519
Сөйлемнің тұрлаулы мүшелері
ыш қызметінде жұмсалуын қалыпты нормаға айналған деп айтуға
болады. Сонымен, еліктеуіш сөздер мына жайттарда баяндауыш
болады:
Ең көп қолданылатыны – еліктеуіш сөз бен көмекші сөздер
тіркесі. Мұндай кезде еліктеуіш сөздер дара да, күрделі түрде де
(қосарласу) жұмсала береді: Əп-сəтте Карпов жасағының
быт-
шыты шықты (I.Есенберлин). Үш батыр тізе қосып еді, көк
темірге оранған жау
быт-шыт болды (I.Есенберлин). Қорадан
шыққан сиырдың бақайы
сытыр-сытыр етеді (О.Бөкеев).
Енді төртеуі де
тым-тырыс (Ғ.Мүсірепов). Қызылжар іші
у-ду (С.Мұқанов) – дегендегі еліктеуіш сөздер қосарлы түрде
жұмсалған. Ауыл іші
тарс та тұрс, ешкім ешкімді біліп болмай-
ды (Е.Айнабеков).
Ел қағынды, Мал сабылды, Ұрлық, өтірік
гу де гу (Абай).
Топтың алдында нəн қылыштар
жарқ-жұрқ, ұрандаған дауыс-
тар көкті жарып барады (І.Есенберлин). Бірінші бастаса, екіншісі
құлақ түрмейді,
шарт та шұрт (Б.Тілегенов). Ал мұндағы
гу,
шарт, тарс сөздері қайталанып жұмсалғанымен, өзара қос
сөздік қасиетте емес,
де, та шылауының арқасында қайталанып
жұмсалып, қарқындықты көрсетеді. Ал жоғарғы сөйлемдегі
жарқ-жұрқ еліктеуіш сөзі құрмалас сөйлемнің бір сыңарында
келіп, оқиғаның өте қарқындылығын білдіріп,
етеді көмекші
сөзі түсіріліп айтылып тұр. Еліктеуіш сөздерге модаль сөздердің
тіркесі арқылы: Арт жағындағы жол бойында қыбыр еткен жан
жоқ,
тым-тырыс сияқты (Б.Тілегенов).
Достарыңызбен бөлісу: