Орталық пен оның Қазақстандағы өкілдерінің мұндай ұстанымына ашық
қарсылық
көрсеткен жеке қазақ басшылары аз болған жоқ. Солардың бірі —
Смағұл Сәдуақасов
қазақ қоғамындағы таптық қайшылықтармен тым әуестенушіліктің жағымды нәтиже
бермейтіндігін, қазақ шаруаларының сол тарихи кезеңде таптық қанаудан емес,
жұмыссыздықтан
, шаруашылығын жандандыруға қажет
қаржының
жоқтығынан азап шегіп
отырғандықтарына, яғни ендігі уақытта елдің
революциялық
сілкіністерге емес, бейбіт
еңбекке
мұқтаж екенін түрлі дәреже-деңгейде дәлелдеуге тырысты.
Сондай-ақ С.Сәдуакасов қазақ байларымен күресті төтенше революциялық шаралар
арқылы емес, бейбіт әдіс-тәсілдер арқылы жүргізуді ұсынды.
С.Сәдуақасов
,
Н.Нұрмақов
,
Ы.Мұстанбаев
,
Ж.Мыңбаев
,
С.Қожанов
сияқты қазақ саяси қайраткерлерінің бұл ортак
ұстанымын большевиктік басшылық социалистік құрылысқа қарсы көрсетілген жергілікті
ұлтшылдардың қарсылығы ретінде қабылдады. Ал ұлт қайраткерлері болса ендігі уақытта
мұндай ұстанымдарының
ұлтшылдық
пиғылдан емес, жергілікті өмір ерекшеліктерінен
туындап отырғандығын, соған байланысты өздерінің шынайы интернационализм
ұстанымынан
ауытқымағандықтарын ылғи да дәлелдеп отыруға мәжбүр болды.
Достарыңызбен бөлісу: