19
қимылы, ишаралар (бас изеу, бас шайқау, қол сермеу жəне т.б.),
көзқарас, бет-бейнедегі мимика сынды көптеген құрамдас бөлік-
терден тұратындығын сонда нақ түсіне бастағандай боламыз.
«Коммуникация» термині қарым-қатынас құралы ретінде де
кең қолданылады. Коммуникацияны «араласу», «сөйлесу», яғни
белгілі бір ақпаратты жеткізу барысында тілді іске қосу деп те
қарастыруға болады. Əрине, коммуникация терминіне терең
талдау жасайтын болсақ, оның лингвистикалық тілді пайдалану
арқылы белгілі бір ақпарды жеткізумен шектейтін мəнімен қоса
əлеуметтік-психологиялық мағынасы да барлығын көреміз –
адам тұлғаларының эмоционалды, аффективті-құндылықтық
реңкі басым қатынасу, іштесу, араласуын да білдіретіндігін
көреміз. Осы айтылғанмен жалпылама анықтаманы шектегенді
жөн көргендіктен, коммуникация деп біздер адамдар арасында
таңбалық-белгілік құрылымдар арқылы ақпар алмасу ісін жүзеге
асыратын негізгі қарым-қатынас жолын айтамыз.
Сонымен, араласу мен коммуникация арасында ұқсастықтар
да, айырмашылықтар да бар. Қорытындылай келе, анықтайтын
болсақ, коммуникация деп тұлғааралық байланыста да, көпшілік
байланыста да түрлі коммуникативтік құралдар арқылы
ақпаратты жеткізу мен қабылдаудың əлеуметтік шартталған
процессін айтады.
Коммуникация – адам «Мен»-інің өзін
«Басқадан» табуына көмектесетін, қарым-қатынасты білдіретін
философиялық категория десек те болады. Коммуникация
Ясперстің экзистенциализмінде, сондай-ақ, қазіргі француз
персонализмінде мейілінше толық көрініс тапты.
Коммуникация мен адамдар арасындағы аралас-құраластық
қарым-қатынасы – мəдениеттің маңызды бөлігі. Олардың
маңыздылығы сонша, көп жағдайда мəдениетті коммуника-
циямен теңдестіру сарыны да жиі кездеседі. Мəдени қарым-
қатынастарды зерттеудегі танымал маман Э. Холл мəдениет
дегеніміз коммуникация, ал коммуникация дегеніміз мəдениет
деп теңдестіре қарастырады.
Достарыңызбен бөлісу: