147
* * *
Кей де ме нің өне ге ал ған, тә лім үй рен ген, дә ріс оқы ған ұс таз да-
рым ды ес ке тү сі ріп, ой ға ба та ты ным бар. Сон дай шы рын шақ тар да
ең ал ды мен ата-ана ла рым ның бей не сі елес тей ді. Со лар дың уа ғы зы
ба сы мы рақ бо ла бе ре ді...
Өйт ке ні есейе ке ле көр ген көп ұс таз да рым талай-талай та ғы-
лым ға бой ұр ғыз ға ны мен, со лар дың бір де-бі рі нақ өзім нің әжем-
дей, әке-ше шем мен ау ыл дың қа дір лі
ақ са қал да рын дай өси ет
ай ды ны на жүз ді ре ал ған жоқ, мо лы нан құ лаш сер ме те ал ған жоқ
де сем, ар дақ ты ұс таз да рым ның кө ңі лі не кел мес. Бұл се зім өзі ме
қа ным ның тарт қа ны нан не ме се жа қы ны ма се зі мім нің бө лек ті-
гі нен, әл де ата-ана ға де ген па ры зым ның мол ды ғы нан ға на ту ып
отыр ған жоқ. Өмір шын ды ғы ның өзі ақи қат қа бас ұра ры дау сыз.
Дү ние та ри хы, жа ра ты лыс ше жі ре сі, жан-жа ну ар бол мы сы жай-
лы ал ғаш қы әң гі ме ні
әжем нен ес ті ге нім ді, адам зат қау ымы ның
қа лып та суы ту ра лы тұң ғыш мағ лұ мат ты
әжем нен ал ға ным ды қа лай ға на ұмы тар-
мын... Иә, әлем нің пай да бо луы,
тір лік
да муы, адам зат тың шы ғуы, өмір жай лы
шы найы се зім мен
аза мат тық тұр ғы сын-
да ғы жан бау рай тын аңыз дар ды айт қан;
не нің жақ сы, не жа ман еке нін, не ні
сүйі п, не ден ау лақ жү ру ді үй рет кен; ар
за ңы ның, әдет тің
жи на ғы нан ал ғаш қы
та рау лар ды та ныс тыр ған да, ең ал ды мен,
ата-ана, аға йын-ту ған еді. Әри не, ол кез де
мен де өз ге сә би лер си яқ ты әжем айт қан
ер те гі мен аңыз дар дың түп кі ба йыбы на
ба ра бер мей тін мін,
әке әң гі ме сі нің өсие-
тін ұға бер мей тін мін жә не үл кен дер дің
талай-талай өне ге сін орын дай бер мей тін-
мін... Ол кез де ме ні қы зық ты ра ты ны ер те-
гі-аңыз дар дың ға жа йып оқи ға ла ры еді...
Ен ді, мі не, есейіп ер аға сы бол ға ным да
ой ла сам, мен сол
әң гі ме лер ден адам зат
өре сі нің өрі сін та ни бер ген екем ғой...
Ме нің ұс таз да рым әріп тен бас тап бу-
ын ға дей ін, со нан соң ақ қа ғаз ға қа лам-
мен өр нек жа зу ға дей ін үй рет ті. Ке ле-ке-
ле жүй елі оқып, есеп ті жүй рік шы ға ру ға
қол жет ті... Ал өмір дің өзі ше?
Осын ша
Ата-ана ның қа ры зы –
Ұр пақ тың өмір лік па ры зы.
Ақ жау лы ғы ана ның –
Ақ көр пе сі ба ла ның.
Ана ала қа ны ның ая сы –
Ақ шы нар дың сая сы.
Ата дан – өси ет,
Ана дан – қа си ет.
Ата көр ген оқ жо нар,
Ана көр ген тон пі шер.
Әке – ба ла ға сын шы.
Әке ден – ақыл,
Ана дан – мей ір.
Әке жү ре гі тау дан үл кен,
Ана жү ре гі те ңіз ден те рең.
Әжем ді тың да ға ным –
Өзім ді та ны ға ным.
Достарыңызбен бөлісу: