153
Вестник КазНУ. Серия филологическая. № 1(147). 2014
Ж. Баласағұн тіліндегі троп түрлерінің бірі
– метафора (балау). Жүсіп дастанында түркі
танымындағы дəстүрлі ұқсатулар (ассоциация-
лар) мол орын алған. Метафоралық қолданыс
сөз қолданушының
айырым танымының сол
тілдегі мінезін жан-жақты бейнелейді. Жүсіп
поэзиясынан метафоралық қолданыстардың өзін-
дік өрнегін байқаймыз. Метафоралық қолда-
ныстарды номинативтік, бейнелі,
когнитивтік
деп жіктеуге болады. Номинативтік метафора-
ларға ава/апа жатады. АВА (апа) сөзі баба мағы-
насында жұмсалған:
aba jazti ersa bajat qinati
(ҚБГ 100
21
).
Сын есім негізді номинативтік метафоралар
да көрініс тапқан.
Қара сын есімінің даму өрі-
сінде «
халық» номинативтік метафоралы мағы-
на жасалған:
qaraqa bilig berti bilgä acuq дана-
гөй халыққа ашық ақыл берді (ҚБГ 41
18
) [4, 7].
Етістікке негізделген номинативтік метафо-
ралар да кездеседі. Мысалы,
кесу етістігінің
даму өрісінде метафоралар жасалған. Алғашын-
да
кесу етістігі «өткір құралмен шорт қию, тілу,
кесіп алу, тастау» мағынасына ие еді.
Аталған
сөздің даму барысында «сөз кесу» (сөзін бөлді)
абстрактілі номинативтік метафора жасалған.
Ол Жүсіп Баласағұн шығармасының мына жо-
лында қолданылған:
sözin kesti qoptï adaqïn örü /
esänlästi ebkä jüz urtï körü сөзін кесті, аяғымен
тұрды, қоштасып үйге қарай жөнелді (ҚБГ
137
26
) [4, 8];
sözin kesti actï aγï qaznaqï / ülädi
üküs neŋ cïγajlar һaqi
сөзін кесті, қазынаны
ашты / жəне көп заттарды кедейлер үшін бөліп
берді (ҚБН 86
10
) [4, 17]. Сондай-ақ
könül jïrtï/
Достарыңызбен бөлісу: