П/п Наименование дисциплины

Үңілдім үнсіз ғана басымды алмай.

«Келе ғой, қошақаным, өзіме!» деп,

Әжем кеп сипағандай шашымнан жай.

Тұрғандай ана-көңіл тербеп мені.

Жан бітіп жайраңдады жан-жағымнан

Қазақтың қошқармүйіз өрнектері.

Желбауда, басқұрда ма аңсау емім.

Әжемнің көзіндей бұл оюларды

Таба алмай дала кезіп шаршап едім.

Келгендей құлағыма аңсатқан үн.

Түрінен текеметтің көріп тұрмын,

Әжемнің тарамысты саусақтарын.

Болмайтын ажыратып түр-өндерін.

Сүрінбей өте алар ма ғасырлардан

Әжемнің оюындай, жыр-өрнегім...

Болардай басқұр, өрнек маған медет,

Белгісі балғын шақтың қарар жебеп,

Сүйеніп түскиізге тұрып қаппын,

Көз жазып оюлардан қалам ба деп,

Мөлдір шық жасырынды жанарға кеп...

1. 
   Ақынның сағынышы
   
2. 
   Ақынның сүйіспеншілігі
   
3. 
   Ақынның әжесіне деген махаббаты
   
4. 
   Ақынның намысқорлығы
   
5. 
   Ақынның ұлттық дәстүрді бағалауы
   
6. 
   Пәктік, күнәсіздік белгісі
   
7. 
   Әдемілік сипаты
   
8. 
   Тіршілік салтанаты
   
9. 
   Пішін келістігі (форма)
   
10. 
    Рең әсемдігі
    
11. 
    Эпитет (көріктеуіш)
    
12. 
    Теңеу
    
13. 
    Метафора (ауыстыру)
    
14. 
    Метонимия (алмастыру)
    
15. 
    Кейіптеу
    
16. 
    Синекдоха (меңзеу)
    
17. 
    Ұлттық өрнек
    
18. 
    Нақты көрініс
    
19. 
    Қара байыр сөз