биоэлектрлік процестердің нәтижесінде дәм торшаларының рецепторлары қозады. Тітіркеніс
дөм рецепторларынан үшкіл,
тіл-көмекейлік, кезеген және беттік (дабыл шегі) жүйкелер
тармактары арқылы сопақша мидағы алғашқы дәм сезу орталығына беріледі. Осы қүрылым
нейрон-дарының аксоңдары өзара айқасқаннан кейін таламустың доға тәрізді ядроларына, содан
кейін үлкен ми жарты шарлары қыртысына - соматосенсорлық қыртыстың төменгі бөлігіне,-
бағытталады.
Қазіргі
кездегі жіктеуге сәйкес ащы, түзды, қышқыл, төтті және су дөмі болады.
Қышқыл дөмді сутегінің еркін иондары, түзды дәмді — кейбір түздар, ащы және тәтті дәмді -өр
түрлі қүрылымды заттар тудырады. Бір дәм жуашығы тек ащы дәмді, екіншісі — түзды дөмді,
үшіншісі - қышқылды т.с.с. қабылдауға бейімделген.
Дегенмен, бір бүртікте әр түрлі дәмді
қлбылдайтын рецепторлар
қатар орналаса береді, сондықтан бір бүртік бірнеше дөм түріне
реакция бере алады. Сонда да тілдің үшы- тәттіге, бүйір беткейінің орта бөлігі - қышқылға, тіддің
түбі- ащы дәмге, тілдің үшы мен бүйір беткейі — түзды дәмге сезімтал. Дөм сезу талдағышы шөп
қоректі жануарларда жақсы, жыртқыштарда- нашар дамыған.
Достарыңызбен бөлісу: