Шарт ты бел гі лер Жаңа тақырыпты меңгеру тапсырмалары

148
ғұ мы рым ның ішін де түр лі-түр лі күр де лі жағ дай да; тол қы ма лы 
тоқ сан сыр лы ке зең де кез де сіп ди дар лас қан, тағ дыр лас бол ған, 
та бақ тас бол ған адам дар ше? Ма мы ра жай сәт тер ден ма за сыз май-
дан ға кө ші ріп, кө бік шаш қан өмір да рия сы ның бір тол қы ны нан 
екін ші тол қы ны на ая май лақ тыр ған уа қыт ше? Осы ның бә рі де 
ме нің тір лі гім де гі ті рек бол ған, жү рек бол ған, қол ұшын бер ген, 
қор ған көр сет кен ұс таз да рым деп бі лем. Осын дай уа қыт тал қы сы 
ға на, өмір өт кел де рі ға на, тір лік тіз бе гі ға на ме нің әжем нен үй-
рен ген «жақ сы», «жа ман», «ма құл», «не ма құл» де ген сөз дер дің 
ба йыбы на те рең бой ла та ал ды.
Әжем нің «осы лай бол ған екен» де ген сөз де рі ме ні бір де ға сыр-
лар дың шы ңы ра уы на са пар шек тір се, бір де құс қа на тын дай де меп 
іл ге рі ұм тыл дыр ды, би ік ке сам ғат ты...
Үй іші қо ңыр сал қын екен. Әжем қос са бау мен ту лақ ты ке зек-
ке зек тар сыл да тып жүн са бап отыр. Са бау ды бы сы на құ лақ тос-
саң, әл де бір әуен са зын ой на ған дай се зі ле ді. Екі әп кем мен жиен 
қы зы мыз бі реуі жүн та сып, екін ші сі ту лақ қа тө сеп, үшін ші сі 
ұр шық иі ріп кө мек те сіп жүр... Мен дү ние ні кө ші ріп жі бе рер дей 
ен те лей ке ліп, әжем нің иы ғы нан сіл кі лей бе ріп пін:
– Әже, әже, тоқ та шы! Не үй рен ге нім ді ай тып бе ре й ін ші.
– Құ лы ным-ау, са быр ет ші. Мен жү нім ді са бап бо ла йын.
Со нан соң асық пай тың дай мын ғой, – дей ді әжем ер ке ле тіп.
Ен ді ме нің ек пі нім бә сең деп, әжем нің қа сы на оты ра кет тім де, 
жүн ша шып ой най бас та дым. Кі ші әп кем түй дек ті жұ лып алып, 
ите ріп жі бер ді. Қат ты ыза ла нып, мен оны «май мыл сың» деп ке ле-
меж де дім. Әп кем өк пе леп, жа ғым нан тар тып жі бер ді.
– Не ге май мыл дей сің?
– Өйт ке ні сен май мыл – ме шін жы лы ту ған сың.
– Ал он да сен до ңыз сың. Өйт ке ні сен до ңыз жы лы ту ған сың! – 
деп әп кем ма ған ті лін шы ға рып, ке ле ке ет ті.
Мен шы дап тұ ра йын ба, ыза ға бу лы ғып, әп кем мен жұл қы са 
кет тім. Әжем мей ір ле не кү ліп, екеу міз ді ара ша лап жүр.
– Құр ман күл қай жы лы ту ған? – деп сұ ра дық біз.
– Тау ық жы лы, – де ді әжем.
Құр ман күл тұлы мы жел бі ре ген жіп-жі ңіш ке нә зік қыз еді.
Бә рі міз ен ді оны «жү нін жұл ған 
тауық» деп ма зақ та дық.
Құр ман күл сөз та ба ал май жы лап 
жі бер ді...
Сон да ғой, әжем нің бә рі міз ді отыр-
ғы зып, ыс тық күл ше үлес тір ге ні... 
Қар лы ғаш тың құй ры ғы 
не ге ай ыр? Ма са ның 
не ге ті лі жоқ?

жүктеу/скачать 9,92 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: