377
Қос ғашықтың, екі жүректің қосылуы бір сəтке ақынды
сүйсіндіргендей болса да, ол өмірде тілек-арманның бұлайша
үнемі тоғыса бермейтініне баса назар аударады. Өйткені күнделік
тіршілікте ізгілік пен жауыздық жұп жазбай іргелес жүреді. Уыз
жасқа көз тігетін арам ниетті жандар аз емес. Ауыр жағдайда екі жас
не істеуі керек? Намыс жыртып күресу қажет пе, əлде “құдай салды,
біз көндік” деп мойын ұсынып, отыра бере ме? Бұл арасын ақын
ашып айтпайды, көмескі қалдырады. Өйткені ерік сүйген жүректе,
сүйіскен жастарда. Тағдыр талдауы солардың өз қолында. Жалған
үгітпен үкім ете алмайсың. Жалпы Бернияз ғашықтық өлеңдерде
бір желіні берік ұстанған. Ол – ақ, адал махабатты жырлау. Сезімге
адалдық пен сертке беріктікті дəріптеу.
Ақынның махаббат тақырыбын арқау еткен ендігі бір өлеңі –
“Гүлəндам”. Ақын сүйген жарына назын білдіріп, оның сұлу көркі
мен жібек мінезіне қызығатынын да, қызғанатынын да ешбір жа-
сырмайды.
Ақ төсіңді,
Қар етіңді,
Жаным жатқа көрсетпе…
Өйткені:
Бақ алманың
Дəмін, мəнін
Білу қайда есекке?!
Осылайша тіке кетіп, жас сұлуға қатты ескертудің себебі неде?
Өйткені тəн сұлулығын да, жан сұлулығын да ұғыну үшін көкіреккөз
ашық болу керек. Пасық көңілмен асылдың қадіріне жету мүмкін
емес. Ақыр аяғында:
Достарыңызбен бөлісу: