Рабиғ ибн Хайсәм өз бақшасына қабір қазып қойған екен.
Жүрегі қатайып бара жатқанын сезген уақытында сол қабірге
кіріп, соның ішінде біраз жатады. Кейде дүниемен қош
айтысып, мазарға кіретін және сол кезде бір истиғфар мен
садақаға зар болатынын ойлап, ақыретін уайымдап, өзін-өзі
есепке тартады екен. Содан соң
Достарыңызбен бөлісу: