Тургордың
жоғалуы
клеткада
қайтымсыз процестің өтуіне және олардың
өлуіне
әкеледі.
Ылғалдың
жоғалуы
температурамен
салыстырмалы
ылғалдылыққа, пісу деңгейін және
тамыртүйнек мөлшеріне байланысты.
Тыныс
алу қарқындылығына әсер
ететін заттар температура, колаттағы газды
орта құрамына әсер етеді.
Сақталатын
қызылша
температурасын 10°С көтерген қант жоғалуы
2,5 – 3 есе өседі. Механикалық зақымданған
тамыртүйнектің
тыныс алу қарқындылығы
сау тамыртүйнекпен салыстырғанда 2 – 3
есеге өседі.
Қазып алынған тамыртүйнекте қант
жоғалуына әкелетін, қызылша ауруларын
тудыратын микроарганизмдер көп болады.
Саңырауқұлақ
және бактерия аурулары
механикалық
зақымданған,
солған
қатырудан соң ерітілген тамыртүйнектерде
жүреді.
Саңырауқұлақ
аурулары
күзде
байқалады.
Бактерия
микрофлоралары
көктемде белсенді дамиды. Қызылшаны когаттарда сақтау барысындағы белсенді әрі кең
тараған қоздырғыш - Botrytis ciherea pers. Бұл аурудың қауіпті қоздырғышы - Phoma betae
Frahk.
Микробиологиялық процестердің алдын алу үшін тамыртүйнектерді механикалық
зақымданудан, солып қалудан сақтайды, сақтау температурасын оптималды мәнге дейін (1
- 3°С)
төмендетеді, тыныс алу барысында пайда болған жылуды жоюды; жою белсенді
желдету немесе кептіру жолымен жүзеге асады, тамыртүйнек бетіне
тамшысы сұйықтықты
жояды, тамырды әкпен өңдей отырып сілтілік орта тудырады, қызылшаны мұқият
сұрыптайды.
Достарыңызбен бөлісу: