Әдетте
«билік»
деген
сөз
әртүрлі
мағынада
колданылады. Оны ықпал ету бағытына, объектісіне
байланысты былай етіп бөледі: ата-аналар билігі,
мемлекеттік,
экономикалық,
саяси-әлеуметтік,
қүқықтық, әскери, рухани билік және т.б. Бірақ биліктің
толық мағынасы мемлекеттік саяси салада ғана айқындалады. Саяси билік -
биліктің ең басты түріне жатады. Саяси биліктің өз қызметтері болады. Оған
жататындар: қоғамның саяси жүйесін қалыптастыру; оның саяси өмірін
үйымдастыру (ол мемлекет пен қоғам, таптар мен топтар, бірлестіктер, саяси
институттар, мемлекеттік басқару органдары мен аппараттары, партиялар,
азаматтар жэне т.б. арасындағы қатынастарды қамтиды); әртүрлі деңгейдегі
қоғам мен мемлекеттің істерін басқару; үкімет органдары, саяси емес
процестерде басшылық жасау; саяси және басқа қатынастарды басқару және
түптеп келгенде, белгілі бір қоғамға сәйкес баскарудың түрін, саяси тәртіпті
және мемлекеттік қүрылысты ашық және жабық қоғамды қүру; қоғамдық
тәртіп пен түрақтылықты қолдау; дау-дамай, шиеленістерді ашып, оларға шек
қою және дер кезінде шешу; қоғамдық келісімге, мәмілеге келу және т.б.
Биліктің субъектісіне жеке адам немесе партиялар, үйымдар жатады делік.
Алайда олар бәрі бірдей ортақ билік жүргізе алмайды. Сондықтан мүндай
қүқық адамдардың, үжымдардың, партиялардың, топтардың белгілі бір
бөлігіне ғана беріледі. Осыдан келіп билік басындағыларға сенім білдіру
мәселесі туындайды.
Функциясы
бойынша
билік
-
басқарушы,
бақылап-қадағалаушы,
үйымдастырушылық, басқарушылық, тәртіптік міндеттерді атқарады. Мәселе
биліктің жіктелуіне тірелген де, осы бағытта, XX ғасырдың ірі ойшылы болып
саналған неміс ғалымы Макс Вебер жасаған биліктің типологиясын
басшылыққа аламыз. М.Вебер биліктің жүзеге асырылуының өзін оның
маңызды бөлігі деп білген. Ол биліктің кең түрдегі түсінігін «жеке субъекті
белгілі
бір
қарсылықтардың,
бар
екеніне
қарамастан
әлеуметтік
қатынастардың аясында өз еркінді-гін жүзеге асыру мүмкіндігі яғни үстемдігі»
деп есептеген, Онда үстемдік дегеніміз «белгілі бір топты арнаулы мағынада
нүсқауларға бағындыру мүмкіндігі». М.Вебер үстемдікті жіктеуді заңдылық
(легитимность) негізі бойынша алады да оның үш түрін айқындайды.
Ашық, жария үстемдік. Бүл негізгі қабылданған немесе күштеп енгізілген
заңдарға сәйкес жүргізіледі. Бүл түрдегі үстемдікте биліктің белгісі-
қолданылып жүрген заң шеңберінде жүзеге асырылады.
Достарыңызбен бөлісу: