247
-қина (-ғина, -гина)
қўшимчасининг отга қўшилиб кичрайтириш,
эркалаш шаклини ҳосил қилиши ҳақида Абулғози Баҳодурхоннинг
«Шажараи турк» асарида берилган қуйидаги изоҳ эътиборни тортади:
«Лафзи жон араб тили турур. Тожик хуш дер ва ўзбак тан теюр. Ул
«кичиккина» маънисина бўлур. Ўзбак ани -ғина теюр, гоҳи -гина (-кина)
теюр, нечукким, кичик атни атғина, ва кичик кишини кишигина теюр».
Мазкур қўшимчанинг қадимги ва эски туркий тилдаги шакли
(кўрсаткичи), унинг грамматик ва семантик хусусияти ҳақида қисқа, лекин
ҳамма белгисини қамраб олган фикрни профессор А.Ғуломов айтган: «
Достарыңызбен бөлісу: