248
білімінде мәтінтану мәселесіне қатысты зерттеулер өз негізін
А. Байтұрсынов пен Қ. Жұбанов еңбектерінен алады. Мәтіннің
лингвистикалық табиғатын тануға бағытталған еңбектердің қатарына
Р. Сыздық, М.
Серғалиев, Б. Шалабай, Г. Смағұлова, А. Таусоғарова,
Г. Әзімжанова, С. Жусанбаева; газет мәтінін қарастырған Б. Момынова,
Қ. Есенова; көркем мәтінді жеке зерттеу нысаны ретінде қарастырған
С. Құнанбаева, Ж. Қайшығұловалардың еңбектерін жатқызуға болады.
Мәтін лингвистикасына қатысты кеңес тіл білімінде И. Гальперин,
С. Гиндин, З. Тураева, Л. Бабенко, А. Залевская, Г. Солганик,
Ю.
Левицкий, Л. Поповская сынды ғалымдардың еңбектері жарық
көрді. Зерттеу еңбектерінде мәтіндегі прагматика мен интонация
мәселесі, мәтін құрылымы, көмекші сөздердің жұмсалымдық қызметі,
мәтін типологиясы мәселелері сөз болады.
А.
Бабенко,
Ю.
Казарин
«Лингвистический
анализ
художественного
текста»
атты
еңбегінде
мәтін
талдаудың
лингвистикалық және
антропоөзектік түрлерін ұсынды. Мәтін
талдаудағы дәстүрлі тәсіл – лингвистикалық тәсіл саналды, оның
нысаны – тіл және мәтін. Лингвистикалық тәсіл көркем мәтіннің тілдік
бірліктерін, категорияларын сипаттауға негізделеді.
Мұндай тәсілде
лексикалық, фонетикалық, грамматикалық, стилистикалық бірліктер
мен категориялар қамтылады.
Антропоөзектік тәсіл – мәтіннің интерпретациясына байланысты
автор позициясы мен оқырман позициясы қамтылады. Бұл тәсіл арқылы
мәтінтану төмендегідей бағыттарға бөлінеді:
- прагматикалық бағыт (А. Баранин);
- жанрлы-стильдік бағыт (М. Бахтин, М. Кожин);
- когнитивтік бағыт (В. Дейк, Т. Виноградов);
- деривациялық бағыт (Е. Кубрякова, Л. Мурзин);
- коммуникативтік бағыт (Г. Золотова, Н. Болотнова);
- психолингвистикалық бағыт (Л. Выготский, А. Леонтьев).
Антропоөзектік бағыт мәтінді шығармашылық әрекеттің нәтижесі
ретінде қарастырады. Қазіргі таңда мәтінтанымдық зерттеулердің
қатары
біршама толығып, мәтіннің күрделі табиғаты біртіндеп ашыла
түсуде.
Лингвистиканың дәстүрлі зерттеу нысаны ретінде сөз, сөз тіркесі
және сөйлемнің құрылымдық модельдері негізге алынады. Сөз
– тілдік
жүйенің негізгі құрылымдық-семантикалық бірлігі болып табылады.
Сөз де, сөз тіркесі де зат, құбылыс, іс-әрекеттің атаулары ретінде қызмет
атқарады. Бір тілде сөзбен таңбаланатын бірлік екінші тілде сөз
тіркесімен таңбалануы мүмкін, кейде керісінше болады. Сол себепті сөз