©emirsaba.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет