Шарт ты бел гі лер Жаңа тақырыпты меңгеру тапсырмалары

196
кө те рі ле бер ген де, өр ге шы ға ал ма ған дай тай ға нақ тап, күй са зы 
қай та ше гін ді. Та ғы да бір-екі рет тал пы нып ба рып, бу лы ғып 
қал ды. Ес те мес ыза бол ған дай, дом бы ра ны қат ты бір қақ ты да, 
бұ ры лып, ар тын да ғы қор жын ға са лып қой ды. Күй ге елік кен Ора-
зым бет ұс та зы ның қо лы нан ұс тап алып:
– Есе ке, ар жа ғын... – де ді дау ыс тап. Ес те мес ең кей іп, аты ның 
тіз гі нін қо лы на ал ды.
– Ай, шы ра ғым-ай, ме ні қи най тын да сол ар жа ғы ғой. Бұл 
өзі көп тен кө ңіл ді тер беп жүр ген бір күй еді. Дәл осы ара дан аса 
ал май-ақ қой дым. Қа шан ке ме лі не кел тір ген ше, күй ді көп ал ды на 
сал ма ған жөн. Ха лық тың құ ла ғын қа жа ған күй ші күй ден са да ға 
кет сін. Қа шан нан әде тім: күйім ді әб ден на қыш тап ал ған ша, 
жан ға ес ті рт пеу ші едім. Ең ая ғы қа сым да ғы жол да сым се нен де 
бү гіп, осы күй ді оңа ша тол ғап жүр едім. Жа ңа ғы бір оқи ға ның 
қоз ғап жі бер ге ні ғой. Ар жа ғын алып ке тем бе деп едім... Әлі де 
бір түрт кі жет пей жа тыр-ау. Ес те мес кө ңіл тол қуын ба са ал май, 
аз бө ге ліп, қай та дан сөй леп кет ті: 
– Күй де ген де ой дан туа ды. Қо лың қан ша жы пыл да ған мен, 
кө ңі лің қу ыс бол са, күй шық пай ды. Жа ңа ғы жар ты күй осы жас-
қа кел ген ше ой ла нып-тол ға нып, түй ге нім си яқ ты кө рі не ді өзі ме. 
Қам кө ңіл ді жұ бат сам де ген бір ар ман еді. Ес те мес ауыр бір күр-
сі ніп, о йынан қалт сер гі ді. – На ры мыз ұзап кет ті ғой, кә не. Сол 
ой сыл қа ра ның со ңы нан ере лік, бір қа ра ға жет кі зер, – күй ші атын 
те бін ді.
Нар со ңы нан әу демжер еріп отыр ған екі ат ты Ипан тауы нан 
бер гі ыл ди да ғы қай нар да жұ пы ны ға на жал ғыз қа ра ша үй ді 
көр ді. Нар үй ге жет кен де, ба сы на үкі лі та қия ки ген тал дыр маш 
де не лі қыз шы ғып, бұй да сын ше шіп, есік ал дын да ғы қа зық қа 
бай ла ды. Екі ат ты да сау етіп ке ліп, «Хаба рлас-ау» деп, ат тан түс-
ті. Қыз ба ла қай мық пай, жо лау шы лар дың қа сы на ке ліп, ізет пен 
үй ге ша қы рып, бел деу ге өзі бай ла ды.
– Әкем нің ұлы жоқ, а йып ет пе ңіз дер, – де ді дау сы сың ғыр лап.
« Дау ысы ның әсе мін-ай, құ лақ ты қы тық тап ба ра ды. Әрі ер кін, 
әрі иба лы, мі не зі де оң ды екен», – де ді Ес те мес іші нен.
Түн ді гі бүр кеу лі қа ракө лең ке үй дің ішін де жал ғыз шал дан 
бас қа адам жоқ екен. Ол ор ны нан тұ рып, қо нақ тар дың сә ле мін 
алып, екі күй ші ні төр ге отыр ғыз ды.
– Жа ңыл-ай, қал қам, түн дік ті аш шы, – деп дау ыс та ды. – Ал, 
жол бол сын, шы рақ та рым?
– Әлей бол сын. Біз ел ара лап жүр ген күй ші бо ла мыз. Ме нің 
есі мім – Ес те мес. Мы на жі гіт – Ора зым бет күй ші.

жүктеу/скачать 9,92 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: