пікір таластыра бастады.
Осы
кезеңде
Германияның
білім
беру
жүйесі
айтарлықтай
күрделенді.Рационалистік
əдебиет
теориясын
жетілдіруде
Готхольд
Лессинг, Иммануил Кант пен Гегель сынды бір топ неміс ойшылдарының
орны ерекше болды. Сол кезеңдегі жазу мəдениетіне
классикалық
грек
жəне рим үлгілері əлі де ықпал етіп тұрғандықтан, Лессинг поэзия мен
сурет өнерінің маңызды сипаттамаларын қарастыруға назар аударды.
Көптеген ғалымдар поэзияны оқығанда, адам сурет көріп отырғандай күйге
енуі керек деген пікірде болды, бірақ Лессинг басқаша көзқарасты ұстанды.
Ол поэзия құрылымының жүйелілікке негізделетінін, сонымен бірге
уақытқа баса мəн беретінін, ал сурет өнерінің бір сəттік көрініске
негізделіп, кеңістікке құрылатын ерекше сипатына тоқталады.
Достарыңызбен бөлісу: