Фонтаньенің «құштарлығымен» (біздің жағдайымызда: ырғақ күші)
жанданады, осы оқиғалардың бəрі қарапайым сөйлемнен жалпыланған
сөйлемге қарай ойысуы керек. Бұл – негізгі мəн. Үйрету, лəззат алу, назар
аударту, көркемдеу, өрнектеу, күрделендіру, логикалық амалдармен ойнау,
мəтіндерді астарлау, мүмкін емес нəрсені айту, қинау, еліктіру, қиындату
мен осы сияқты пішіндер өлең мəтінінің көркемдігін арттырады.
Академияның (Француз академиясы) пікірінше, мұның нəтижесі
сəтті
шыққан сияқты.
Ал сөзге айналатын нақты айшықтауға келсек, Фонтанье өзінің «
Тілді
айшықтауда»
қамтуға болатын нəрсенің бəрін пайдаланады. Оның
мысалдарының бірқатары: абрапция (ажырату), адъюнкция (толықтыру),
тұспалдау (аллегория), аллитерация (
бірдей дауыссыз дыбыстардың
қайталануы
), анаколутон (
сөйлем құрылымының күтпеген жерден өзгеруі
немесе бұрыс грамматикалық қатынаста тұруы
), катахрезис (лексикалық
мағыналарына сəйкес келмейтін сөз тіркесін бұрыс немесе əдеттен тыс
қолдану), байланыстыру, байланыс (
conjunction
– айтылатын бірнеше ойды
жалғаулықтар арқылы күрделі ойға біріктіру), жасанды сөз, ирония
(
counterfision
– ағыл. т.,
contrefision
– фр. т.), түзету, дубитация,
энтимемизм, эпитропизм, импрекейшн (
imprecation
– қарғыс), лицензия
(
ерік беру
)
,
литота (
кішірейту
)
,
металепсис (
метонимияның бір түрі, сөзді
ауыспалы мағынада қолдану
)
,
метафора (
ауыстыру
)
,
таңдау, парадокс
(
қарама-қайшылық
)
Достарыңызбен бөлісу: