Эукариоттар геномының көлемі өте үлкен болады, себебі олардың нуклеотидтер
бірізділігі (ДНҚ молекуласы) тек қана қайталанбайтын учаскелерден тұрады. Сол
сияқты, геномның өте үлкен болуын гендердің экзон – интрондық құрылысымен де
түсіндіруге болады.
Эукариоттар геномы ядролық және ядродан тыс орналасқан ДНҚ
молекулаларынан тұрады. Соңғысына цитоплазманың сақиналы ДНҚ –сы:
плазмидалар, эписомалар, митохондрия және пластидтер ДНҚ – сы жатады. Ядролық
ДНҚ хромосомасынан тыс орналасқан гендер жиынтығын
плазмондар деп атайды,
олар цитоплазмалық тұқым қуалаушылықты анықтайды.
Ядролық ДНҚ– массасының бәрі дерлік хромосомаларға таралған. Хромосомалар
құрылысы күрделі.
Эукариоттар геномына
қозғалғыш генетикалық элементтер–
транспозондар да
тән, олар гендер белсенділігін реттеуге атынасады, яғни брын пассив күйде болып
келген гендерді активтендіреді немесе керісінше.
Адам геномы
Адамның сома жасушасындағы ( 2n) ДНҚ – ның жалпы мөлшері 6,4.10
9
н.ж. тең,
яғни гаплоидтық хромосома жиынтығында (n)- 3,2.10
9
н.ж. ДНҚ молекуласының 99,5
хромосомаларда кездеседі және бұл ядро ДНҚ–сы болып табылады. Ядродан тыс
ДНҚ молекуласы – митохондрияларда, цитоплазмада (0,5)- сақиналы ДНҚ күйінде
кездеседі.
ХХ – ғасырдан 60- жылдары Р.Бриттен және Э.Дэвидсон эукариоттар геномының
молекулалық құрылысының ерекшеліктерін, яғни геномының молекулалық
құрылысының ерекшеліктерін, яғни геномының әртүрлі учаскелерінің түрліше рет
қайталанатынын ашты. ДНҚ молекуласының
қайталанбайтын, орташа
Достарыңызбен бөлісу: