Праздники, развлечения, досуги

Нурғалиева Б.С., Балтабекова М.К. 
132 
Применяя  информационные  технологии  на  занятиях  музыки  и  хореографии, 
нельзя  забывать  о  том,  что  это  урок  общения  с  искусством.  Очень  важно  не 
превратить занятие музыки и хореографии в общение с компьютером. Используя 
информационные технологии необходимо использовать только те их достижения, 
которые  помогут  раскрыть,  развить  и  реализовать  способности  дошкольников. 
Применяя  информационные  технологии  на  занятиях  необходимо  помнить  о 
здоровье  сберегающих  технологиях,  т.к.  при  использовании  видеоинформации 
идет большая зрительная нагрузка. 
Использования  ИКТ  в  детском  саду  можно  сказать,  что  использование 
мультимедиа  превращает  занятия  в  живое  действие,  вызывающее  у  детей 
неподдельный интерес, увлеченность изучаемым материалом. Ребенок не только 
видит,  воспринимает,  действует,  он  переживает  эмоции.  Ведь,  как  известно, 
только то,  что заинтересовало  дошкольника и  вызвало  какой-то  эмоциональный 
отклик,  станет  его  собственным  знанием,  послужит  стимулом  к  дальнейшим 
открытиям.  
Из  всего  выше  изложенного  можно  сделать  вывод,  что  с  использованием 
информационного  подхода  на  уроках,  хореография  и  музыки  развивает 
гармоничную личность, учит эмоционально динамическому осмыслению музыки 
и движению открывает для ребенка богатый мир танца, грации, и красоты 
Таким  образом,  с  помощью  ИКТ  усиливается  информационное 
взаимодействие 
между 
субъектами 
информационно-коммуникативной 
предметной  среды,  результатом  которой  является  формирование  более 
эффективной  модели  обучения,  повышается  мотивация  к  изучению 
общественных дисциплин. 
 
 
 
УДК 373.24 
 
ҚАЗІРГІ МЕКТЕПКЕ ДЕЙІНГІ БІЛІМ БЕРУ МЕКЕМЕСІ ЖАҒДАЙЫНДА 
ОТАНСҮЙГІШТІККЕ ТӘРБИЕЛЕУ 
 
Нурғалиева Б.С., Балтабекова М.К. 
(орталық шығын КММ «№9 орта мектеп») 
 
 
 
Қазіргі  таңда  балаларды  отансүйгіштікке  тәрбиелеу  мәселесі  көкейтесті 
мәселелерінің бірі болып тұрғаны баршамызға мәлім. Сонымен қатар осы мәселе 
әлеуметтік  оңалту  үдерісінде,  тұлғаның  әлеуметтік  ортада  өз  орнын  табу  және 
өмір жолын таңдауда жаңа сипатқа ие болып, өзінің шешу жолдарын табу үшін 
жаңа  әдістерді  таңдауға  тура  келеді  [1, 115]  Тұлғаның  адамгершілік  қасиеттері 
мектепке  дейінгі  жаста  қалыптаса  бастайды.  Осыған  байланысты  қазіргі  білім 
беру  мекемеде  жұмыс  істейтін  мамандар  балаларды  тәрбиелеуде  азаматтық 
сезімге,  өз  Отаның  мақтан  тұту  сезімін  қалыптастыру  міндеттері  қойылады.  
Аталмыш міндеттерді шешу үшін мектепке дейінгі жастағы балаларда азаматтық-
отансүйгіштік  қасиеттерін  қалыптастыруға  бағытталған  тиімді  педагогикалық 
жүйені құру мақсатын қою қажет [2, 65] . 

Қазіргі мектепке дейінгі білім беру мекемесі 
жағдайында отансүйгіштікке тәрбиелеу 
 
133 
Бірақ, 
балаларды 
азаматтық-отансүйгіштікке 
тәрбиелеу 
бойынша 
жұмыстарды тиімді ұйымдастыруда кедергі жасайтын бірқатар проблемалар орын 
алып жатыр, олардың ішінде: 
− 
оқыту үдерісінің жеткіліксіз бағдарламалық-әдістемелік қамтылуы; 
− 
қазіргі  уақытқа  дейін  сақталған  білім  беру  мекеменің  материалдық-
техникалық базасының толық қамтылмауы; 
− 
балаларды  азаматтық-отансүйгіштікке  тәрбиелеуді  насихаттауда  БАҚ 
қызығушылығының болмауы және т.б. 
Әдістемелік  әдебиеттерде  көбінесе  отансүйгіштікке  тәрбиелеу  мәселесінің 
нақты  жұмыс  түрлеріндегі  тек  жеке  жақтары  ашылып,  осы  мәселенің  барлық 
жақтарын көрсететін жүйесі қалыптасқан жоқ. 
Қазіргі  таңда  қоғамды  қайта  қалыптастыру  кезеңінде халқымыздың ең  үздік 
рухани  дәстүрлеріне  бет  бұру  қажеттілігі  орын  алып  отыр.  Олардың  қатарына 
туыстық,  Отан  мәңгілік  түбегелі  ұғымдар  жатады.  Мектепке  дейінгі  жастан 
бастап  балалардың  жоғары  рухани  және  моралдық-психологиялық  қасиеттерін 
тәрбиелеу керек, олардың ішінде отансүйгіштік ерекше орын алады. 
Отансүйгіштік  ұғымы  жан-жақты.  Мұнда  басым  орынды  Отанға  деген 
сүйіспеншілік  алады.  «Отан»  ұғымына  өмір  сүру  жағдайы  кіреді,  атап  кеткенде 
аумақ,  климат,  табиғат,  қоғамдық  өмірдің  ұйымдастырылуы,  тіл  және  тұрмыс 
ерекшеліктері,  деген  ұғымдардан  құралады.  Патриот  болу  -  өзін  Отанның 
ажырамас бөлігі ретінде сезіну. Осы күрделі сезім балалық шақта қоршаған орта 
әлеміне деген құндылығын бағалау негіздерін қалау арқылы қалыптасады.  
Басқа  сезімдер  сияқты  отансүйгіштік  сезіміне  әр  адам  жеке  ие  болады  және 
осы  сезімді  жеке  сезеді.  Осы  қасиет  адамның  рухани  байлығымен,  сезіну 
тереңдігімен  тікелей  байланыста  болады.  Патриот  болмаған  мұғалім  баланы 
отансүйгіштікке  тәрбиелей  алмайды.  Отансүйгіштікке  тәрбиелеу  баланы  осы 
сезімге  мәжбүрлеу  емес,  керісінше  осы  сезімге  жетелеу,  баланың  сана-сезімін 
ояту.  Себебі  отынсүйгіштіктің  түбінде  тұлғаның  рухани  өзін-өзі  анықтауы 
жатады. 
Әр  мектепке  дейінгі  білім  беру  мекемеде  отансүйгіштікті  тәрбиелеу  келесі 
бағыттарда жүзеге асырылады: 
- 
рухани-адамгершілік, 
- 
әлеуметтік, 
- 
эстетикалық, 
- 
өлкетану, 
- 
еңбек, 
- 
интеллектуалдық, 
- 
отбасылармен жұмыс істеу және т.б. 
Осы  жұмысты  жүзеге  асыру  үшін  отансүйгіштікке  тәрбиелеу  бағдарламасы 
шеңберінде жүйелі жұмысты ұйымдастыру қажет. Осыған орай келесі міндеттер 
кешенін орындау керек, олар: 
- 
балаларды  өз  отбасын,  балабақшаны,  көшені,  қаланы  сүюге,  табиғатты 
аялауға тәрбиелеу; 
- 
балаларды мемлекеттік рәміздермен таныстыру (елтаңба, ту, гимн); 
- 
елінің, қаласының жетістіктерін мақтан ету, жауапкершілік сезімін дамыту; 
- 
басқа  халықтарды  сыйлау,  олардың  дәстүрлерін  сыйлау  сезімін 
қалыптастыру; 
- 
еңбекті құрметтеуге тәрбиелеу; 
- 
адам құқықтары жөнінде бастапқы білімдерді қалыптастыру; 

Нурғалиева Б.С., Балтабекова М.К. 
 
134 
- 
Қазақстан қалалары туралы білімдерін кеңейту. 
Осы міндеттер балалармен жұмыс істеудің барлық түрлерінде шешіледі, олар: 
ойындар, еңбек ету, тұрмыстық жағдаяттар. 
Балаларды  отансүйгіштікке  тәрбиелеу  қоғамның  қазіргі  даму  кезеңінде 
мектепке  дейінгі  білім  беру  мекемелерін  Отанға  деген  сүйіспеншілік  сезімін, 
Отанның  тарихи-мәдениет  рухани  мұрасын  тану  қызығушылығын  дамытуға 
міндеттейді. 
Өз тарихын білмеген, болашағы жоқ адам, дегендей, өз шығу тегін, халқының 
дәстүрін  білмеген  адамды  отбасын,  елін,  халқын  сүйетіндей,  басқа  халықтарды 
құрметтейтіндей тәрбиелеуге болмайды. 
Азаматтықты  тәрбиелеу  оның  кіші  еліне  деген  құрметтеуден  басталады. 
Мектепке  дейінгі  жастағы  бала  отансүйгіштікке  жолды  туыстарға,  айналасына, 
балабақшаға, қаласына деген сезімдері арқылы бастайды. 
Бүлдіршін  өзін  ел  азаматы  ретінде  сезіну  үшін  айналасындағы  жақсы 
үлгілерді көру керек. Осыған орай балабақшадан бастап мемлекеттік рәміздерге, 
халықтық салт-дәстүрлерге көзқарасы қалыптасады. әрине осы мәселені шешуде 
халық ертегілері өзінің орнын алады. 
Бүлдіршін  ертегілердің  кейіпкерлерін  үлгі  ретінде  қабылдап,  өз  жүрегінен 
өткізіп,  эмоция  арқылы  сезімін  білдіреді.  Нәтижесінде  олар  өздерін  кейіпкерге 
ұқсатып, бүлдіршін жасынан бастап адамгершілікке, отансүйгіштікке, әдептілікке 
бағытталып, балалар өздері жақсы қасиеттерге тартылады. 
Қазақ  халқының  ерекше  өз  ертегілер  әлемі  қалыптасқан.  К.Д.Ушинскийдің 
пікірі  бойынша: «...тәрбие  әлсіз  болмаймын  десе,  халықтық  болу  керек». 
К.Д.Ушинский  педагогикаға  «халықтық  педагогика»  ұғымын  енгізген. 
Зерттеушінің  пікірі  бойынша,  халықтық  салт-дәстүрлерге  үйрету,  фольклор 
арқылы  халықтың  жанын  білуге,  рухани  байлық  құндылықтарды  бағалауын 
көруге болады. 
Мектепке  дейінгі  білім  беру  мекемелерінде  кеңінен  халық  ауыз  әдебиетінің 
материалдары қолданылады. Бірақ осы әдісті бір жүйеге келтірген жөн. Мысалы, 
мақал-мәтелдерді  жай  жаттаумен  қатар  оларды  түсіндіріп,  белгілі  жағдайда 
орынды болуын көрсету керек. 
Бүлдіршіндерді  отансүйгіштікке  тәрбиелеуде  өлкетану  негіздерін  қолдануға 
болады.  Балалар  арасында  «Менің  көшем»,  «Менің  қалам»  атты  көркем  сурет 
көрмесін  ұйымдастыруға  болады.  Осында  жіберілетін  бір  қателік  балалардың 
жұмыстарын  іріктеуге  болмайды,  себебі  баланың  суреті  оның  ішкі  сезімін 
білдіреді. 
Балабақшадағы 
тәжірибеге 
келсек, 
бүлдіршіндерді 
адамгершілік-
отансүйгіштікке  тәрбиелеу  жұмыстарын  олардың  өз  туған  қаласының  тарихы, 
оның  көркем  жерлері,  мәдениеті,  қаһармандары  туралы  білімдерін 
диагностикалаудан  бастадық.  Диагностикалау  нәтижелері  бойынша  келесі 
мәліметтерге ие болдық: 
Бүлдіршіндер  1941-1945  Ұлы  Отан  соғыс  туралы  білмейді.  Ал  Ұлы  Отан 
соғысқа қатысқан жерлестеріміз туралы мүлдем бейхабар. Кейбір балалар қалада 
орнатылған  ескерткіштерінің  мағынасын  білмейді.  Өз  көшелерінің  аталуы  неге 
байланысты екені жөнінде бейхабар екен. 
Орын  алған  мәселелерді  шешу  үшін  отансүйгіштікке  тәрбиелеу  жұмысын 
келесі  тақырыптарға  бөлдік:  «Қаламыздың  тарихы»,  «Петропавл  қаласының 
көріністері», «Жерлестеріміз – халық қаһармандары». 

Қазіргі мектепке дейінгі білім беру мекемесі 
жағдайында отансүйгіштікке тәрбиелеу 
 
135 
Отансүйгіштікке тәрбиелеуде қойылған міндеттерді шешу мақстатында топта 
мәндік-дамыту  орта  қалаптастырылған.  Қалыптастырылған  орта  арқылы  туған 
өлке  тарихын  және  дәстүрлерін  тереңінен  білуге  жағдай  жасалған.  Мұнда: 
балаларға  аталған  тақырыпта  жазылған  әдебиеттер  кітапханасы,  балалармен 
жұмыс  істеуге  арналған  «Петропавл  қаласы  бойынша  экскурсия»,  «Петропавл 
қаласының тарихынан»,  «Петропавл қаласының қаһармандары» атты альбомдар. 
Ойын  бұрыштарында  аталмыш  тақырыптарда  рольдік  ойындарды  ойнатуға 
қажетті  құралдар  жиналған.  Мысалы,  ұл  балалар  үшін  әскери  ойын  құралдары, 
қыз балалар үшін әскери санитарлар құралдары. 
Жалпы әр дамыту бағыты бойынша жұмыс мазмұнын ашатын  перспективтік 
жоспар құрастырылған. 
Жұмыс мазмұның жүзеге асыруы түрлі нысандар бойынша өтеді: балалармен 
әңгіме құрастыруда, кітаптарды оқып, талқылау, Ұлы Отан соғысы туралы әңгіме 
құрастыру,  қаланың  көріністеріне  жаяу  экскурсия  жасау,  әскери-патриоттық 
ойындарды  ұйымдастыру.  Сонымен  қатар  жоспарға  Ұлы  Отан  соғыс 
ардагерлерімен  кездесулердің,  тақырыптық  көрмелердің,  мерекелік  шаралардың 
ұйымдастырылуы  енгізілген.  Мысалы,  Жетінші  мамыр  –  Халық  қаһарманының 
күні. 
Осындай түрлі жұмыстарды қолдану арқылы балаларға білім беру үдірісінің 
тиімділігіне әсер етіп, отансүйгіштік сезімге тәрбиелеуге жағымды әсер етіледі. 
Отансүйгіштікке тәрбиелеу отбасынан басталады. Бүлдіршін өз отбасының да 
тарихын  білу  керек.  Бала  өз  отбасын  мақтан  тұтса,  өзін  де  сыйлай  бастайды, 
жоғары  бағалайды.  Арнайы  отансүйгіштікке  мәжбүрлеуге  болмайды,  нәтиже 
болмайды. 
Сондықтан  бүлдіршіндерді  туған  өлкесімен  таныстыруда  ата-аналармен 
тығыз  қарым-қатынас  арқылы  жұмысты  ұйымдастыру  керек.  Осы  бағытта  да 
перспективтік  жоспар  құралған.  Жоспарға  ата-аналар  жиналыстарының, 
әңгімелердің,  кеңес  берулердің,  түрлі  шығармашылық  сайыстардың  және 
көрмелердің  ұйымдастырылуы  енгізілген.  Топта  ата-аналарға  арналған 
әдістемелік кітапхана жиналған. 
Отансүйгіштік  сезім  өзінен  өзі  пайда  болмайды.  Отансүйгіштікке  тәрбиелеу 
балаға  жастайынан  үздіксіз  мақсатталған  адамға  әсер  ету  үдерісін 
ұйымдастыруының  нәтижесі  болып  табылады.  Баланы  туған  өлкемен 
таныстырып,  туған  өлкенің  тарихи-мәдени  ерекшеліктерімен  таныстыру  арқылы 
балаларды отансүйгіштікке тәрбиелеуге болады. 
Жастайынан туған өлкесіне деген сүйіспеншілік сезімі адам есінде өмір бойы 
қала береді. 
Мектепке  дейінгі  білім  мекемелерінде  рет-ретімен,  жүйелі  түрде 
ұйымдастырылған жұмыс нәтижесінде бүлдіршіндерді болашақта жауапкершілігі 
жоғары, белсенді азаматтық ұстанымы бар, туған өлкесіне қатыстығын сезінетін, 
халқын, Отаның, отбасын, сүйетін, өз азаматтық парызын әрдайым өтеуге дайын 
болатын тұлға ретінде тәрбиелеуге әкеледі. 
 
 
 
Әдебиет: 
1.
 
Новицкая, М.Ю. Наследие. Патриотическое воспитание в детском саду./ М.Ю. Новицкая. – 
М.: Линка-Пресс, 2003. – 200 б.  
2.
 
Гражданское воспитание в ДОУ. / авт.-сост. Е.А. Позднякова. – Волгоград: Учитель, 2008. 
– 
148 б. 

Нурмуканова Г.Б., Батырбаева Н.К. 
 
136 
 
УДК 691.33 
 
РОЛЬ ПРОЕКТНОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ 
В ФОРМИРОВАНИИ ОСНОВ БЕЗОПАСНОГО ПОВЕДЕНИЯ 
НА УЛИЦЕ У СТАРШИХ ДОШКОЛЬНИКОВ 
 
Нурмуканова Г.Б., Батырбаева Н.К. 
(
ГККП «Детский сад «Алтын бесік») 
 
 
 
В  минувшем  году  в  Казахстане  зарегистрированы  18890  дорожно-
транспортных  происшествий,  в  которых,  погибли  239  несовершеннолетних. 
Основные причины ДТП по вине детей - это, в первую очередь, переход проезжей 
части  в  неустановленном  месте,  неожиданное  появление  из-за  транспортных 
средств  и  других  объектов,  а  также  игра  на  проезжей  части.  Подавляющее 
большинство ДТП с  участием детей, практически, 80 процентов, происходит по 
вине  водителей  транспортных  средств,  а  каждое  пятое  дорожно-транспортное 
несчастье - по вине самих юных пешеходов, отмечает Комитет административной 
полиции  МВД[1].  Острота  проблемы  диктует  необходимость  активизации 
профилактических  мероприятий  по  предотвращению  увеличения  количества 
дорожно- транспортных среди детей. 
Педагоги  детского  сада  «Алтын  бесік»  в  целях  решения  данной  проблемы 
остановились  на  методе  проектов.  Ведь  задача  современного  образования  – 
воспитывать  граждан,  способных  думать,  самостоятельно  «открывать»  знания, 
быстро  ориентироваться  в  потоке  информации,  умеющих  найти  правильное 
решение  в  ситуации  выбора.  Реализация  этой  задачи  объективно  требует 
качественно нового подхода к обучению и воспитанию детей. Обучение должно 
быть  развивающим,  обогащать  ребенка  знаниями  и  способами  умственной 
деятельности, формировать способности.  
В  своих  исследованиях  С.К.  Нашарипова  отмечает,  что  в  настоящее  время 
возрастает сумма знаний, умений и навыков, которыми должен овладеть ребенок, 
а  также  требования  к  процессу  обучения.  Подобные  изменения  требуют 
соответствующей  подготовки  дошкольника,  воспитания  зрелого  в  физическом и 
социальном отношении ребенка с высокими интеллектуальными возможностями. 
В  ответ  на  возрастающие  требования  школы  к  личности  будущего 
первоклассника, уровню его развития наиболее прогрессивная часть дошкольных 
организаций  предпринимает  попытки  оптимизировать  учебно-воспитательный 
процесс посредством внедрения инновационных педагогических технологий, т.е. 
различной направленности альтернативных методик, программ, методов, несущих 
в  себе  идеи  и  опыт  передовых  педагогов  и  школ.  Этому  способствует 
использование метода проектов в учебно-воспитательном процессе ДОУ [2].  
Как  отмечает  У.Б.  Жексенбаева  «общий  смысл  развития  познавательной 
компетентности  у  дошкольников  состоит  в  том,  педагог  постепенно  переводит 
детей с уровней  отрицательного и безразличного отношения к познавательному 
процессу – к учению действенному, осознанному, самостоятельному» [3]. 

Роль проектной деятельности 
в формировании основ безопасного поведения на улице у старших дошкольников
 
137 
Чтобы  помочь  дошкольникам  чувствовать  себя  комфортно,  высвободить 
имеющиеся  у  них  интеллектуальные,  личностные,  физические  ресурсы  для 
успешного обучения и полноценного развития педагогу необходимо: 
- 
знать  особенности  индивидуального  развития  каждого  ребёнка,  его 
возможности,  потребности  и  строить  учебно-воспитательный  процесс  в 
соответствии с ними;  
- 
помогать  дошкольника  сформировать  необходимые  навыки  и  внутренние 
психологические  механизмы,  помогающие  успешно  обучаться  и  общаться; 
способствовать превращению имеющихся у дошкольников широких побуждений 
в зрелую мотивационную сферу с устойчивой структурой, от которой во многом 
зависит успешное овладение учебной деятельностью в этом возрасте; 
- 
использовать активные методы обучения и воспитания, в частности, метод 
проектов. 
Интеллектуальная  сфера  дошкольника  формируется  не  только  при 
целенаправленном  руководстве  взрослых,  но  и  в  свободной  самостоятельной 
практической деятельности. Процесс мышления предполагает не только усвоение 
готовых способов действия и отработанных схем, но и построение новых. И один 
из  главных  путей  развития  познавательной  компетентности  дошкольников  – 
вовлечение их в проектную деятельность.  
Проектный  метод  позволяет  отойти  от  авторитарности  в  обучении,  всегда 
ориентирован  на  самостоятельную  работу  детей.  С  помощью  этого  метода 
дошкольники  не  только  получают  сумму  тех  или  иных  знаний,  но  и  обучаются 
приобретать  эти  знания  самостоятельно,  пользоваться  ими  для  решения 
познавательных и практических задач. 
Изучение  проблемы  и  теоретических  источников  способствовали  выбору 
темы  для  проектной  деятельности  и  определилисостав  проектной  группы  - 
педагоги    ДОУ,  родители,    воспитанники  детского  сада,  ученики  НИШ.  В 
процессе  совместной  работы  был  выбран  тип  проекта    -  информационный, 
комплексный  творческий,  долгосрочный,  групповой,  региональный,  практико-
ориентированный.  Большое  значение  в  успешной  реализации  проекта 
принадлежало  социальным  партнерам:  отделу  дорожной  и  технической 
инспекции  управление  административной  полиции  ДВД  СКО  и  организация 
«Дорсигнал». 
Цель проекта: 
Сформировать  у  детей  старшего  дошкольного  возраста  основы  безопасного 
поведения на улице, знание правил дорожного движения. 
Задачи проекта 
Педагогические  -  Познакомить  детей  с  правилами  дорожного  движения, 
строением  улицы  и  дорожными  знаками,  предназначенными  для  водителей  и 
пешеходов, с работой дорожного движения; 
- 
Научить  детей  предвидеть  опасное  событие,  уметь  по  возможности  его 
избегать, а при необходимости действовать; 
Развивающие - Развивать осторожность, внимательность,  самостоятельность, 
ответственность и осмотрительность на дороге; 
- 
Стимулировать познавательную активность, способствовать развитию 
коммуникативных навыков; 
Речевые  -  Способствовать  развитию  речи  детей,  пополнению  активного  и 
пассивного словаря детей в процессе работы над проектом; 
- 
Развивать связную речь; 

Нурмуканова Г.Б., Батырбаева Н.К. 
 
138 
Воспитательные: 
- 
Воспитывать навыки личной безопасности и чувство самосохранения; 
Практические: - Построение 2 вариантов интерактивного городка по ПДД. 
Непременным  условием  проектной  деятельности  является  наличие  заранее 
выработанных  представлений  о  конечном  продукте  деятельности,  этапов 
проектирования  (выработка  концепции,  определение  целей  и  задач  проекта, 
доступных  и  оптимальных  ресурсов  деятельности,  создание  плана,  организации 
деятельности  по  реализации  проекта)  и  реализации  проекта,  включая  его 
осмысление и рефлексию результатов деятельности [135]. 
Были  выделены  3  этапа  проекта:  постановка  проблемы,  обсуждение 
проблемы,  принятие  задач,  практическая  часть.  В  рамках  1  этапа  проекта  была  
проделана следующая работа: 
А) Создание интерактивного городка ПДД (Уличный вариант)  
- 
ремонт  и  реставрация  пришедших  в  негодность  2  транспортных  и  2 
пешеходных светофоров;  
- 
создание  электронного  микрочипа,  который  выполняет  функции 
контроллера  
- 
нанесение дорожной разметки. 
Б)  анализ  возможностей  ДО  по  созданию  версии  кабинетного  варианта 
городка по ПДД. 
Решение  основной    задачей  второго  довести  до  детей  важность  проблемы: 
«Незнание  правил  дорожного  движения  может  привести  к  беде!» 
реализовывалось через активное обсуждение проблемных ситуаций, наблюдений, 
экскурсий.Также  педагоги  и  родители    консультировались    по  вопросам  ПДД  с 
специалистами  отдел  организации  контроля  за  деятельностью  служб  
административной  полиции,  что  способствовало  более  глубокому  пониманию 
правил дорожного движения всеми участниками проекта.  
На  заключительном  этапе  в  процессе  практической  деятельности  была 
организованна  выставка  “Все  о  дороге”,  презентация  проекта  на  педсовете,  
проведение тематической декады «В стране веселого Светофора». 
В  ходе  реализации  данного  проекта  создан  вариативный  городок  ПДД  – 
уличный  и  кабинетный  варианты  -  эффективного    обучения  дошкольников 
безопасному  поведению в дорожной среде через активное обучение. 
Дошкольники  в  доступной,  занимательной,  игровой  форме  знакомятся  с 
правилами дорожного движения и безопасного поведения на дорогах. В процессе 
у  детей развивается наблюдательность,  умение ориентироваться в пространстве. 
Дети  учатся  соблюдать  элементарные  правила  организованного  поведения  на 
улице и в транспорте, понимать значение сигналов светофора, дорожных знаков. 
Укрепление детско-родительских взаимоотношений, союза педагогов и родителей 
в  вопросах  эффективного    обучения  дошкольников  безопасному  поведению  в 
дорожной среде. 
Яркие  впечатления,  переживания,  эмоции,  вызванные  в  ходе  реализации 
проекта, способствовали формированию чувства ответственности за свою жизнь и 
жизнь  окружающих.  Реализация  проекта  обеспечила  активное  участие  детей, 
родителей и педагогов. 
В.С.  Кукушин  отмечает,  что  умение  пользоваться  методом  проектов  — 
показатель  высокой  квалификации  педагога,  его  прогрессивной  методики 
обучения и развития. Поэтому эти технологии относят к технологиям XXI века, 
предусматривающим,  прежде  всего,  умение  адаптироваться  к  стремительно 
изменяющимся условиям жизни человека постиндустриального общества.[4]. 

Метод проектной деятельности 
как инновационный метод обучения в ДОО 
 
139 

жүктеу/скачать 1,75 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: