Режим латынның regimen- басқару деген сөзінен шыққан.
Саяси режим саяси билікті жүзеге асырудың әдістері мен тәсілдерінің жиынтығы.
Саяси режим саяси жүйеге қарағанда өте қозғалмалы және динамикалық құбылыс. Бір саяси жүйе эволюциясы кезеңінде бірнеше саяси режим ауысуы мүмкін.
Саяси режимдер - бұл саяси билікті және нақты билік институттары мен тармақтарының ұйымдастырылу принциптерін іске асырудың типтері, формалары мен әдістері /Р. Әбсаттаров/.
Ғалымдар саяси режимді:
Ғалымдар саяси режимді:
партиялар санымен /Е.Левенштейн/;
үкiметке оппозицияның бар-жоқтығымен /К.Бюрдо/;
мемлекет органдарының конституциялық өзара қарым-қатынасымен /Е.Хамауи/;
басқару стилi және тәртiп пен реттеулердiң жиынтығымен /Д.Истон/;
билiк шоғырлану мен бөлiсу қызметімен /Н.Ботана/ байланыстырған.
Тоталитаризм (латының «totalis» – бүкіл, тұтас, жаппай деген сөзінен шыққан) – мемлекеттің қоғам өмірінің барлық саласын толық (тотальды) бақылауына негізделген саяси режім.
Тоталитаризм ұғымын алғаш рет Дж.Джентиле итальян фашизмінің идеологы пайдаланды. 1925 жылы итальян парламентінде айтылды.
1929 жылы «Таймс» газеті бұл терминді Кеңес Одағында қалыптасқан режімге қолданды.
1931 жылы Муссолини «Фашизм доктринасы» атты мақаласында тоталитаризмді азаматтарына күшті ықпал ететін мемлекеттік идеология және де адамдар өмірінің барлық аспектілерін мемлекет бақылайтын қоғам деп жазды.
Тоталитаризм теориясы ХХ ғасырдың 40-50 жылдары қалыптасты. Тоталитаризмді теориялық тұрғыда алғаш зерттегендер: Ф. Хайек «Құлдыққа барар жол» (1944ж.), Х. Аренд «Тоталитаризм көздері» (1951ж.), К. Фридрих пен З. Бжезинский «Тоталитарлы диктатура және автократия» (1956ж.).