Ж ақсылықт ың ешбір айнымайтын өлшемі - адамдардың әлеммен
катынасында да, озара қатынастарында да олардың ешқашан өшпес
күндылыктар екендігін мойындап, олардың жалпы дүниеде болуының
негіздерін сақт ау, қастерлеу және оны бүзатын, оны былғайтын, оны
т әркі ететіннің бәрін де ж амандық деп карау.
Ақикат, көркемдік және жақсылық тек бар нәрселердің бей-
несін түзеу жолында ішкі бірлікті қүрай алмайды. Ол жолда олар
негізінде сырттай ғана байланыса алады. Ондай байланыс табиғаты-
нан бөлек қүбылыстардың қатынасы. Ал біз ол үшеуінің бір нәрсе
екендігін айтып отырмыз. Тарихи өмірдің әртүрлі салаларына айна
лып кеткен рухани қүндылықгарды шын, түпкілікті мәнінде бір нәр-
се деу оғаш та көрінер. Бірақ, мәселеге басқа түрғыдан қарасақ, олай
емес. Бүрында айтқандай, бар нәрсені дүрыс бейнелеудің ақиқаты-
нан басқа, одан ауқымы кеңірек күндылықтың ақикаты бар. Бар нәр-
сені бейнелеу де белгілі бір қүндылықтың көрінісі, соның жемісі.
Сыртқы дүниені шексіз өзгерте беру, ол - үйлесімдіктіктен үнемі шексіз
шығып отыру. Ол жол коптеген ғасырлардан кейін жалған жол
екендігін корсетуде.
Ақиқат адамның әлеммен тек керек зат, пайдалы зат ретінде
қатынас жасамай, әлемді өзінің өмірлік аясындай, өзінің туған
бесігіндей карап, оның ішкі бірлігін, сәйкестігін, сол сәйкестіктің
жаңа бір формаларын жасауға бағытталған қызметінде ғана оның тек
дүниенің, бейнесі ғана емес, сол дүниедегі адамның өмір кешу жолы,
оның жүру жолы болады.
Бүл акикат онда бар нәрсенің қандай екенін
ғана көрсетпейді, сонымен катар болуға тиістіні де көрсетеді. Болуға
тиісті норсе
-
тортіп, кат ынас, болмыстык формалар. Олардың
а кика mm ыл ы ғы өзінің көрсететін объектісімен сәйкестілік жағынан
ғана емес, ең алдымен, е ң бастысы акикат өмір жолы болу, әлемнің
Достарыңызбен бөлісу: |
