405
9-тарау
•
Символикалық интеракционизм
1. Прагматизмге ішінара негізделген шығармашылық әрекет теориясын дамыту дағы тал-
пынысын Йоасадан (1996) қараңыз.
2. Осы жерде аталған айырмашылықтарды сынға алуды Дэвид Миллерден (1982b, 1985)
қараңыз.
3. Мидтің адамдар мен төменгі сатыдағы жануарлар арасындағы айырмашылықтар жайлы
сындарын Элгардан (1997) қараңыз.
4. Бірінші мимикриядан тұратын бастапқы даярлау кезеңі (Vail, 2007a) Мидтің жұмысын-
да көрсетілген.
5. Абулафия (1986:198) атап өткендей, Мид «
ойындар» терминін қолданғанымен, ұйым-
дастырылған жауаптардың кез келген жүйесін білдіреді (мысалы, отбасы).
6. Олар Блумер осы пікірді ұстанатынымен келіссе де, Вуд пен Уорделл (1983) Мидтің
«бейқұрылымдық теріс түсінігі»
болмағанын айтады. Сонымен қатар Йоасадан (1981)
қараңыз.
7. Бірақ әрдайым емес. Өзін-өзі таныту жолы ретінде өзін мысқыл ету туралы Ангардан
(1984) қараңыз.
8. Орындаушы мен аудитория – командалардың бірі, бірақ Гоффман орындаушылар тобы
бір команда және аудитория өзінше бір команда екені туралы да айтты. Гоффманның
«жеке адам команда бола алады» деген пікірі қызықты. Ол классикалық символикалық
интеракционизм логикасына сай, адам өзінің жеке аудиториясы бола алады, аудитория
бар деп көз алдына
елестете алады.
9. Шефф осы мәселе төңірегінде жалғыз пайымдамайды. Жоғарыда көрсетілгендей, Кули
де, Гоффман да ұят сезімін орталық әлеуметтік эмоция ретінде қарастырады. Психолог
Сильван Томкинс әлеуметтанудың жаңадан пайда болып келе жатқан саласының ұм-
тылыстарының бірі ретінде «ықпал ету теориясын» атады ([«Sedgwick and Frank, 1995];
18-тарауды қараңыз), сонымен қатар ол ұят сезімін маңызды эмоцияларға теңейді.
10. Кэндис Кларк (1987) әрі қарай осы идеяны ниеттестік биография және ниеттестік сенім
түсініктерімен дамытады.
Достарыңызбен бөлісу: