Бердібай Шалабай
166
қоршауында тұр. Абайдың баласы аталғанымен, Ақылбай оның
тәрбиесінде емес, Нұрғаным қолында Құнанбайдың кенжесі
есебінде өскен (М. Әуезов). Сонда барып Рысқұлов сүзектің сы-
рын аңғарып, пойыз бастығына қатаң тапсырды: купеге ешкім
кірмесін, жұқпалы сүзек, енді пойыздағыларға тарап кетсе – сол
қиын (Ш. Мұртазаев). Сәске мезгіл еді, әжесі: «сиыр суға келді»
деген соң, Қартқожа құдық басына жөнелді (Ж. Аймауытов).
3-жұмыс.
Шәкеннің ақылы жүрісті тоқтату емес, бірақ қатты
жүрмей, баяу жүріп, ілгері жылжи беру болды (М. Әуезов). Қақ-
паны ашып қарап еді, әуелі көзіне серейген мылтықты солдат
шалынып, жүрегі зуу ете қалды: «Жерді тартып алуға келген
Клевенковтың адамдары ма?». Темірдің аты темір ғой, ол арқылы
ешқандай белгі таппағандай, енді шашты сипалағанда туыстық
бір ыстық сезім алақанын жылытқандай, әлдебір түсініксіз
түйсікпен, бұл адамның ең жақын жан екенін ұққандықтан ба,
әлде Рысқұловтың қайратты шашы нәзік алақанын қытықтады ма
– бала жымиғандай болды (Ш. Мұртазаев). Тағы бір жаманы –
қауға жыртық, астауға жеткенше, бір-ақ тостағандай су қалады.
Бір аяқ қымыз ішті де, Қартқожа жүген алып, қотанда үйездеп
тұрған көк құнанын ұстап, үй қасына алып келді (Ж. Аймауытов).
Достарыңызбен бөлісу: