XIX ғасырдық алпысыншы жылдарында патша өкі-
меті солтүстік облыстардағы қазақтардың біразын хрис
тиан дініне шоқындыруға кірісті. Ол кезде қаншама
қазақтың христиан дінін қабылдаганы жайлы мәлімет
болмағандықтан, ағартушы өзінің байқауына сүйенген:
«Кейбір
қазақ-орыс
станцияларындағы
халықтың
жартысына жуығы
шоқынған қазақтардан тұрады, мы-
салы: Ямышевская Чистая және тағы басқа кейбіреуле-
рінде, 1861 жылы ма, әлде 62 жылы ма, онша есімде
жоқ, облыстық басшылар бірінші рет шоқынған қазақ-
тардың кейбіріне қырда өзінің
бұрынғы бұратана еркін-
де қала беруіне рұқсат етті»1
Шоқынуға халықты тарту, қызықтыру үшін шоқын-
ғандарды үкімет жарлығымен «мещандар мен қазақ-
орыстар сословиесіне» жазу заңды түрДе бекітілді. Бұл
мәселенің қайшылығын Шоқан дұрыс түсінді.
Жақсы
жағы — отырықшылыққа, егін салуға әдеттену болса,
Жаман жағы — елдік ерекшеліктен айрылу болды. Пат
ша өкіметінің шоқындыру саясатын бағалай келіп:
«Христиандык тұрғыдан бұл шара кұптарлық іс, ал
саясп жағынан аса ірі қате болып шықты,
өйткені шо-
қынған қазақтардың қырдан кету әдеті
қазақ халқы
үшін еінқандай әсерсіз қалды»2,— дейді.
Зорлыққа негізделген шаралар халықтардың ара ка-
тынасын
жақсартпайтынын ескертіп, Шоқан патша үкі-
метінен: «Құдайға сиынудың үрей мен таяққа негіздел-
ген зандарын сахарада күшпен енгізбеуін сұрайды жә-
не талап етеді».
Қазақ даласында миссионерлік саясатты күшпен
(армия күші, үкіметтің зандары, бұйрықтары, т. б.),
жүргізумен қатар, рухани,
идеологиялық тәсілдермен
де ыкпал ету катар қолданылды. Христиандандыруды
күшпен жүргізушілер: генерал Скобелев, патша үкіме-
тінін өте үлкен чиновнигі,
орыстың мемлекеттік және
саяси қайраткері, Александр I патша болып тұрған дә-
уірдің бас кезіндегі мемлекетті кайта құру жобасының
авторы,
Россия зандарын жинақтап, бір жүйеге келтіру
ісіне көп ецбек сінірген М. М. Сперанский болса, казак
даласында миссионерлікті рухани жолдармен жүргізу-
шілердің бірі К. И. Ильминский болды. Қ. И. Ильмин-
ский орыс графикасымен казак
тілінде бірталай кітап-
Достарыңызбен бөлісу: