ХУДОЖНИЦЫ КАЗАХСТАНА В ФОРМИРОВАНИИ

190 
Акжана Абдалиева имеет опыт участия во многих художественных проектах Европы. 
Она  изначально  рассматривает  свои  произведения  как  объект  творчества,  так  и  в  качестве 
товара,  обладающего  определенной  художественной  и  рыночной  ценностью.  Реализация 
картин  в  европейском  пространстве  не  составила  особого  труда  для  молодого  автора.  Она 
легко и органично вписалась  в условия современного арт-бизнеса.[2] 
Отточенный и узнаваемый стиль - результат колоссального труда художницы. Первый 
взгляд на ее картины, - и вы окутаны шлейфом легкости и откровений. Это сцены из жизни, 
моменты тихой радости, единение – то, о чем говорит нам через свои произведения Акжана 
Абдалиева. 
Искусствовед  Мария  Жумагулова  о  творчестве  Акжаны  Абдалиевой: "Ее  работы 
первого периода отличают тяготение к гедонистическим мотивам, они выражают ощущения 
молодой девушки, которая радуется жизни и все это выплескивает на холст, жизнерадостно и 
раскованно. Есть какие-то эротические моменты, но без пошлостей, безо всяких крайностей. 
То  есть  это  художник,  который  радуется  жизни  и  передает  это  в  своих  работах.  С  другой 
стороны,  в  работах  второго  периода  уже  что-то  меняется.  Мы  должны  помнить  об  одной 
очень  важной  миссии  искусства  вообще – что  оно  должно  влиять  на  умонастроения 
общества.  Ее  творчество,  его  грани – это  и  доля  иронии,  гротеска,  скепсиса,  человеческое 
сочувствие  и  переживание.  Несмотря  на  то,  что  она  довольно  молода,  Акжана  способна 
видеть  психологические  нюансы  во  взаимоотношениях  своих  персонажей.  Нельзя  не 
отметить, что в ее творчестве есть нечто неординарное".[3] 
 
Работы из выставки Акжаны Абдалиевой  
"Седьмое чувство" 
 
      
 
 
 

191 
Акмарал Абулхаир 
Акмарал Абулхаир художник и иллюстратор, известная под псевдонимом «Musia».  
Главный акцент в ее творчестве – это понимание человека, его поиск своего места не 
только в современном обществе, но и в культурных традициях и исторических ценностях той 
земли, где он родился. Не меньшую роль в работах художницы играют внутренние чувства 
человека,  его  переживания,  духовный  поиск  и  сильные  стороны  личности. 
В  последние  годы,  она  полностью  посвятила  себя  искусству,  основав  собственное 
Творческое  Объединение «PinkFull», приобретя  определенную  известность  в  интернет 
пространстве. 
Проведя 2 персональные  выставки  в 2015 году,  она  впервые  презентовала  передвижную 
выставку  в  арт-галерее  «Белый  Рояль»,  которая  является  заключением  одного  из  этапов  в 
творчестве  Акмарал  и  первым  этапом  в  преддверии  начала  работы  художницы  в  Санкт-
Петербурге. [4]  
"Наша  Готика" - именно  под  таким  притягательным  названием  прошла  последняя 
выставка  Акмарал  Абулхаир,  относительно  недавно  открывшей  в  себе  тягу  к 
изобразительному  искусству.  С  тех  пор  она  рисует  только  женщин,  либо  свое  собственное 
мироощущение. 
«Казахстан принадлежит территории Умай Жер, где некогда почиталось древнейшее 
женское  божество  Умай», - объясняет  свой  замысел  Акмарал.  «Раньше  казахи  высоко 
ценили  в  женщине  ее  внутреннюю  красоту,  а  сейчас  отношение  к  дамам  изменилось – им 
приходится бороться за свою женственность. Увы, патриархальная форма устройства нашего 
общества  до  сих  пор  довлеет  над  женщинами,  заставляя  их  придерживаться  строгих 
неписаных  устоев».  Работы  Акмарал  Абулхаир  всегда  символичны.  Полюбуйтесь  ими. 
Золотые  маски,  отсутствие  глаз  и  сгущение  цвета - это  современный  казахстанский 
символизм. Примечательно, что первоначальной смысловой нагрузкой слова "готика" было 
варварство. Готика нашего времени - ослеплять любимых женщин.[5] 
 
Работы художницы Акмарал Абулхаир 
 
    
 
  
Бубэ Нелли Витальевна 
Член  СХРК,  заслуженный  деятель  культуры  Республики  Казахстан,  академик, 
живописец, график и иллюстратор. 
В  картинах  Нелли  Бубэ  присутствует  поэзия  быта  кочевников,  в  них  оригинально  и 
самобытно воплотились традиции богатейшей степной культуры, которая была основана на 
любви  к  своему  народу,  его  культуре,  семье,  женщине,  признании  права  на  счастье  и 
справедливость.  Жизнь  кочевников  предстает  в  образах  загадочных  степных историй,  ярко 
одетых людей, ценной поклажи на горбах верблюдов, в изобилии солнца и света. 
Она  создала  ярко  индивидуальную  технику:  смешение  живописи,  графики,  приемов 
коллажа, лессировки; соединение, казалось бы, несоединимых материалов. Техника работает 
на  идею:  желая  рассказать  о  Казахстане,  художница  стремится  показать  не  только 

192 
национальную  одежду,  но  и  структуру  земли,  свет  солнца,  пустыню,  песок,  чуть  ли  не 
географический рельеф. В разные времена года степь бывает разной, но в восприятии Нэлли 
Бубэ  она  золотая.  Отсюда  бронзово-золотистая  и  бежево-коричневая,  с  яркими 
вкраплениями, гамма многих ее работ.  
Вдохновляясь  историей  жизни  древней  степи,  удивительно  самобытная  Нелли 
Витальевна  создает  серию  картин,  посвященную  Великому  Шелковому  Пути.  По  словам 
Нелли  Витальевны,  она  работала  на  свой  страх  и  риск,  и  не  ожидала  такого  громкого  и 
теплого  отклика  общественности.  Ее  работы  обманчиво  легки  и  безмятежны. 
Присмотритесь, и вы сможете увидеть фактуру одежд, природы и даже солнечного света! Ее 
работы преисполнены теплом. 
Работы  Нелли  Бубэ  известны  за  рубежом,  в  частности  в  Швейцарии,  Греции  и 
Франции,  где  ей  довелось  побывать  с  выставками,  а  также  в  Норвегии  по  линии 
сотрудничества  с  Норвежским  Библейским  обществом.  Кроме  того,  ее  работы  украшают 
музеи Казахстана и частные коллекции Америки и Европы.[6] 
 
Работы художницы Нелли Бубэ 
 
     
 
 
Вот  каким  перед  мировой  общественностью  предстает  современный  Казахстан - 
разносторонним, ярким и талантливым. И в этом, разумеется, огромную роль играют наши 
женщины художники. Они прививают любовь к культурным ценностям, духовно обогащают 
и вдохновляют на великие поступки. Нашей стране есть кем гордиться! Хочется верить, что 
будущие  поколения  художников  также  будут  стремиться  к  высоким  идеалам,  воспевая 
общечеловеческие  ценности,  и    человек  в  любой  стране  мира  хоть  на  миг  заинтересуется 
казахстанским искусством, а мы, казахстанцы,  заглянув в любой музей или выставку своего 
города, откроем для себя что-то новое или немного забытое старое. 
 
Список литературы: 
1. 
Роль  культуры  в  формировании  странового  бренда  «Казахстан». [Электронный  ресурс] 
http:// articlekz.com/article/13805  
2. 
Центральный  государственный  музей  РК-  первая  персональная  выставка  Акжаны 
Абдалиевой. [Электронный ресурс] http:// akzhana.com/sites/default/files/All.pdf 
3. 
Интервью  с  Марией  Жумагуловой  о  творчестве  Акжаны  Абдалиевой. [Электронный 
ресурс] http://akzhana.com/about/interview-maria-zhumagulova-about-akzhana-abdalievas-oeuvre 
4. 
Выставка  Акмарал  Абулхаир  «Наша  Готика» [Электронный  ресурс] http:// 
almatylife.kz/.../vystavka-akmaral-abulhair-nasha-gotika  
5. 
10 
современных 
художников 
Казахстана. [Электронный 
ресурс] 
http://yvision.kz/post/689824 
6. 
Персональная выставка Бубэ  Нелли "Азбука кочевников". 
 [Электронный ресурс] http://www.mspkz.com/ru/artists/item/bube-nelli.html 

193 
УПРАВЛЕНИЕ УСТОЙЧИВЫМ СОЦИАЛЬНО – ЭКОНОМИЧЕСКИМ РАЗВИТИЕМ 
РЕГИОНА: ПОТЕНЦИАЛ УСТОЙЧИВОСТИ АТЫРАУСКОЙ ОБЛАСТИ 
Джулдасов Е.К. 
Научные руководители: д.с/х.н., Таубаев Б.Ж. к.э.н.Адиетова Э.М.  
Атырауский государственный университет им. Х.Досмухамедова, г.Атырау 
 
Вопросы 
разработки 
инструментов 
регулирования 
устойчивого 
развития, 
направленные на сбалансированое развитие экономики регионов и достижение социально – 
экономического благополучия в последние годы являются особенно актульными. 
Как известно, управление устойчивым социально – экономическим развитием региона 
призвано осуществляться в рамках региональной социально – экономической политики, цель 
которой – создание  условиий  для  вхождения  в  рынок  всех  заинтересованных  регионов, 
предприятий  и  граждан,  для  раскрытия  и  развития  их  целевых  способности  и 
предприимчивости с учетом территориальной специфики. 
Для  достижения  данных  целей,  хотелось  бы  подчеркнуть,  что  необходимо  владеть 
политическими  и  экономическими  инструментами,  которые  должны  быть  использованы 
органами государственного управления различных уровней, с целью воздействия на регион. 
При  этом  необходимо  помнить,  что  предметом  целевых  программ  должны  стать 
конкретные  и  приоретные  проблемы  региона,  а  не  сами  «регионы»  или  их  «социально-
экономическое  развитие».  Важно  отметить,  что  эффективность  реализации  устойчивого 
развития  региона  во  многом  зависит  от  разработки  системы  показателей  для  оценки 
экономического состояния региона, которая, наш взгляд, должна быть: 
- 
Системной (взаимосвязанной и взаймозависимой). 
- 
Комплексной (учитывать все стороны объекта). 
- 
Альтернативной (выявлять несколько вариантов выхода из кризисной ситуации). 
Одним  из  действенных  инструментов  управления  социально – экономическим 
развитием  региона  с  учетом  казахстанской  и  зарубежной  практик  является  программно-
целевого управления развитием региона. 
Устойчивое  развитие  отдельного  города,  региона  или  целого  государства 
предпологает  такое  развитие,  которое  обеспечивает  экономический  рост,  снижает 
экологическую  нагрузку  на  окружающую  среду  и  в  максимально  возможной  степени 
удовлетворяет 
потребности 
общества 
не 
в 
ущерб 
следующим 
поколениям. 
Методологической  основой  анализа  устойчивого  развития  (страны,  региона)  является  идея 
потенциала  устойчивости.  Размер  потенциала  определяет  возможность  влияния  региона  на 
социально – экономическую ситуацию страны [1, стр 18]. 
Для  обеспечения  конкурентоспособности,  устойчивости  и  безопасности  развития 
региона  важны  не  только  показатели  его  экономического  птенциала6  но  и  эффективность 
проводимой  социальной  политики6  целью  которой  является  формирование  и  развитие 
социального  потенциала  региона,  а  также  учет  экологических  факторов,  то  есть  расчет 
экологического потенциала. 
По  нашему  мнению,  потенциал  устойтивости – это  взаимосвязанная  совокупность 
экономического,  социального,  экологического  потенциалов,  отражающих  состояние 
экономических,  социальных,  экологических  ресурсов  общества,  степень  их  способности 
обеспечивать  и  восстанавливать  сбалансированное,  равновесное,  стабильное  и  целостное 
социально – экономическое  развитие  не  только  на  текущий  момент,  но  и  на  перспективу 
(рисунок 1). 
 
 
 
 

194 
Рис.1 – Системные взаимосвязи потенциал устойчивости и устойчивого развития 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Потенциал  устойчивости  рассматривается  как  критерий  устойчивого  развития 
регионов и страны в целом, отражающий его состояние и динамику. Оценка потенциала  
 
 
 
 
 
 
устойчивости осуществляется поэтапно. На первом этапе проводится оценка текущего 
состояния регионов, для чего выделяются следующие блоки: экологический, экономический, 
социальный  и  соответствующие  им  показатели.  На  втором  этапе  осуществляется 
диагностика и прогнозироваие перспективной ситуации. 
Индикаторами  устойчивого  развития  выступают  такие  показатели,  как  уровень 
безработицы,  миграция  населения,  демография,  ВВп  на  душу  населения,  показатели 
развития промышленности и сельского хозяйства, экология и здоровье населения. 
Для Казахстана устойчивое развитие Атырауского региона имеет особое значение не 
только  потому,  что  здесь  сосредоточены  громадные  запасы  нефти  и  газа  вкладываются 
значительные  инвестиции  в  освоение  углеводородных  ресурсов,  что  должно  позволить 
уличшить качество жизни населения прикаскийского региона и всего народа Казахстана, но 
и потому, что город Атырау расположен в прибрежной зоне крупного внутреннего водоема и 
при неразумной экологической политике это может повлечь рост загрязнения морской среды 
и приводить к нарушениям в состоянии морской экосистемы, в конечном итоге отрицательно 
сказываясь н благополучии людей [2, стр. 15-17]. 
После проведения в 1992г. Конференции ООН по окружающей среде и развитию и в 
1994г.  Глобальной  конференции  по  устойчивому  развитию  малых  островов  ЮНЕСКО  в 
1996г.  разработало  Программу  по  окружающей  среде  и  развитию  прибрежных  регионов  и 
малых  островов.  Главной  целью  этой  программы  является  развитие  межсекторального, 
междисциплинарного  и  интегрированного  подхода  к  предотвращению  и  разрешению 
противоречий  между  ресурсами  и  развитием  экономики  в  прибрежных  регионах  и  малых 
островах.  Вахную  роль  в  формировании  концепции  устойчивого  развития  сыграла 
конференция  ООН  по  окружающей  среде  и  развитию  в  Рио-деЖанейро  (июнь 1992г.),  в 
которой участвовали официальные представители 179 государств [3, стр. 22-26]. 
Существуют  различные  определения  устойчивого  развития.  Под  устойчивым 
понимается  развитие,  которое  порождает  экономический  рост,  справедливо  распределяет 
егорезультаты,  востанавливает  окружающую  среду  в  большей  мере,  чем  разрушает  ее, 
увеличивает возможности людей, а не обедняет их. 
Наиболее  распрастраненым  является  такое  определение.  Устойчивое  развитие – это 
такое  развитие,  которе  удовлетворяет  потребности  настоящего  времени,  но  не  ставит  под 
угрозу способность будущих поколений удовлетворять свои потребности. 
 
Устойчивое развитие 
Социальный потенциал 
Экономический 
потенциал 
Экологический потенциал 
Потенциал устойчивости 
Социальные ресурсы 
Экологические ресурсы 
Экономические ресурсы 

195 
Существуют и более краткие определения устойчивого развития: 
- 
развитие, которое не возлагает дополнительные затраты на слудующие поколения; 
- 
развитие, которое минимизирует внешние эффекты между поколениями; 
- 
развитие,  которое  обеспечивает  постоянное  простое  и/или  расширенное 
воспроизводство производственного потенциала на перспективу; 
- 
развитие,  при  котором  человечеству  необходимо  жить  только  на  процент  с 
природного капитала, не затрагивая сам капитал. 
Таким образом, наиболее важными аспектами пнятия устойчивого развития являются 
экономический, экологический и социальный 
Для оценки устойчивого развития применяют критерии: 
- 
Уровень  фактической  занятости  населения.  Чем  выше  уровень  социального  и 
экономического благосостояния, тем выше должен быть уровень занятости населения; 
- 
Индекс  человеческого  развития  (ИЧР)  включает  ВВП  на  душу  населения, 
образовательный  уровень,  состояние  здоровья  населения.  ИЧР  выступает  в  качестве 
индикатора  социального  благополучия  общества.  В  мировой  классификации  Казахстан 
вошел в группу стран со средним уровнем развития человеческого потенциала; 
- 
Монетарно – финансовый критерий. 
Неотлъемлемой  частью  концепции  устойчивго  развития  является  система 
индикаторов, разработанная Комиссией ООн по устойчивому развитию. 
К  числу  индикаторов  относятся  уровень  безработицы,  коэффицициенты  миграции  и 
рождаемости, ВВП на душу населения, доля промышленной добычи природных ресурсов в 
производстве  готовой  продукции,  объем  финансовых  ресурсов,  доля  перераспределяемых 
финансовых  ресурсов  через  финансовую  систему,  доля  финансовых  ресурсов,  оставляемых 
распоряжении регионов. 
На  примерах  имеющего  опыта  развитых  стран,  следует  отметить,  что  программно-
целевой  метод  управления  повволяет  осуществить  эффективное  соединение  программных 
целей  с  путями  их  достижения,  включая  механизмы  государственного  и  рыночного 
регулирования,  что  в  свою  очередь,  как  уже  отмечалось  выше,  является  слабым  звеном  в 
отечественных  теоритических  взглядах  и  практических  подходах  к  использованию 
программно-целевого  метода.  Именно  неполное  соблюдение  программных  принципов, 
непоследовательная реализация методологии и технологии целевого  управления приводит к 
дискредитации программно – целевого метода управления. 
 
Список литературы: 
1.  Семенова Т.Ю. Программно-целевое управление ииновационным развитием региона// 
Проблемы современной экономики.- 2012.- №3. 
2.  Грановский  Э.И.  Проблемы  устойчивого  развития  г.Атырау  и  Атырауского  региона: 
Аналитический обзор. – Алматы: КазгосИНТИ, 2013.- С. 15-17. 
3.  Интыкбаева  С.Ж.  Теоретические  основы  устойчивого  развития/Вестникуниверситета 
«Туран». – 2012. - № 1-2. – С. 22-26. 
 
 
ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ ТƏУЕЛСІЗДІГІНЕ 25 ЖЫЛ:  
НƏТИЖЕСІ МЕН КЕЛЕШЕГІ 
Жұманқызы А. 
Ғылыми жетекші: аға оқытушы Айтжанова Р.М. 
Е.А.Бөкетов атындағы Қарағанды мемлекеттік университеті 
 
«Еліңнің  ұлы  болсаң,  Еліңе  жаның  ашыса,  азаматтық  намысын  болса,  қазақтың 
ұлттық жалғыз мемлекетінің нығайып-көркеюі жолында жан теріңді сығып жүріп еңбек ет. 
Жердің  де,  елдің  де  иесі  өзің  екеніңді  ұмытпа!»-деп  Елбасымыз  Н.Ə.Назарбаев  айтқандай, 
талай-талай  қас  батырлар  жанын  қиып,  қорғап  қалған,  талай  арулар  махаббат  құрбаны 

196 
болғаны,  талай  өзегі  өртенген  өкінішті  жандар  мен  қуаныштан  жүрегі  жарыла  шаттанған 
пенделердің куəгері болған қасиетті Отанымыз-Қазақстан! [1]. 
Тəуелсіздік-ең алдымен Қазақ халқының бостандыққа ұмтылған асқақ армандары мен 
қайсар рухының жемісі. Сондықтан да біз үшін Тəуелсіздік-қастерлі ұғым. 
Қазақстан-тəуелсіз  ел.  Сол  тəуелсіздік  жолында  қазақ  бабам  не  көрмеді?!  Еліміздің 
басынан азап та, аштық та, сұм соғыста өтті. Əсіресе, ХХ ғасыр қазақ халқы үшін ауыр тиіп, 
қайғыға толы кезеңімен есте қалды.  
«Өткенімізді ұмытсақ, болашақ бізді кешірмейді» деген ұлы даналық сөзі бар емеспа? 
Осы даналықтың əрдайым жанымызда сақталғанын қалаймын. 
Өсер елдің қай сəтте де бірлік болмақ қалауы, 
Лаула, лаула желтоқсанның мұзға жаққан алауы, 
Өздеріңдей өр намысты жас өркені бар елдің, 
Ешқашанда еңкеюге тиісті емес жалауы!- деп ақынымыз жырлағандай, желтоқсанның 
мұзға  жаққан  алауы, 1991 жылы 16 желтоқсанда  тəуелсіздік  таңын  тудырды.  Бұл  күнді 
тарихи  бір  сəт  десек  те  болады.  Қазақ  елі  тарихында  бұл  күн  ешқашан  ұмытылмайтын, 
бақытты бағасымен, халқымыздың есінде мəңгілік қалары анық.  
Еліміз тəуелсіздігін жариялап, дербес мемлекет ретінде əлемге танылды. Елбасының 
«Қазақстанның тəуелсіздігі қазақтарға тартқан тағдырдың сыйы емес, өзінің ежелгі жерінде 
қилы  кезеңді  бастан  кешу  арқылы  қол  жеткен  өз  мемлекеттілігін  құруға  деген  заңды,  бұл 
даусыз фактіге ешкім күмəн келтірмеуі тиіс»,-деп атап көрсетуіне үлкен мағына жатыр. 
Тəуелсіздік-ұлттық  тілдің,  дəстүрдің,  салт-сананың  мызғымас  тірегі,  күші,  алтын 
діңгегі,  халықтың  бақ  жұлдызы.  Тəуелсіздік-арман!  Жер  бетінде  қанша  ұлт  болса,  сонша 
арман бар. Сол арманға қазақ халқы жетті.  
«Қаз  тұрып,  қадам  басқан  тəуелсіздік  сəбилік  тұсауын  өмірмен  уақытқа  кестірген 
кезден бастап, осынау жиырма бес жылдың бедерінде айшылық жерді алты рет аттаған алып 
секілді,  дəуір  жалынын  мығым  ұстап,  тізгінін  бекем  қаға  білді»-деп,  елбасымыз 
Н.Ə.Назарбаев айтқандай егемен Қазақстанды бүкіл əлем таныды.  
Қазіргі  Қазақтан  əлем  сахнасында  мақтанарлықтай  беделге  ие.  Жас  мемлекетіміз 
осындай  аз  ғана  уақыттың  ішінде  көптеген  ірі  экономикалық,  саяси  жəне  əлеуметтік 
жетістіктерге  қол  жеткізді.  Қазіргі  кезде  Қазақстан  жас  мемлекет  бола  тұра,  көптеген 
елдерден  əлде  қайда  алда.  Еліміздің  аяғынан  нық  тұруы,  ұлттық  қауіпсіздікті  қамтамасыз 
етуі  жəне  экономикамыздың  жедел  қарқынмен  дамуы-қазіргі  кездегі  негізгі  стратегиялық 
бағыттар болып табылады. [1,23б.]. 
Тəуелсіз  Қазақстан!  Тəуелсіздік!  Яғни  егеменді,  дербес  мемлекет.  Бүгінгі  күні  осы 
тəуелсіздігімізді алғанымызға жиырма бес жыл уақытта зымырап келіп қалды. Ал осы уақыт 
тарих үшін қас-қағым-ақ. Қаншама ғасырларды алып құшақтаған тарих қойнауы талай үлкен 
мемлекеттердің тəуелсіздігін көрген. Солай бола тұрса да,  біз үшін өзіміздің  тəуелсіздігіміз 
қымбат.  Неге  десеңіз,  мемлекетіміздің  сөнген  отын  жаққаны  үшін,  ата-бабамыздың  рухын 
көтергені  үшін,  елімізді  əлемге  танытқаны  үшін, «қазақ»  деген  атауға  жан  кіргізгені  үшін 
бізге қымбат. Кейде маған осыдан жиырма бес жыл бұрынғы қазақ елі қандай еді деген сұрақ 
маған  маза  бермейді.  Əрине,  бұдан  жиырма  бес  жыл  бұрынғы  қазақ  елі  алдына  мақсат 
қойды.  Тəуелсіздікті  алғаннан  кейін  халықтың  басын  біріктіріп,  өз  алдына  ел  қылуға 
тырысқан  тұңғыш  Елбасымыз  Нұрсұлтан  Əбішұлы  Назарбаев  болатын.  Елбасының 
бастауымен қазақ елі əлемге танылды.  Елім ерлігін көрсетті, елдігін танытты. Қазақ халқы 
тəуелсіздігін  алып,  егемендігіне  қол  жеткізгенде  өз  алдына  ел  бола  алатынына  күмəнмен 
қарағандар  бар.  Бірақ  ар-намысты  алға  қойған  Елбасымыз  бен  үкімет  басында  отырған  елі 
үшін еңбек еткен ағаларымыздың  аянбай еңбек етуі осы нұрлы күндерге жеткізді.   
Жалпы  біз  үшін  тəуелсіздік-азаттықтың  алтын  діңгегі,  ұлттық  өрлеудің  ұлы  күші. 
Тəуелсіз елдің қызы-өжет, ұлы-қайратты, халқы-қаһарман болуы керек. 
Тəуелсіздік  алып  келген  жетістік  те,  оң  өзгерістерде  мол.  Тəуелсіздіктің  ең  басты 
жетістігі-еркіндік!  Еліміздің  еркін  өміріндегі  бүгінгі  табыстарының  бəрі  де  тəуелсіздіктің 
нəтижесі. Соның бірі-Астана.  Аз уақыт ішінде көркейіп, түрленген, тəуелсіздігіміздің түлегі, 

197 
Отанымыздың  жүрегі  Астанамызда  елдігіміздің  жаңа  беттерін  ашқандай,  тəуелсіздігімізді 
əйгілеп  тұр. 2011 жылғы  өткен  Еуропа  Қауіпсіздік  Ынтымақтастық  Ұйымының  саммитінің 
өтуі дүниежүзіне қазақ елін танытты. Қысқы Азияда ойындарының өтуі үлкен жеңіс болды. 
ЮНЕСКО  көлемінде  Абай,  Махамбет,  Мұхтар  Əуезов,  Қаныш  Сəтпаев  тойлары  əлемдік 
дəрежеде  тойланды.  Тарих  құндылықтары  да  назардан  тыс  қалмады.  Осы  уақыт  ішінде 
Түркістанның  1500 жылдығы, Тараздың 2000 жылдығы тойланған болатын. Біріккен Ұлттар 
Ұйымының  қолдауымен  Қазақстан  көптеген  халықаралық  конференциялар  мен  жиындар 
өткізді. Мəселен, 2003, 2006 жəне 2009 жылдары Астана қаласында Əлемдік жəне дəстүрлі 
діндер  басшыларының І,  ІІ,  ІІІ  съездері  өткізілді.  Бұл  Қазақстанның  жер  байлығымен  қоса, 
рухани байлығының дамуын көрсетеді. [1,31б.]. 
ХХ ғасырдың соңғы он жылдығында біз үшін аса маңызды оқиғалардың бірі-əлемнің 
ешбір елінде жоқ Қазақстан халқы Ассамблеясының дүниеге келуі. Бүгінгі таңда Ассамблея 
жай ғана емес, өміріміздің ажырамас бөлігіне, бірлігіміз бен тұрақтылығымыздың кепілініне 
айналды жəне əр этносқа өз тілін, дінін жəне салт-дəстүрін өркендетуге мүмкіндік беруінің 
өзі Қазақстанның болашағы зор ел екендігін таныта түсті.  Жүздеген ұлттардың өкілдері бір-
бірімен  тату  тəтті  өмір  сүріп,  ынтымағы  жарасқан  елге  айналуының    бастау  арнасында 
Елбасының елдікке негізделген саясаты жатыр. Бүгінгі Қазақстан-əлемдік аренадан өз орнын 
ойып  алған,  Азия  мен  Еуразияны  мойындата  білген  өжет  елдің  мекені.  Қазақ  мемлекеті 
өзінің тəуелсіздігін алғаннан бері əлемдік қауымдастықтың біразына мүше болды, көптеген 
елдермен  қарым-қатынас  орнатты.  Елдің  абыройын,  ұлан-байтақ  жеріміздің  тұтастығын 
қорғайтын құжаттар мен шарттарға қол қойылды  [2].   
Былтырғы  жылы  өткен  Қазақ  хандығының 550 жылдығы  да  еліміздің  мəртебесін 
көтерді. Ең алдымен, бабаларымыз егемен еліміз тəуелсіздік алғанда еншімізде ұлан-байтақ 
жер  қалды.  Бірақ  қазақ  жері  əлем  бойынша  тоғызыншы  орын  алғанымен  даласы  ешбір 
құжатқа рəсімделмей, ашық –шашық жатқан еді. Біз осы аса күрделі мəселені шешіп, Ресей 
мен Қытай бастаған көршілерімізбен арадағы жалпы ұзындығы 14 мың шақырымнан асатын 
шекарамызды халықаралық құжатпен рəсімдедік. 
Екіншіден, ата-бабамыздан мұраға қалған, жылдар бойы халқымызға қасірет əкелеген 
ажал  полигондары  мен  ядролық  қаруларды  елімізді  де,  жерімізді  де  азат  етіп,  əлемдік 
ядролық қарусыздану көшін бастадық. 
Үшіншіден, біз іргемізді бекітіп, бірлігімізді бекемдегеннен соң əлемдегі ең дамыған 
елдердің тəжірибесін зерттеп, дамудың өзіміз жасаған жаңа моделі – «Қазақстандық жолды» 
ұсындық.  Дамудың  ең  жарқын  болашағын  айқындаған  «Қазақстан-2050»  стратегиясын 
түздік. Осы құжаттың негізінде мақсатымыз рет-ретімен жүзеге асырып, қуатты да табысты 
мемлекетке айналдық. Соның нəтижесінде, экономикамыз аз ғана уақытта ешқашан, ешкімде  
болмаған қарқынмен алға жылжыды. 
Төртіншіден,  бабалар  мирас  еткен  жеріміз  қаншалықты  кең  болсада,  мұхитқа 
шығатын  жол  болған  емес.  Тəуелсіздік  жылдары  біз  жалпы  ұзындығы 2500 шақырымдық 
темір жол салып, еліміздің барлық облыстарын бір-бірімен жалғастырдық.  
Бесіншіден,  қазақты  өзге  ұлттан  даралайтын-оның  тілімен  мəдениеті,  руханияты. 
Еліміз егемендігін алғаннан кейін жағдайдың қиындығына қарамастан тағдырдың жазуымен 
дүниенің  төрт  бұрышына  тарыдай  шашылып  кеткен  миллионнан  астам  қандастарымызды 
атамекенге  қайтарып  алып  келдік.  Азаттықтың  алғашқы  жылдарында  «Болашақ» 
бағдарламасына  əзірлеп,  он  мыңнан  астам  талантты  жастарды  шетелдердің  ең  беделді 
университеттерінде оқыттық. Қазір  «Болашақ»  түлектері ел басқару  ісіне араласып, қызмет 
істеуде.  Республикамыздың  əрбір  өңірінде  дүние  жүзіндегі  ең  биік  талаптарға  сай 
«Зияткерлік мектептерді» аштық.  
Жас  ұрпақтың  жаны  сұлу,  дені  сау  болуымен  қатар  күш-қайраты  мол  болуы  үшін 
зəулім спорт сарайларын тұрғызып, қысқы Азияда ойындарын зор табыспен өткіздік. Лондон 
олимпиадасында  ұлы  жеңіске  ие  болдық,  отандық  спортшылар  жарқын  жетістіктермен  ел 
мерейін өсірді [2,18б.]. 

198 
Елбасы  Н.Назарбаев  айтқандай  «Қазақстанның  бүгіні  мен  болашағы-халқымыздың 
ынтымақ-бірлігінде,  ырыс-құтты  тірлігінде».  Сол  бірліктің  арқасында  еліміз  экономикалық 
даму  мен  əлеуметтік  жаңару,  жаңғырудың  даңғыл  жолына  түсті.  Ендігі  мақсат  бəсекеге 
қабілетті  еу  елдің  қатарынан  берік  орын  алып,  əлемдегі  үздік  отыздықтың  қатарына  кіруді 
басты  стратегиялық  мақсат  етіп  қойдық.  Алда  Астанада  өтетін  əлемдегі  ғылым  мен 
техниканың,  өнеркəсіптің,  жаңалық  атаулының  жетістіктерін  насихаттайтын  EXPO-2017 
көрмесін  өткізу  міндеті  тұр.  Қазір  адамзат  қоғамы  жаңа  индустриялық  революцияның 
қарсаңында  тұр.  Оған  Қазақстанның  экономикасы  мен  өнеркəсібі  дайын  болуы  үшін  біз 
«Үдемелі  индустриялық-инновациялық  даму  бағдарламасын»  əзірлеп,  жүзеге  асырудамыз. 
Дүниежүзілік сауда ұйымына кірдік. 
«Егемен  болмай  ел  болмас»  дегендей,  біз  азаттық  жылдарында  шын  мəнінде  ұлы 
жолдан  өттік.  Тəуелсіздік  кезеңі-біз  үшін  ғасырлар  жүгін  арқалаған  ғаламат  кезең.  Кезінде 
Керей мен Жəнібекке ілесіп шыққан халықтың ұзын саны 200 мың шамасында екен. Бүгінгі 
күні  сол  қазақтың  қатары  жер  жүзінде 15 миллионнан  астам  болып  отыр.  Ал,  егер  қазақ 
өткен ғасырдың ашаршылығына ұшырамаса, өткен соғыста қырылмаса қанша болар еді? [3].  
Бəріміздің киелі атамекеніміз бар, ол-қазақтың Ұлы Даласы. Сол далада бабалардың 
ізгі  аманатын  орындау  жолында  біз  құрған  қасиетті  Отанымыз  бар.  Ол-Тəуелсіз  Қазақстан. 
Тəуелсіздік-біздің  маңдайға  басқан    бағымыз,  мəңгі  сақтауға  тиіс  аманатымыз.  Қасиетті 
Отанымызда  қандай  қиындықты  да  қайыспай  қарсы  алуға  лайық  өршіл  рухты,  азат  ойлы, 
жасампаз  халық  бар.  Ол-ержүрек  қазақ  халқы.  Сол  қаһарман  халықтың  алға  қойған  ізгі 
мұраты  бар.  Ол-Ұлы  Дала  төсінде  өзі  құрған  мемлекетті  Мəңгілік  Ел  жасау!  Тəуелсіз 
Қазақстанымыз Мəңгілік Елге айналсын! 
 
Əдебиеттер тізімі 
1.  Қазақстан  Республикасы  Президентінің  Қазақстан  Халқына  Жолдауынан. 17 
қаңтар. 2014 жыл // Егемен Қазақстан. 18.01.2014 ж. 15-38б. 
2. Назарбаев Н.А. Тарих тағылымдары жəне қазіргі заман. –Алматы., 1997ж. 69-78б. 
3. Ұлттық тарихты зерделеу туралы. – Алматы: «Литера - М» ЖШС, 2013. – 320 б. 
 
 

жүктеу/скачать 4,98 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: