П/п Наименование дисциплины

Ішкен мас, жегендер тоқ күнде-күнде.

Қысқа түн қымқырылды, таң көрінді:

«Кел, шық» деп, иек қағып жарық күнге.

Бас иіп, бәйек болып, жерге қонбай.

Шайқалып таң желіне тербетілді,

Көк майса көзі ілініп тербетілді.

Батқандай мелдегінен нұрға қалқып.

Күлімдеп көктің жүзі, көңілі шат:

Жауһардай күн шығар деп бізге балқып.

Айнадай анандайдан көлдің суы.

Би билеп суда тұрған барлық қамыс,

Ән салды домбырамен құстың шуы.

Айдың да өлеусіреп түсі қашқан.

Шығарын сұлу күннің сезгеннен соң,

Бірі жоқ, тамам жұлдыз бетін басқан.

Көрінді ауыл-ауыл маңайдағы.

Қарайып, өрген сиыр, түйеменен

Ауылдың малға толды әрбір жағы.

Күн шықса, жайылысқа кетпек өріп.

Төбеттер үй алдына жаңа жатты,

Түн бойы қой күзеткен, ұйқы бөліп.

Сүйкенген үйлеріне қойларды ұрып.

Бір молда шәугім ұстап, тысқа шықты,

Бүкшеңдеп, арба айнала қақырынып.

Ауылдан арқан бойы тұрды дара.

Қолтықтап «Әптиек» пен «Құрандарын»,

Жиылып жатыр сонда біткен бала.

Бір күлді жүзіменен амандасып:

«Ал бізге сәуле түсті, алақай!» деп,

Ой мен қыр қарап тұрды жымыңдасып.

1. 
   Шілде таңының келбеті
   
2. 
   Торғайдың ән салған бейнесі
   
3. 
   Ауа тазалығы
   
4. 
   Әсем қозғалыс
   
5. 
   Шөптің иісі
   
6. 
   Су тазалығы
   
7. 
   Айдың әлсіздігін сезінуі
   
8. 
   Күн шыққандағы әсем көрініс
   
9. 
   Жұлдыздың көптігі
   
10. 
    Малдың көптігі
    
11. 
    Ауыл шалдарының бейнесі
    
12. 
    Нұрын шашқан күннің бейнесі
    
13. 
    Сабақ оқуға дайындалған балалар
    
14. 
    Тыныштық белгісі
    
15. 
    Дыбыс сипаты
    
16. 
    Жалпы тіршілік салтанаты
    
17. 
    Рең әсемдігі
    
18. 
    Форма (пішін) келістігі
    
19. 
    Эпитет (көріктеуіш)
    
20. 
    Теңеу
    
21. 
    Метафора (ауыстыру)
    
22. 
    Метонимия (алмастыру)
    
23. 
    Синекдоха (меңзеу)
    
24. 
    Кейіптеу
    
25. 
    Ұлттық өрнек
    
26. 
    Дерексіз ұғымды жандандыру
    
27. 
    Дерексіз ұғымды заттандыру
    
28. 
    Нақты көрініс