Шарт ты бел гі лер Жаңа тақырыпты меңгеру тапсырмалары

226
жа ға лау ла рын да ғы жайы лып жүр ген жыл қы лар күн кө те ріл ген 
соң аз дап шы бын дай бас та ған. Бас та рын тө мен са лып, құй рық-
та рын ан да-сан да жел піп тұр. Ма на ғы ты ным сыз ұшып-қон ған 
тор ғай лар да тым-ты рыс. Са мал жел де ты на қал ған. Бә рі де тау ға 
өр леу ші лер дің кө ңіл күй ле рі не ке сел кел тір гі ле рі кел ме ген дей 
ты ныш. Тө лен өзі бас тап ке ле ді. Ол бұл үң гір ді жиі кө ре ді. Оның 
отар лар ға ба ра тын жо лы нан қа шық емес. Сон дық тан ол же ңіл 
кө лі гі мен жүйт кіп өтіп ба ра жа тып, қа рап қоя тын. Ен ді оның 
қа рай ған ала пат ау зы на жа қын дап ке ле ді. Қал ған дар да тас-
тас ты си па лай ұс тап іле су де. Бір кез де Та ңа тар дың сол жа ғын-
да ғы кіш ке не бұ та ның тү бі нен бір де ме ире лең ете қал ды. Селк 
ете түс кен ол ыт қып, до ма лақ тас үс ті не шы ғып кет ті. Бұл оқыс 
қоз ға лыс қа қал ған дар да бұ ры лып қа ра ған еді. Қау ды рап қал ған 
шөп жа пы рақ та рын сы тыр ла тып, бір қа ра шұ бар жы лан су ыл дап 
ке тіп ба ра ды екен. Та ңа тар бір қа тер ден аман қал ға ны на қуа нып, 
жы лан ұзап кет кен ше кү тіп тұр ды. Со дан соң «Та ғы да жоқ па?» 
де ген дей, ай на ла сын жі ті ба қы лап алып, іл ге рі қоз ғал ды.
Бұ дан кей ін де ма лу шы лар үл кен бір та сиек ті ай на лып өтіп, ала-
пат үң гір дің ау зы на жет ті. Оның іші шы нын да да кең еді. Мың қой 
емін-ер кін сый ып ке те ді. Іші жа рық. Жа рық бо ла тын се бе бі, оның 
іш кі жа ғы ның тө бе сі те сік. Онан ауа кі ре ді. Сон дық тан қат ты бо ран 
бол са, мұн да мың қой жан сау ға лап шы ға ала ды. Жа са ған үң гір дің 
іш кі қа быр ға сын, тө бе сін ай на ла қа рап, кө зі мен мұ қи ят шо лып шық-
ты. Бұ ры ны рақ кел ге нін де бұ лай ша мән бер ме ген бо ла тын. Ен ді ел, 
жер та ри хы на де ген ға лым дық көз қа рас әр бір кер тік ке дей ін аң ғар-
та ды. Тіп ті бір кез де ол осы үң гір дің бір же рін де ес кі жа зу лар жоқ па 
екен де ген ой мен үңі ле қа рап шық ты. Он дай еш те ме кө рін бе ді. Жа зу 
бол са, бұл кез ге дей ін жа сы рын қа луы мүм кін емес.
Бә рі үң гір дің тө рі не дей ін өр ле ді. Ол тұс та ғы үл кен ді гі ки із үй 
ша ңы ра ғын да ғы дай те сік тен сырт қа қа ра ды. Онан кө гіл дір ас пан 
кө рі не ді. «Мы на үң гір өзі алып ошақ ты көз ге елес те те ді екен» деп 
қой ды іші нен Жа са ған. Со ны ой лап бол ма йын ша, үң гір ден қай-
тып шы ғып кет кен Қа зы кен:
– Бе рі шы ғы ңыз дар шы! – деп дау ыс тап қал ды.
«Та ғы да қа ра шұ бар жы лан ба?» деп қал ған бұ лар асы ға ба-
сып, май да тас тар ды сы қыр ла та сырт қа шық ты. Онан оң ға бұ рыл-
ды. Қа зы кен үң гір дің сол қап та лын ала қа ра жер ге жан тая қа дал-
ған бір үл кен тас тың ал дын да тұр. Тас қан дай да бір жа лын ның 
ыс ты ғы нан қа ра йып күй ген. Бір қа ра ған да-ақ жер та сы на ұқ са-
май тын си яқ ты. «Бұл не ғыл ған тас бол ды екен?» де ген ой бә рі нің 
де ми қыр тыс та рын шар лап өт ті. Ен ді қай-қай сы сы да не ше 

жүктеу/скачать 9,92 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: