Етістіктен туатын басқа сөздердегі жұрнақтар

192
Дағдыландыру. Тұр, қос, қой, саба, сана, бу уа ғайри сон-
дай етістік түбірлерін алып, «у», «м», «а», «й» жұрнақтарын 
жалғату.
2. «-ымсақ» (-імсек), «-аған» (-еген), «-шақ» (-шек), «-қақ» 
(-ғақ)  жұрнақтар  етістік  түбірлеріне  жалғанып,  сол  етістік 
көрсететін  істі  істеуге  заттың  сүйегіне  біткен  мінезін  атай-
ды.  Мәселен:  ал–алымсақ,  кел–келімсек,  қаш–қашаған,  көр–
көреген,  ұрын–ұрыншақ,  ерін–еріншек,  ұрыс–ұрысқақ,  сын–
сынғақ.
Дағдыландыру.  Жара,  бер,  қап,  кет,  теп,  ұмыт,  жи-
рен,  теріс-оң  уа  ғайри  сондай  етістік  түбірлерін  алып,  әлгі 
жұрнақтарды жалғату.
3.  «-қыш»  (-ғыш,  -кіш,  -гіш)  «-қыр»  (-ғыр,  -кір,  -гір) 
жұрнақтар етістік түбірлеріне жалғанып, сол етістік көрсететін 
істі істеуге жанды нәрсе болса, ұсталығын, икемділігін атай-
ды, жансыз нәрсе болса, сол іске қолайлы, жақсылығын атайды 
яки әншейін сол іске кұрал нәрселігін атайды. Мәселен: жан-
ды  нәрселер  туралы:  айт–айтқыш,  сой–сойғыш,  кес–кескіш, 
көр–көргіш,  тап–тапқыр,  ал–алғыр,  үш–үшкір,  біл–білгір. 
Жансыз нәрселер туралы: ақ–аққыш, жан–жанғыш, өс–өскіш, 
сын–сынғыш,  тұт–тұтқыр,  өт–өткір,  бас–басқыш,  сыпыр–
сыпырғыш, сүрт–сүрткіш, кер–кергіш.
Дағдыландыру. Aт, cay, қыс, ұт, күл, жау, тұт, өң, көн, 
тес уа ғайри сондай етістік түбірлерін алып, әлгі жұрнақтарды 
жалғату.
4.  «-уыш»,  «-гі»,  «-қ»  (-к)  жұрнақтар  етістік  түбірлеріне 
жалғанып,  сол  етістік  көрсететін  іске  құралдығын  атайды. 
Мәселен: ора–орауыш, бұр–бұрғы, сүз–сүзгі, тара–тарақ, төсе–
төсек.
Дағдыландыру. Тырна, қыр, тая, ес уа ғайри сондай етістік 
түбірлерін алып, әлгі жұрнақтарды жалғату.
Ескерту.  «-қ»  (-к)  жұрнақ  басқа  мағынада  да  жалғанады, 
мәселен: аш– ашық, тес–тесік, ұш–ұшық,  кет–кетік уа ғайри 
сондай.
5.  «-қын»  (-ғый),  «-ма»  (-ба,  -ме,  -бе),  «-мал»,  «-мақыл» 
(-бақыл,  -мекіл,  -бекіл)  жұрнақтар  етістік  түбірлеріне  жалға-
нып,  сол  етістік  көрсететін  істің  түрін  атайды:  тас–тасқын, 

193
қыр–қырғын,  сал–салма,  тарт–тартпа,  өр–өрме,  кес–кеспе, 
тасы–тасымал,  айны–айнымал,  таста–тастамақыл,  ат–
атпақыл, шерт–шертпекіл, иір–иірмекіл.
Дағдыландыру.  Қаш,  шал,  сана,  орама,  бас,  тер,  сез 
уа  ғайри  сондай  етістік  түбірлерін  алып,  әлгі  жұрнақтарды 
жалғату.
6. «-ақ» (-ек), «-н» жұрнақтар етістік түбірлеріне жалғанып, 
сол  етістік  көрсететін  істерден  өнген  затты  атайды,  мәселен: 
қаш–қашақ, кес–кесек, шап–шабын, ек–егін.
Дағдыландыру. Қос, қон, жат, бөл, ақ, жек, шық уа ғайри 
сондай етістік түбірлерін алып, жалғату.
7.  «-лық»  (-лік)  жұрнақ  етістіктің  келер  шақ  түріне 
жалғанып,  сол  етістік  көрсететін  істі  істеуге  тұрарлық  күйін 
атайды. Мәселен: барар–барарлық, көрер–көрерлік.
Дағдыландыру.  Келер  шақ  түрдегі  етістіктерді  алып  
«-лық» (-лік) жұрнағын жалғату.
8.  «-уыл»  (-уіл)  жұрнақ  етістікке  жалғанып,  сол  етістік 
көрсететін  істі  істеушіні  атайды.  Мәселен:  жаса–жасауыл, 
жорт–жортуыл, бөге–бөгеуіл.
Сол  мағынада  етістіктің  келер  шақ  түріне  «-ман»  (-мен) 
жұрнақ жалғанады. Мәселен: алар–аларман, берер–берермен.

жүктеу/скачать 2,77 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: