Бірінші жорық 1096 жылы басталды. Үлкен жəне жақсы қаруланған
милицияның басында Тулуза графы IV Раймонд (ол Францияның
оңтүстігінен əскерлерді
басқарды, оған папа легаты қосылды), Гюго де
Вермандуа (француз королі Филипп I-нің ағасы), Этьен (Стефан) болды. )
II, Блуа жəне Шартр графы, Нормандия
герцогы Роберт III Кертюз,
Фландрия графы Роберт II, Бульон графы Готфрид,
Төменгі Лотарингия
герцогы, ағайынды Юсташ (Эстах) III, Булон графы жəне Болдуин
(Бодуэн) сияқты сондай-ақ жиені Болдуин (Бодуэн) кіші, Богемон
Тарентум (Роттың ұлы) Гискард), жиені Танкредпен бірге.
Константинопольге əртүрлі жолмен жиналған
крест жорықтарының саны
бірнеше ондаған мыңды құрады. Константинопольде крест
жорықтарының жетекшілерінің көпшілігі өздерінің болашақ жаулап
алуларын шығыс империясының
бір бөлігі ретінде, Алексейге тəуелді
екенін мойындады жəне оған тиісті ант берді. Алексейге бұған қол жеткізу
оңай болған жоқ: ол тіпті қарулы күшке жүгінуге мəжбүр болды (осылай ол
Готфрид Бульонскийді ант беруге мəжбүр етті). Олардың жасақтары
біртұтас əскер болған жоқ – жорыққа аттанатын əрбір
феодал өзінің
вассалдарын тартты, ал үйлерінен қашқан шаруалар олардың соңынан
ерді.
КРЕСТ ЖОРЫҚТАРЫНЫҢ БАСТАЛУЫ