204
бұрысын, ақ-қарасын білу үшін істелінетін әрекетті атау
оттеногі бар болған. Енді бұл сөз нақтылы іс-әрекеттің, яғни
сот жүргізу процесінің белгілі бір сатысының атын білдіруге
бағышталады да осы қызметте тұрақтала бастайды, бірақ заң
саласындағы кейбір атаулар тәрізді терминдік сипатқа жете
алмай,
сұрау, дознание тәрізді параллельдермен қосақтала,
кейде бірін-бірі айқындап түсіндіріп қолданылған сипатта
қалады: «...Назначение қылғанда,
тергеуі, сұрауы барлығына
қарамаса...» (II,
161); «Оған
дознание – тергеу шығарады»
(II, 160).
Сұрау сөзі Абайда «тергеу» мәнінде актив қолданылған:
«Қарсылық күнде қылған телі-тентек. Жаза тартып, ешбірі
сұралмай жүр» (I, 34); «Енді мұнда құрмет алмақ түгіл,
сұрау
беріңдер»
(II, 191). Бұл жердегі
сұрау беру – «жауапқа тартылу,
сот орнында тексерілу» мағынасындағы тіркес.
Іс сөзі де Абайда орысша
дело деген заң терминінің орны-
на қолданыла бастағанын көреміз: «Елдегі жақсы адамдардың
бәрінің үстінен бекер, өтірік «шапты, талады» деген әртүрлі
уголовный
іс көрсетіп, арыз береді» (II, 160); «Құтылам деп
ісінен, Бәрін көріп кісіден Шығынға әбден батады» (I, 58).
Бұрынғы әдет-ғұрып правосы бойынша, жазықты адам-
ды түрме, гауптвахтаға жабу немесе оған қоғамдық қызмет
өтету деген болмайтын, сондықтан олардың атаулары да жоқ
болатын. Ертегі, эпостарда кездесетін
зындан сөзі – шығыс
тілдері мен Шығыс сюжеттері арқылы келген атау, бұл
Қазақстанның Орта Азия халықтарына шектес мұсылман пра-
восы – шариғат күші жүріп тұрған оңтүстік аудандарында бол-
маса, қазақ жеріне іс жүзінде көп тарамаған тұткын орны. Рос-
сия империялық сотымен қоса қазақ тіліне
түрме, кәтелешке,
Достарыңызбен бөлісу: