З.Ү. Адильшинова, А. М. Сугуралиева

78 
Афазия - сөйлеудің бұзылуы, сол жақ ми бөлігінің ұясының зақымдалуынан
пайда болатын (оңқайларда) сөйлеу қызметінің әртүрлі бұзылу түрлерінің
жүйелі түрде бұзылып отыратындығымен сипатталады. Оның өзі көбіне
фонематикалық, морфологиялық және синтаксистік сөздік құрылымдары
және қарапайым есту үлгілерін сақтай отырып сөзді немесе сөйлемді
қабылдау, түсіну және сөйлеу аппаратының қозғалысындағы 
бұзылушылықтар ретінде байқалады оның өзі мүшелі бөліктің айтылуын
қамтамасыз етеді. 
Афакия - көздегі хрусталиктің болмауы; оның өзі туғаннан немесе кейін
пайда болған деп есептелінеді. 
Афоникалық - дыбыссыз. 
Афония - сыбырлау сөзінің сақталуында дауыстың естілмеуі; бұның тікелей
себебі дауыстық байланыстарының бірікпеуі оның салдарынан фонация
кезінде ауаның шығып кетуі болады; ағзалық немесе көмейдің
функционалдық бұзылуы, сөйлеу қызметінің жүйкесінің реттелуі бұзылған 
жағдайда байқалады. 
Афтонгия  - сөйлеу артикуляциясының қабілеттілігін жоғалту, дауыс шығару
аппаратының бұлшық еттерінің қалшылдауы немесе дірілдеуі арқылы көрінеді. 
Аффект  - эмоцияның күшті және аз уақытқа пайда болуы, оның өзі өмір
субъектісінің маңызды жағдайының өзгеруіне байланысты және қозғалыс 
басқаруына байланысты кенеттен пайда болатын соның ішінде ішкі
органдардың функцияларында пайда болатын өзгерістермен сипатталады. 
Аффектілі жағдай - субъектінің белгілі бір эмоционалды жағдайымен
реттеліп отыратын бағыты: құмартуы, тәуелсіздігі және сүйіспеншілігімен 
ж.т.б.білінеді. 
Жоғары деңгейдегі аффектілік - қайта және жиі қайталанылатын
физиологиялық аффектілерге үнемі дайын болу, тіпті айтарлықтай емес
жағдайда да психопатия, невроз, астениялық жағдайда пайда болады. 

жүктеу/скачать 0,88 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: