144
ай ғыр лар си яқ ты. Кей де шө гіп жат қан түй елер си яқ ты. Кіш кен-
тай қол да рың ды со зып, сол ке ре мет дү ние ге ұшып ба рып, әл гі қа-
нат ты тұл пар дың жа лы нан си па ла ғың ке ле ді. Ба ла ның ба қыт ты
ша ғы сол ке ре мет ке сен ге нін де шы ғар. Кей ін есейе ке ле әл гі бұлт-
тың су еке нін, күн нің қы зуы мен бу бо лып ұша ты нын бі лу қан дай
қа талдық.
Ер тек сіз өс кен ба ла – ру ха ни мү ге дек адам... Ал
ме нің кә рі
апам Қыз ту мас ма ған ер тек ті көп ай та тын, әл ди ән ді көп ай та тын.
Ара да не ше за ман өт ті! Қыз ту мас апам ның сүйе гі әл деқашан қу рап
кет ті, ал әл ди ән айт қан үні әлі тұр құ ла ғым да. Бөс тек ке оты рып
алып, ба сым ды бауы ры на қы сып, кә рі ал қа ны мен ар қам нан томп-
томп қа ғып қо йып:
– Ба лам ме нің қай да екен?
– Қыз дар ме нен тау да екен.
– Тау да не ғып жүр екен?
– Ал ма те ріп жүр екен.
– Ал ма сы нан кә не ки?
– Жа ңа те ріп жүр екен.
Қы зыл ал ма қо лын да,
Қыз-боз ба ла со ңын да, – деу ші еді-ау.
Кей де қияс тық пен қың қыл дап
ма за сын ала бер сем, ал ды на
алып оты рып:
Жы ла ма, бө пем, жы ла ма,
Жі лік
ша ғып бе рей ін,
Жі лі гі нің майы жоқ,
Жіп ке та ғып бе рей ін.
Көк си ыр дың сү ті нен,
Кө же жа сап бе рей ін.
Оның тұ зын кім та тар?
Жы ла май тын
ұл та тар,
– деп мә пе лей тін еді. Сол кез де
әде мі ән ге ел тіп жа тып, бал бы рап
ұй ық тап ке тер едім.
Қай ран
сол ба ла лық, қай та
ке лер мі сің, сен!
Кей кез де сол
бір алаң сыз ба ла лы ғың ды аң сап,
ерік сіз са ғы на сың.
Әл де қай дан
асыр са лып, жол ша ңын бұр қы-
ра тып,
тұлы мын жал бы ра тып,
екі бе тін ал бы ра тып, дү ние ні
Достарыңызбен бөлісу: